بدون عنوان...

[p.kparham]

جستجو به دنبال حیات فرازمینی با تمرکز برگوش دادن به سیگنال های رادیویی که ممکن است به شکل عمدی از سوی موجوداتی هوشمند در خارج از زمین به سوی ما فرستاده شوند ادامه دارد. اما حتی اگر این تمدن های بیگانه هیچگونه تلاشی در جهت برقراری ارتباط با ما انجام ندهند، بازهم فعالیت های آنها می تواند نشانه هایی قابل ردیابی برجای گذارد. در اینجا به برسی برخی از این مهمترین نشانه های قابل ردیابی که اخیراً توسط ریچارد کاریگان ازآزمایشگاه شتاب دهنده های بین اللملی درایلی نویز به چاپ رسیده است خواهیم پرداخت.



1 – به دلیل وجود نورهای مصنوعی ، شهرهای کره زمین در شب از فضای خارج از سیاره قابل رویت می باشند، از اینرو این امکان وجود دارد که سیارات فراخورشیدی متمدن و قابل سکونت نیز دارای اینچنین آلودگی های نوری باشند.
اما پیدا نمودن چنین موضوعی شاید آنقدرها هم آسان نباشد چراکه اگر تمامی نیروی الکتریکی سیاره برای تولید نور به خدمت گرفته شود، باز هم هزاران بار ضعیف تر از یک بازتاب از نور خورشید بر سطح زمین می باشد.
2- ما قادر هستیم تا به دنبال شواهدی دال برآلوده کننده های شیمیایی در اتمسفر این سیارات فراخورشیدی باشیم. ترکیبات مصنوعی از قبیل chlorofluorocarbons یا CFS می توانند اثراتی از خود بر جای گذارند که مشاهده آن از فواصل بسیار دور را امکانپذیر می سازد. با توجه به این نکته که CFS ها به شکل قابل ملاحضه ای پرتوهای مادون قرمز را در طول موج های مشخصی جذب می نمایند، این امکان وجود دارد تا CFSها حتی زمانی که درصد تمرکز آنها کمتر از یک تریلیون بوده نیز قابل شناسایی باشند. اما برای ردیابی چنین گزینه ای نیازمند تلسکوپی فوق العاده حساس و بسیار فراتر از تجهیزات امروزی می باشیم.


3 – به گفته ریچارد کارگان، شکستن اتم ها درطی یک فرآیند اتمی ستاره ای ، می تواند باعث آزاد سازی مقادیر بسیار عظیمی از عناصر نادراز جمله تکنتیوم و نئودیمیوم شود که امکان رویت و شناسایی آن دریک نور ضعیف ستاره ای وجود دارد. اما ساخت چنین اثری به دست هوشمندان فضایی نیازمند حجم بسیار عظیمی از این مواد می باشد (برای مثال 100000 تن از تکنتیوم بر طبق برآورد Guillermo Lemarchand از دانشگاه ملی کویلمز در آرژانتین) و این در حالیست که کل راکتورهای هسته ای زمین درطی قرن اخیر تنها 100 تن تکنتیوم تولید نموده اند.


4 – این امکان وجود دارد که یک تمدن در بیرون از محیط زمین خود را به شکلی از شاهکارها و کارهای برجسته عظیم مهندسی که گوی های دایسون نامیده می شوند به عرصه نمایش گذارد. این ساختارهای فرضی پیله ای شکل بوده و قادر به جمع آوری انرژی خورشیدی می باشند. یک گوی دایسون قادر است به شکل کامل و یا بخشی ازنور قابل دید یک ستاره را بلوکه نماید. حال با توجه به این نکته که گوی در اثر تابش ستاره گرم می شود امکان تشخیص پرتوهای مادون قرمز بازتاب شده از سطح آن وجود دارد.

ستاره شناسان تاکنون موفق به کشف هیچگونه " گوی دایسون" به شکل مشخص نشده اند و چند نامزدی که احتمال تعریف آنها با این پدیده وجود دارد، این امکان را نیز دارا می باشند که تنها ابرهایی از گاز هیدروژن و گردوغبار مربوط به ستاره های پیر و حتی سیارک ها باشند.

5 – به جای بلوکه نمودن نور مربوط به یک ستاره ، یک تمدن فرا زمینی ممکن است گوی های دایسون را در اطراف ستاره های بسیاری بسازد و دست به ساخت تکه تاریک برجسته ای به نام حباب فرمی (Fermi bubble) در خانه کهکشانی خود بزند. درست مانند گوی های دایسون منفرد، حباب های فرمی نیز به تابش گرما پرداخته و خود را با پرتوهای مادون قرمز آشکار می سازند.

اما پیدا نمودن آنها هنوز نیازمند مهارت بالایی می باشد. کهکشان های مارپیچ مانند کهکشان های فرفره ای (که در عکس نمایش داده شده است) سرشار از گرد و غبار و شکاف های تاریک می باشند. کهکشان هایی که به شکل طبیعی دارای نور یکنواخت تری می باشند ، مانند کهکشان های بیضی شکل، نامزد های بهتری برای یافتن حیات فرازمینی می باشند.

6 – این احتمال وجود دارد که یک تمدن پیشرفته دست به اصلاح و ایجاد تغییراتی در ستاره مادر خود نماید تا خانه سیاره ای خود را به شکل قابل سکنی درآورد. همانطور که سن ستارگان و مصرف هیدروژن در هسته آنها تحلیل می رود ، متورم شده و به غول های قرمز تبدیل می شوند، و ازین رو می توانند سیارات مجاور خود و حیات را در این مکان ها به خطر انداخته و غرق نمایند.



یک تمدن تکامل یافته می تواند با پیدا نمودن راهی برای تمدید زندگی یک ستاره، دست به جلوگیری از وقوع این بلایا زند. انجام چنین موضوعی نیازمند یک تلاش شگف آور و فوق العاده عظیم در جهت تغییر شرایط درونی یک ستاره می باشد . برای مثال آمیختن هیدروژن استفاده نشده از بخش بیرونی یک ستاره با هسته، برداشتن بخشی از مواد ستاره، و یا تنظیم نرخ چرخش ستاره، به منظور تغییر فشار درونی آن می توانند به تغییر شرایط درونی یک ستاره بیانجامند. اینچنین مداخلاتی به ستارگان مشخصات غیرمعمولی اعمال می نماید و ازینرو شواهدی بر وجود تمدن های قدرتمند بیگانه را برای ما به عرصه نمایش خواهد گذاشت.

signs-of-aliens4.jpg

signs-of-aliens6.jpg

signs-of-aliens3.jpg

[p.kparham]

انقلاب ديجيتال بر روي زمين احتمال كشف و رديابي اين سياره توسط حيات هوشمند فرازميني را روز به روز كاهش مي‌دهد. سال‌ها پيش، اخترشناس آمريكايي، فرانك دريك، عنوان كرده بود حذف تدريجي روشهاي آنالوگ انتقال داده‌هاي صوتي، تصويري و راداري و جايگزيني آن با روشهاي ديجيتال در نهايت منجر به محو شدن كره زمين از نگاه تلسكوپ‌ها و ردياب‌هاي ماوراي اين سياره خواهد شد. سيگنال‌هايي كه به روش آنالوگ ارسال مي‌شدند به مراتب داراي برد طولاني‌تري بوده و حتي قابليت ارسال به ستارگان دوردست را نيز دارا بودند اما سيگنال‌هاي ديجيتالي ضعيف‌تر بوده و قابليت رديابي از مسافت‌هاي دور را ندارند.



به اميد يافتن حيات فرازميني، دانشمندان پيوسته آسمان را رصد مي‌كنند و انتظار مي‌رود موجودات فرازميني نيز متقابلا چنين كاري را انجام مي‌دهند. اما دريك كه حدود 50 سال پيش موسسه جستجو به دنبال حيات هوشمند فرازميني، موسوم به SETI را بنيان نهاد پيش‌بيني كرده بود كه چنين امكاني با گذشت زمان و جايگزيني روش‌هاي ديجيتالي به تدريج از بين خواهد رفت.

زمين در گذشته در هاله‌اي از تشعشعات به ضخامت 50 سال نوري قرار داشت كه مخابرات تلويزيوني حدود يك ميليون وات از اين تشعشعات را توليد مي‌كرد. اما امروزه نه تنها سيگنال‌هاي به نسبت ضعيف‌تر ديجيتال قدرت نفوذ كمتري دارند، بلكه ماهواره‌ها نيز عمده سيگنال‌هاي خود را به سمت زمين مي‌فرستند و عملا درصد كمي در فضا پخش مي‌شود. در واقع ميزان تشعشعاتي كه در اثر فعاليت‌هاي بشر بر روي زمين در فضا پراكنده مي‌شود، حدود 2 وات يعني معادل تشعشعات يك تلفن همراه است.



دريك معتقد بود موجودات فرازميني قطعا جايي در اين جهان وجود دارند ولي ممكن است حتي به فناوري پيشرفته‌تري نسبت به زمين دست يافته باشند.

به نقل از سازمان فضایی ایران

[p.kparham]

مطالعات انجام شده بر داده‌هاي فضاپيماي كاسيني-هويگنز نشان مي‌دهند كه انسلادوس، يكي از اقمار سياره زحل، داراي مقادير زيادي يون منفي ملكول آب در لايه‌هاي يخي خود است.


به گفته پروفسور اندرو کوتس، نويسنده اصلي مقاله‌اي كه اخيرا در رابطه با اين كشف جديد منتشر شده، در حالی که وجود آب بر زير يخ‌هاي سطحي انسلادوس عجيب به نظر نمي‌رسد اما این یون‌های تازه کشف شده كه زياد هم دوام ندارند، شاهد ديگري برای اثبات وجود يك اقيانوس از آب مايع در زير لايه يخي انسلادوس كه تمام سطح اين قمر را پوشانده به حساب مي‌آيند و هر جا آب، کربن و انرژی وجود داشته باشد شرایط وجود حیات نيز وجود دارد. اما به گفته وي آنچه دانشمندان را متحير ساخته، ميزان بسيار بالاي اين يون‌ها در قمر انسلادوس است.




دستاوردهاي علمي اخير بر اساس مطالعات انجام شده توسط دانشمندان آزمايشگاه علوم فضايي مولارد وابسته به دانشگاه لندن بر روي تصاوير و داده‌هاي فضاپيماي كاسيني-هويگنز ناسا به دست آمده است. اين فضاپيما در ماه‌هاي نخست ماموريت خود به دور سياره زحل ستوني از ابري را شناسايي كرده بود كه منشا آن فوران‌هاي بخار آب و ذرات يخي از سطح قمر بودند. در سال 2008 كاسيني-هويگنز با پرواز به سوی اين توده ابرمانند اين اطلاعات را به زمين مخابره كرد.




پيش از اين، علاوه بر زمين، دنباله‌دارها و همچنين تيتان، قمر ديگر زحل تنها اجرام سماوي در منظومه شمسي محسوب مي‌شدند كه در آنها يون‌هاي منفي ملكول آب وجود دارد. بر روي سطح زمين، اين يون‌ها در مكان‌هايي كه آب مايع در جريان است، به وفور يافت مي‌شوند.

[p.kparham]

منبع:

http://www.noojum.com

[آیاز]

خيلي زيبا بود درود بر شما
اين هم يه تاپيك مرتبط از من : http://www.hupaa.com/forum/viewtopic.php?f=22&t=21004