خواب و نسبیت

[mohamad mohamade]

(از انجا که می گوییم زمان نسبی است)
نکته: بعضی وقتها وقتی که می خوابیم، احساس می کنیم مدت زیادی در خواب بودیم درحالی که بیشتر از 15 دقیقه در خواب نبوده ایم و گاهی وقتها وقتی می خوابیم احساس می کنیم که کم خوابیده ایم(یا به عبارتی خستگیمان در نرفته است) در حالی که5ساعت خوابیده ایم.
سوال1:دراین مدت که خواب هستیم آیا وضعیت جسمیمان در آن زمان سبب شده است که این احساس به ما دست دهد ؟
سوال2:آیا در آن زمان فردی که خوابیده است پیر یا جوان می شود(با تو جه به نکته مدت زیادی در خواب بوده ایم=جوان ماندن وبرعکس)؟

[Clever child]

اغلب وقتی خیلی آرام می خوابیم این حس به ما دست می دهد
به احتمال زیاد در آن حالت روح توانسته از ، بدن فرا تر بره و همچین حسی رو به ما بده
این احتمال هم وجود داره که اینها همه تصورات ذهنی ما باشه و هیچ چیزی جز این نباشه

[mohamad mohamade]

بیشتر بگید قانع نشدم(مفهوم نیست)

[Clever child]

می دونید که هنگام خواب روح از بدن جدا می شه و تفکرات ما از چهار بعد خارج میشه.
حال بدن ما هرچه از تنش ها بیش تر دور باشه روحمون فراتر می ره و از چهار بعد که یکیشون زمانه بیش تر دور می شه و ما گذر زمان رو احساس نمی کنیم و هم چنین از سه بعد دیگه که همون فضا ها و احساسات باشن
این ها عواملی هستند که باعث می شن شما احساس کنید که در چهار چوب این دنیا نبوده اید و معمولا هم بعد از بلند شدن از چنین خواب هایی تا چند ثانیه یادتون نمیاد که کی هستین ، کجایین و در چه زمانی به سر می برین

[sajadi150]

[ali41]

راستش اینایی که مینویسم رو از خودم میگم و منبع خاصی نداره شاید کاملا غلط باشه یا درست باشه
زمانی که ما به خواب میریم دقیقا نقطه ایست که فکر ما متوقف میشه و بقول روانشناسا بخش اردای افکار ما از کا افتاده و بخش پسین مغز یا سیستم غیر ارادی فعال میسه.
شما اگر قادر باشید فکر خودتون رو متوقف کنید به خواب میرید کاری که ابن سینا براحتی انجام میداد و هر وقت اراده میکرد میخوابید یا کاری که فرد هیپنوتیزم کننده انجام میده .... ولی نکته اینجاست که بعدش چی میشه : آیا قوانین فیزیک نسبیتی اونجا هم حاکمه ... من نمیدونم ولی انگار خیلی هم دور از ذهن نیست مثل اینکه با توقف فکر ما قابلیت اینرو پیدا میکنیم که سرعت و زمان را در دست بگیریم و با سرعت بیشتر حرکت کنیم و زمان هم بنوعی در این سرعت زیاد دستخوش تغییر میشه ..... بسیاری معتقدند اکر از حیطه فکر خارج بشیم این تسلط بر زمان و مکان حتی میتونه جسم ما رو در کسری از ثانیه (این ثانیه موضوع دستگاه مختصاتی فعلیه یعنی زمانی که فکر کار میکنه) منتقل کنه .... مثل طی الارضی که بسیاری انجام دادند و مصادیق زیادی ازش سراغ دارم .....علامه طباطبایی میگه ما فقط زمین را بدور پاهایمان میچرخانیم و طی میکنیم ! ..... علمای دینی معتقدند مکان بر زمان اولاست و من نمیفهمم این یعنی چی؟
چیزهایی در قرآن اومده که اگه خوب تفحص بشه نسبیت عام ، نظریه ذرات بنیادی ، ذرات بینهایت و ..... تداعی میشه (هر ذره را که بشکافی دنیایی درونش بینی عین آیه قرآنه که مولوی میگه)
در هر صورت منم معتقدم خواب یکی از مصادیق دستگاه مختصات جدیدیه که زمان و مکان نسبیتی در اون کاملا معنی دار میشه حالا اینشتاین تا چه اندازه درست گفته معلوم نیست ولی پر بیراه نگفته.....

[reyhan2]

اره
منم سراین مسئله گیرم
برام جالبه...چون من عقیده دارم سفردرزمان ممکنه ولی هیچکی قبول نداره
خوابم یه نمونه بارزشه دیگه
نه؟

[user30018]

سوالت واقعا جالب بود ولی اینو بدون که مغز رابط روح و بدن مادی است
موقعی که میخوابی خودت در این دنیا نیستی بلکه در جایی دیگر هستی بهتره از یک آخوند با فهم و شعور وباسواد بپرسی که وارده
که کجا میری ؟؟؟
در ضمن مغز تو رابط است و تو در این دنیا نیستی که قوانین نسبیت روی تو باشد . در ضمن مگر توی خواب بدنت حرکت میکند آن هم با سرعت بالا که قوانین فیزیک روی تو اثر کند؟؟؟

[user30018]

عید شما مبارک !!!!

[گل نرگس]

گذر زمان چیزی نیست جز ارتعاشات تفکرات مغزی ما،وقتی ما به یک خاب عمیق فرو میریم احتمالن مغز ما کمترین تفکر رو داشته باشه یعنی به هیچ چیز فکر نکنه که در اینصورت زمان براش متوقف میشه ولی وقتی ذهن ما در خاب هنوز درگیر مسائل باشه تفکرات مغزیش با سرعت بیشتری نوسان میکنند که در اینصورت زمان هم سریع تر براش میگذره.

[گل نرگس]

در ضمن من فکر نمیکنم گذر زمان ربطی به جدا شدن روح از بدن داشته باشه.
راستی اگه قوانین نسبیت درست باشند باید برکل هستی حاکم باشند که خاب هم از جهان جدا نیست.

[Anishtain2]

من قبلا این سوال رو از یه نفر پرسیدم اون هم در جواب گفت:
انسان در خواب ساعت های زیادی رویا می بینه که فقط مقداری از اواخر خواب به یادش می ماند
اما من فکر نکنم این درست باشه

[Anishtain2]

اگه به صورت علمی به خواهیم بگیم گاهی خواب دیدن (نه رویا دیدن) حاصل از کامپیوتر های کوانتومی مغز هست که میکرو تپل نام دارند و این ها در زمان مرگ و خواب در دنیا فورا پخش و در زمان بیداری در جای خود قرار می گیرند و این پخش شدن باعث می شود که ما از هریک از این میکرو تپل ها احساسی داشته باشیم اما اراده نداریم

ببخشید که خیلی خلاصه شد!

[farnaspas]

می دونید که هنگام خواب روح از بدن جدا می شه و تفکرات ما از چهار بعد خارج میشه.
حال بدن ما هرچه از تنش ها بیش تر دور باشه روحمون فراتر می ره و از چهار بعد که یکیشون زمانه بیش تر دور می شه و ما گذر زمان رو احساس نمی کنیم

بنده زمانی که استادم برام ویلن میزنه گذر زمان رو که متوجه نمیشم هیچچچ.... دوست دارم از بدنم جدا بشم و رها کنم خودمو....
یعنی منم تفکراتم در آن لحظه از محدود به چهار بعد نیست؟
آیا دنیای (( واقعا نمیدونم چی بگم از بزرگیش)) موسیقی باعث میشه که ما تفکراتمان از محدود به ابعادی که درش زندانی شده ایم فراتر رود؟
دوستان موسیقی رو با احساسات اگر درک کنید واقعا.... من خودمو در یک حباب در یک اقیانوس عظیم میبینم وقتی چنین قطعاتی در باب دستگاه شور میشنوم.
نمونه:
http://www.aparat.com/v/70b7b98530903c6 ... 20eb394439

[Unrated]

در رابطه با خواب حرف زدید
برای من واقعا اتفاقات عجیبی در خواب میافته
مثلا یه بیت شعر از یه شخصی مینویسم که قبلا هیچ جا نخونده بودمش یا اطلاعاتی رو بیان میکنم که تا حالا هیچ جا نخونده بودمشون!
نمیدونم در خواب علمم زیاد میشه! یا روح از قبل این علوم رو میدونه!