هفته ای مهم و پرهیجان برای دنیای فیزیک

[M a n i a]

چهارشنبه ی این هفته (چهارم جولای) CERN یک کنفرانس خبری برای اعلام آخرین نتایج جستجوی بوزون هیگز برگزار خواهد کرد. آیا در این کنفرانس خبر کشف بوزون هیگز به طور رسمی اعلام خواهد شد؟ آیا 30 سال تلاش مداوم فیزیکدانان سراسر جهان و صرف میلیاردها دلار هزینه سرانجام به نتیجه خواهد رسید؟ اعلام چنین خبری بزرگترین دستاورد علم فیزیک در چند دهه ی اخیر خواهد بود و به همین دلیل این کنفرانس خبری، احتمالاً یکی از مهمترین رویدادهای تاریخ علم فیزیک خواهد بود.

در حالی که چشم همه ی فیزیکدانان جهان به این رویداد دوخته شده است، خبری که دیروز منتشر شد شایعه ی اعلام خبری مهم در این کنفرانس را قوت بخشید: CERN از چند تن از برجسته ترین فیزیکدانان جهان و به ویژه پیتر هیگز (فیزیکدانی که وجود بوزون هیگز را پیش بینی کرده بود و این ذره به افتخار او نام گذاری شده است) دعوت کرده است تا در این کنفرانس خبری حضور یابند.

برخی از فیزیکدانان وبلاگ نویس حتی در وبلاگ خود ثانیه شماری تا زمان برگزاری این کنفرانس (که به H-Hour معروف شده است) گذاشته اند. برخی نیز توصیه کرده اند از هم اکنون شامپاین های خود را آماده کنید! و برخی دیگر پیش بینی می کنند روز چهارشنبه دانشمندان CERN خبر کشف بوزون هیگز را با سطح اطمینان سیگما-4 (قطعیت 99.99 درصد) اعلام خواهند کرد، اما برای اعلام خبر رسمی کشف قطعی بوزون هیگز به سطح اطمینان سیگما-5 (قطعیت 99.99995 درصد) نیاز است.

اما با همه ی این تفاسیر CERN اعلام کرده است هیچ کدام از شایعات را جدی نگیرید، چرا که دانشمندان هنوز در حال تحلیل داده ها هستند!

نقل از http://www.facebook.com/Iran.Atheist.agnostic

[M a n i a]

مرکز LHC از شتابدهنده ی سرن اعلام کرد که بطور رسمی ذره ی بوزون هیگز را کشف کرده اند.

دانشمندان منتظر بررسی نتایج آزمایش بودند که تا چند روز پیش به دقت سیگما ۴ (۹۹.۹۹ % درستی) رسیده بودند اما برای اعلام کشف باید به دقت آزمون یا معناداری عدد آماری سیگما ۵ می رسیدند (۹۹.۹۹۹۹۵ %)(این یعنی احتمال اینکه این اثر ذره که یافته اند از چیز دیگری غیر از ذره هیگز باشد یک در سه و نیم میلون است) که امروز صبح در طی یک مراسم رسمی در حضور "پیتر هیگز" پیشنهاد دهنده ی نظریه ی میدان هیگز و وجود ذره هیگز که بنام ایشان هم این ذره نامگذاری شده بود و جمعی از سرامدترین بزرگان فیزیک نظری وجود این ذره اعلام شد.

دانشمندان تیم CMS از سرن گفته اند با دقت سیگما ۵ مطمئن هستند که در انرژی ۱۲۵/۳ گیگا الکترون ولت ذره ای یافته اند که ۱۳۳ بار سنگین تر از پروتون هسته ی اتم است، هرچند با برهم گذاشتن نتایج آزمایش دقت داده های آزمایشگاه CMS به سیگما ۴.۹ یعنی احتمال خطای یک در دو میلیون کاهش یافت. آزمایشگاه دیگر سرن بنام اطلس ATLAS اعلام کرد آنها با دقت سیگما ۵ در انرژی ۱۲۶ گیگا الکترون ولت وجود ذره ی جدید را یافته اند که این تایید علمی با دقت فوق العاده از وجود بوزون هیگز است.

بوزون هیگز آخرین قطعه ی پازل برای تکمیل مدل استاندارد که بهترین نظریه ی تجربی حال حاضر برای فیزیک ذارت بنیادی می باشد. این بوزون چگونگی ایجاد جرم در ذرات را توجیه می کند و به همین دلیل کشف این ذره و نتایجی که از آن حاصل می شود می تواند در درک بسیاری از سوالات بی پاسخ علم فیزیک ما را یاری دهد. البته فیزیکدانان از اطلاق اصطلاح "ذره خدا" برای این بوزون هیگز چندان خرسند نیستند چرا که چنین اصطلاحی بالقوه باعث ایجاد سوءتفاهم های زیادی می شود.

با یافتن بوزون هیگز ، میدان هیگز هم رسما به یک نظریه ی تجربی تبدیل می شود. ميدان هيگز نوع جديدي از ميدان است که تمام عالم را فرا گرفته است و چنين تصور ميشود كه جرم تمامي ذرات بنيادي و ... در برهمكنش آنها با اين ميدان حاصل می شود. يعني ميدان هيگز انرژي جنبشي حاصل از نوسانات يا حركات سريع ذرات را تبديل به جرم آنها مي‌كند . به بيان ساده ، ميدان هيگز يك مبدل انرژي به جرم است كه منشاء انديشه و تئوري آن نظريه‌ نسبيت است. همانطور كه فوتون، ذره‌ يا بوزون الكترومغناطيس فرض مي شود ، ذره‌اي به نام بوزون هيگز نيز ذره‌ ميدان هيگز در نظر گرفته مي شود. برای نمونه براي اينكه به جرمي معادل يك كيلوگرم در حالت سكون ، شتابي برابر يك متر بر مجذور ثانيه بدهيم نياز به يك نيوتن نيرو داريم و اين ميدان هيگز است كه در مقابل شتاب جرم مقاومت مي‌كند و اين نيرو صرف خنثي كردن مقاومت ميدان هيگز در مقابل شتاب مي شود و در نهايت اين نيرو يا انرژي به جرم جسم افزوده مي شود .

این بوزون در سال ۱۹۶۴ طی مجموعه مقالاتی که توسط "پیتر هیگز" و دیگر فیزیکدانان ارائه شده بود، از لحاظ نظری پیش بینی شده بود. اما از ۳۰ سال پیش تا کنون، فیزیکدانان با ساختن انواع برخورددهنده های ذرات سعی در مشاهده ی ذره ای مشابه هیگز کرده اند که تا یکی دو سال پیش به جز شواهد بسیار جزئی و ضعیف، موفق به این کار نشده بودند. اما با راه اندازی LHC امید کشف این ذره قوت یافت و روز به روز نیز این امید افزایش می یافت.

رقابت بر سر یافتن بوزون هیگز بین امریکا و اروپا زمانی شدت گرفت که سنای امریکا از پرداخت هزینه ی ۱۰ میلیارد دلاری برای ساخت برخورد دهنده ی جدید در امریکا سر باز زد و دانشمندان آمریکایی به همان "آزمایشگاه فرمی" قناعت کردند اما اروپا با پرداخت هزینه ی مشابه در سرن سویس ساخت بزرگترین شتابدهنده ی جهان را آغاز کرد که پس از مراحل آزمایشی سال گذشته نخستین کاوش ها برای ذره ی بوزون هیگز آغاز شد.

بخش دیگر این یافته ی بزرگ علمی اثر فلسفی - فیزیکی آن است. با کشف این ذره علم فیزیک از ساختار تجربی محور به ساختار پیشبینی محور عروج کرده و همانند علم ریاضی دارای بعد انتزاعی قوی ای می شود . بر این اساس می توان در آینده منتظر پاسخ به سوالهای مهم و قدیمی ای همچون ماهیت مهبانگ، ماهیت انرژی-ماده و برهمکنش زمان - مکان - انرژی که هدف اساسی معادله جهانی فیزیک است بود.

نقل از : http://www.facebook.com/Iran.Atheist.agnostic
صفحه ی سایت Phys : http://phys.org/news/2012-07-cern-physi ... ticle.html
صفحه BBC فارسی : http://www.bbc.co.uk/persian/science/20 ... icle.shtml

[آهن]

نمي خواستم كشف بشه

[Anne Shirley]

واقعا؟ چرا؟

[quasar]

واقعا؟ چرا؟

حتما می خواسته خودش کشفش کنه