کهکشان ها

مدیران انجمن: parse, javad123javad

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: کهکشان ها

پست توسط اماتور »

غول با چهار دنباله: کهکشان راه شیری، کهکشان همسایه کوتوله اش را می بلعد





یک تیم فضانوردی اخیرا کشف کرد دو جماعت از ستارگان در نیمکره جنوبی کهکشانی کوتوله های صورت فلکی قوس را در هم میدرد،

این اطلاعات از تجربه آخرین اطلاعات داده شده از (بررسی دیجیتالی آسمانSDSS-III)و آنچه مسیرهای جدید با مسیرهای

گذشته نیمکره شمالی کهکشان در ارتباط بوده مشخص شده اند.

ما از گذشته های دور تر می دانیم که کوتوله های کهکشانی وارد کهکشان های بزرگتر می شوند.مسیرها و دنباله ها امتداد می یابند

و ستارگان از کوتوله ها به وسیله جذرو مد بیرون می آیند

کوتوله های کهکشان صورت فلکی قوس یکی از درخشان ترین ماهواره های کهکشان راه شیری است و اکنون آنچه در طرف دیگر

کهکشان باقی مانده است را منقطع می کند و با نیروهای جذرو مدی عظیم به اجزای دیگر تجزیه می کند و خیلی کوچکتر از آن است

که نیمی از ستارگان و گاز آنها در بیلیون سال گذشته از دست رفته باشد.

قبل از SDSS-III صورت فلکی قوس تنها دو دنباله شناخته شده داشت ، یکی از آنها در روبرو و دیگری در پشت بقایای آن بود.

تصاویر گذشتهSDSS-III دنباله های صورت فلکی های قوس را در آسمان نیمکره شمالی کهکشان در سال 2006 کشف کرده است

و یکی از دنباله ها یه دو قسمت شکافته شده است.

سرجی کوپوسوو همکارانش نقشه چگالی 13 میلیون ستاره در آخرین نمایش ازSDSS-III را تجزیه کردند،که شامل پوششهای

اصلی و مهم از آسمان نیمکره جنوبی کهکشان است.اطلاعات جدید نشان می دهد که مسیر صورت فلکی قوس به سمت جنوب به

دو قسمت تقسیم شده است.یکی بزرگتر و درخشانتر و دیگری باریکتر،تیره تر و ضعیف تر.مسیر روشن نسبت به تیره غنیتر از آهن و دیگر

فلزات است.بدلیل اینکه هر نسلی از ستارگان،فلزات بیشتری برای نسل بعدی می سازد و پخش می کند،فضانوردان کمبریج به این

نتیجه رسیدند که مسیرهای جوانتر وجدید تر،روشن تر و مسیر های قدیمی ،ضعیف تر و تاریکتر هستند.صورت فلکی قوس شبیه یک

غول با چهار دنباله است.

هیچ کس مکانیزم چند شاخه شده، جزر و مد دنباله ها را نمی داند-اما دانشمندان بر این باورند که احتمالاً کوتوله های کهکشان صورت

فلکی قوس ابتدا از سیستم کهکشانی بودند، مانند ابرهای کوچک و بزرگ ما ژلانی است.هر یک از آنها پیشقدم برای تولید دنباله ای

است که وارد کهکشان راه شیری می شود،در نتیجه در کل چهار تا می شوند.نظریه نهایی پیشنهاد می کند،زمانیکه بارشهای شهابی

به مسیرهای متفاوتی در بین تکامل در منظومه شمسی منتشرمی شوند.باقیمانده از صورت فلکی قوس ممکن است به مسیرهای

متفاوتی در زمانهای متفاوت پخش شوند.

هر آنچه توضیح داده شده، SDSS-III یک اطلاعات با ارزش از خورده شدن اجرام دیگر توسط کهکشان صورت فلکی قوس تهیه

کرده است.قطع کهکشانهای کوچکتر دفعات زیادی در تاریخ کهکشان راه شیری و دیگر کهکشانهای جهان اتفاق افتاده است.

جنبیدن چهار دنباله از صورت فلکی قوس، نور جدیدی را در هر دو ساختار و شکل گیری از کهکشان راه شیری جاری خواهد کرد.


منبع ثبت میگردد

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: کهکشان ها

پست توسط اماتور »

تلسکوپ های ناسا به یافتن یک کهکشان نادر در آغاز زمان کمک کردند.





این تصویر نشانگر یکی از دورترین کهکشان های شناخته شده است که GN 108036 نامیده می شود که سن آن به 750

میلیون سال پس از انفجار بزرگ تشکیل دهنده جهان بر می گردد.ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ های اسپیتزر و هابل

موفق به کشف یکی از دورترین کهکشان هایی شدند که در نرخ به شدت بالایی در حال تولید ستاره هستند. کهکشان حباب

مانندی که نامش GN 108036 می باشد تا کنون تابان ترین کهکشانیست که در فاصله بسیار زیاد است.کهکشان که با

استفاده از تلسکوپ های زمینی کشف و تایید شد،9/12 میلیارد سال نوری از ما فاصله دارد. اطلاعات رسیده از هابل و اسپیتزر

برای اندازه گیری نرخ بالای تولید ستاره در کهکشان استفاده شدند، که حدوداً 100 خورشید در سال است. برای ارجاع، کهکشان راه

شیری ما حدوداً 100 برابر GN 108036 ولی 30 بار کمتر از آن تولید ستاره دارد.

مارک دیکنسون از رصدخانه ملی ستاره شناسی نوری در تاکسون،اریض گفت:این کشف تعجب آور است چرا که مشاهدات پیشین

کهکشان هایی به این روشنی را در تاریخ جهان پیدا نکرده بودند. شاید آن مشاهدات برای یافتن چنین کهکشان هایی بسیار کوچک

بودند. ممکن است که این یک شی کمیاب و خاص باشد که ما اتفاقی در یک انفجار ساخت ستاره ای یافته ایم.

تیم بین المللی ستاره شناسان که توسط ماسامی اوچی از دانشگاه توکیو، ژاپن، برای اولین بار توانست کهکشان دور را با اسکن

بخش بزرگی از آسمان توسط تلسکوپ سوبارو بر روی مائونا کی در هاوایی شناسایی نماید.سپس فاصله بسیار زیادش توسط رصد

خانه دابلیو ام کک در مائونا کی تایید شد.به گفته یوشیاکی انو از دانشگاه توکیو، نویسنده ارشد مقاله تازه ای در مورد یافته ها در

ژورنال فیزیک کیهانی :ما نتایج را برای 3 موقعیت مختلف در دو سال بررسی کردیم و هر بار یافته های قبلی را تایید کردیم .
تصویر
GN 108036 به شدت در نزدیکی شروع خود زمان حضور دارد، حدوداً 750 میلیون سال بعد از شروع جهان که‌7/13 میلیارد

سال پیش در انفجار بزرگ شروع شد. نور آن کهکشان 9/12 میلیارد سال طول کشید تا به ما برسد، پس ما آن را به شکل آنچه

در گذشته دور بوده را می بینیم.ستاره شناسان فاصله شی را با رقمی به نام ردشیفت نشان می دهند که میزان گستردگی

نور و میزان سرخی طول موج به گستردگی جهان بستگی دارد. اشیائ با ردشیفت بزرگتر دورتر و در زمان دیر تری دیده میشوند.

GN 108036 ردشیفتی در حد 2/7 دارد. فقط تعداد کمی از کهکشان ها ردشیفت تایید شده بالا تر از 7 دارند و فقط دو تا از

آنها طبق گزارش، دورتر از GN 108036 هستند.رصدهای مادون قرمز اسپیتزر و هابل برای اندازه گیری فعالیت ساخت ستاره

در کهکشان ها بسیار مهم اند. ستاره شناسان از دیدن چنین انفجار ایجاد ستاره شکه شده بودند، چرا که کهکشان بسیار کوچک

و از دوره جهان باستان بودند. اوایل وقتی کهکشان ها شکل می گرفتند در چند صد میلیون سال اول بعد از انفجار بزرگ، کهکشان

ها بسیار کوچکتر از اندازه امروزیشان بودند و هنوز می بایست حجمشان بالا می رفت.

در طول این دوره همانطور که جهان بزرگتر و سردتر می شد، اتم های هیدروژن در جهان مه غلیضی به وجود آوردند که نور ماورای

بنفش از آن عبور نمی کرد. این دوره قبل شکل گیری از اولین ستاره ها و کهکشان ها و نورانی شدن جهان با آنها را به نام عصر

تاریکی می شناسند. این دوره وقتی نور کهکشان های اولیه به وجود آمد و یا با یونیزه کردن گاز مات و باعث مات شدن آن شد

به پایان رسید. کهکشان هایی مثل GN 108036 احتمالاً نقش عمده ای در ایجاد این واقعه ایفا کردند. بهرام مباشر، عضو

تیم دانشگاه کالیفرنیا،ریورساید گفت:نرخ بالای تشکیل ستاره یافت شده در GN 108036 این نکته را نشان می دهد که

در حجم آن به سرعت بالا در 750 میلیون پس از انفجار بزرگ، وقتی که جهان 5 درصد سن فعلی اش بود. احتمالاً آنها اجداد کهکشان

های امروزی اند.


منبع ثبت میگردد

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: کهکشان ها

پست توسط اماتور »

دوستان گرامی در مورد این تاپیک اگر پیشنهاد و یا انتقادی دارید بهم pm بدید



با تشکر smile072

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: کهکشان ها

پست توسط اماتور »

منبع مطالبی که منبع انها ذکر نشده


http://www.sactehran.com

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: کهکشان ها

پست توسط اماتور »

کهکشان‌ها برای بلوغ عجله ندارند




گروهی از ستاره‌شناسان با بهره گرفتن از مشاهدات تلسکوپ «کک» و تلسکوپ فضایی «هابل» که شرایط بیش از صد کهکشان را زیر

نظر گرفته، روند تغییراتی را در بلوغ کهکشان‌ها کشف کرده‌اند که به هشت میلیارد سال پیش باز می‌گردد.دانشمندان می‌گویند که

کهکشان‌های دوردست و شکل‌نیافته‌ای که بررسی کرده‌اند در یک دوره زمانی بسیار طولانی مثل کهکشان راه شیری به یک مجموعه

فضایی دایره‌ای‌شکل که حرکت دورانی دارد تغییر پیدا کرده‌اند. کشف جزئیات مربوط به تغییر ساختار و نظم درونی و حرکت اجزاء کهکشان‌

ها از دستاوردهای بسیار جدید علوم فضایی است.«بنجامین واینر» یکی از ستاره‌شناسان رصدخانه وابسته به دانشگاه آریزونا می‌گوید:

«وقتی به دوران‌های بسیار کهن از عمر فضا دقت کنیم متوجه می‌شویم که کهکشان‌هایی وجود داشتند که اجزاء آنها مثل ستاره‌ها در

حال شکل‌گیری بودند ولی هیچ یک از آنها مثل کهکشان راه شیری این شکل دایره مانند و حرکت دورانی آرام را نداشتند.»

به گفته وی کهکشان‌های اولیه ساختار نامنظم‌تری داشته و حرکت آنها نیز خودبخودی بوده‌است به طوری که هر یک از اجزاء آنها مثل

ستاره‌ها، توده‌های گاز و غبارهای فضایی، بدون هیچ نظم مشخصی در محدوده فضای کهکشان در همه جهات حرکت می‌کردند.به گفته

دانشمندان سازمان فضایی آمریکا، ناسا، درک رایج از شیوه تکامل و زمان دگرگونی کهکشان‌ها در گذشته بسیار متفاوت بود.«سوزان

کاسین» یکی از کارشناسان مرکز فضایی «گودارد» وابسته به ناسا می‌گوید: «در گذشته دانشمندان علوم فضایی فکر می‌کردند که

کهکشان‌های نزدیک به ما حدود هشت میلیارد سال پیش شکل و مشخصات امروزی خود را پیدا کرده و از آن زمان تا کنون تغییر چندانی

در آنها رخ نداده‌است. اما مشاهدات اخیر ما روند دیگری را ثابت می‌کند و نشان می‌دهد که این کهکشان‌ها در همین دوره دستخوش

دگرگونی تدریجی شده‌اند.»هر چه به گذشته‌های دوردست‌تر کهکشان‌ها دقت کنیم می‌بینیم که شیوه حرکت آنها نامنظم و اتفاقی‌تر

بوده‌است. به مرور زمان حرکات نامنظم کمتر شده و بر سرعت حرکت دورانی کهکشان‌ها افزوده شده‌است. هرچه به دوره‌های اخیر تحول

کهکشا‌ن‌ها دقت کنیم می‌بینیم که ساختار و حرکت آن‌ها منظم‌تر شده‌است. دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که هرچه حجم و

گستره کهکشان‌ها بزرگ‌تر باشد میزان هماهنگی و نظم درونی آنها بیشتر است.«بنجامین واینر» می‌افزاید: «در بررسی‌های قبلی به

کهکشان‌هایی که مثل حالت متعارف امروزی حرکت منظم و شکل دایره‌وار نداشتند توجهی نمی‌شد. به همین خاطر در این تحقیقات فقط

به معدود کهکشان‌های منظمی که در بخش‌های دوردست فضا قرار داشتند توجه می‌شد و از روی همین شواهد به این نتیجه‌گیری

نادرست می‌رسیدند که گویا کهکشان‌ها در طول این چندین میلیارد سال هیچ تغییری نکرده‌اند. در این پژوهش تازه دانشمندان بیش از

۵۴۰ کهکشان در فضای نزدیک و دوردست را مورد مطالعه قرارداده‌اند. هرچند اکنون به نظر می‌رسد که بسیاری از آنها به دوران بلوغ خود

رسیده‌اند ولی دانشمندان در این مطالعات سعی کرده‌اند گذشته و به اصطلاح دوران کودکی آنها را بررسی کنند.تمرکز پژوهش‌های تازه

بر روی کهکشان‌هایی است که نور ناشی از سوختن اجزاء آنها به حد کافی بوده تا بتوان کنش‌ها و حرکات داخلی آنها را بررسی کرد.

گستره این تحقیقات و شمار کهکشان‌هایی که مورد مطالعه قرار گرفته‌اند آنقدر وسیع بوده که دانشمندان نتایج کار خود را

یک میانگین قابل اتکاء از شرایط بلوغ این کهکشان‌ها تلقی می‌کنند.دانشمندان علوم فضایی معتقدند که کهکشان راه شیری نیز همین

دوره تحول و بلوغ هشت میلیارد ساله را طی کرده و به مرور کهکشان ما نیز حالت منظم‌تری به خود گرفته و هرج و مرج درونی آن جای

خود را به حالت نسبتا باثباتی داده که امروزه شاهد آن هستیم.«بنجامین واینر» می‌گوید: «در گذشته ما دقیقا نمی‌دانستیم که

کهکشان‌ها چگونه به حالت امروزی خود رسیدند که وضعیت بسیار منظم‌تری دارد. اکنون ما متوجه شده‌ایم که این تغییر در طول یک

روند تکامل تدریجی روی داده و در مورد کهکشان‌های بزرگ و یا کوچک نیز صادق است.»

کارشناسان و مراکز پژوهش‌های فضایی امیدوارند که در آینده نزدیک بتوانند مدل‌های رایانه‌ای از نقشه فضا را بر اساس اطلاعات جدید

مربوط به روند بلوغ کهکشان‌ها روزآمد کنند.


منبع ثبت میگردد

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: کهکشان ها

پست توسط اماتور »

کشف مجرم در فضا؛ سرنخ‌هایی از سرقت ستاره‌ای





یکی از نزدیک‌ترین کهکشان‌ها به راه شیری متهم اصلی سرقت ستارگان از کهکشان همسایه معرفی شده است.

محققان نجوم با استفاده از روش‌های شبیه سازی موفق به کشف سرقت ستارگان توسط کهکشان «ابر ماژلانی بزرگ» (LMC)

از کهکشان همسایه خود، «ابر ماژلانی کوچک» (SMC)‌ شدند.محققان در جستجو برای یافتن اجرام پرجرم و فشرده هاله کهکشان

(MACHOs) و بررسی حضور آنها در ترکیب اصلی ماده تاریک، موفق به شناسایی یک «کهکشان سارق» شدند. «آوی لوب» از

محققان مرکز فیزک نجومی هاروارد- سیمپسونیان تأکید می‌کند: در زمان بررسی «ابر ماژلانی بزرگ» و جستجو برای مشاهده

MACHOs درون کهکشان راه شیری، دنباله‌ای از ستارگان در حال جدا شدن از «ابر ماژلانی کوچک» در اثر پدیده «میکرولنزیک

گرانشی» رویت شدند.«گورتینا بسلا» نویسنده ارشد تحقیق و از محققان دانشگاه کلمبیا خاطرنشان کرد: این مطالعه به درک بهتر نحوه

تکامل ابر ماژلانی بزرگ و کوچک کمک کرد؛ همچنین می‌توان ایده تشکیل شدن ماده تاریک با اجرام پرجرم و فشرده هاله کهکشان

(MACHOs) را نیز رد کرد. محققان در حال جستجو برای کشف شواهد جدیدی از این ستارگان سرقت شده در پل گازی مابین

ابرهای ماژلانی بزرگ و کوچک هستند.


منبع ثبت میگردد
آخرین ویرایش توسط اماتور چهارشنبه ۱۳۹۱/۸/۱۷ - ۱۹:۰۹, ویرایش شده کلا 1 بار

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: کهکشان ها

پست توسط اماتور »

منبع مطالبی که منبع انها ذکر نشده


http://nojom2.persianblog.ir/

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: کهکشان ها

پست توسط اماتور »

کشف دورترین ابرنواختر جهان




دانشمندان دانشگاه سوینبرن استرالیا موفق به کشف دورترین ابرنواختر جهان شدند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این موفقیت امکان مشاهده کم‌سابقه انفجارهای نخستین

ستارگان در راستای شکل‌گیری انفجار عظیم (بیگ بنگ) را فراهم می‌کند.دانشمندان دو ابرنواختر فوق درخشان (انفجارهای

ستاره‌یی که 10 تا 100 برابر درخشان‌تر از انواع دیگر ابرنواختر هستند)، را با استفاده از رصدخانه W. M. Keck در هاوایی

شناسایی کردند که یکی از آن‌ها دورترین ابرنواختر مشاهده شده به شمار می‌آید.به گفته جف کوک از دانشگاه فناوری سوینبرن

در استرالیا و یکی از اعضای تیم تحقیقاتی، دورترین ابرنواختر رصد شده از مرگ یک ستاره بسیار عظیم ناشی شده و در مقایسه

با سایر ابرنواخترها به روشی بسیار متفاوت‌تر منفجر می‌شود. جرم این ستاره عظیم 100 تا 250 برابر بزرگ‌تر از خورشید بوده

است.دانشمندان حاضر در این پروژه علمی از طیف‌سنج تصویربرداری رزولوشن پایین (LRIS) واقع در کک جهت جست‌وجوی

انتشارات اخیر ابرنواخترهای کشف شده استفاده کردند.مطالعه این رخدادها درک بهتری را از مواد شیمیایی که به هنگام مرگ

این ستاره به فضا ساطع شده‌اند، در اختیار دانشمندان می‌گذارد. به گفته کوک، مدت زمان کوتاهی پس از بینگ بنگ فقط

هیدروژن و هلیم در جهان وجود داشتند و تمامی دیگر عناصر کنونی از جمله کربن، اکسیژن، آهن و سیلیکون در هسته ستارگان

یا طی انفجارات ابرنواختری تولید شدند.

نخستین ستارگان پس از انفجار عظیم، چارچوب فرایند طولانی غنی‌کردن جهان که منجر به تولید کهکشان‌های مختلف، ستارگان

و سیارات امروزی شد را فراهم کردند.


منبع : hupaa

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: کهکشان ها

پست توسط اماتور »

جدیدترین معمای کیهانی: کهکشان‌های نخستین چند ستاره داشتند؟




به گزارش نیوساینتیست، تنها اطلاعاتی که دانشمندان از کهکشان‌ها بدست می‌آورند، از نور ستارگان آنها حاصل می‌شود. اما ستارگان

تمام جرم یک کهکشان را تشکیل نمی‌دهند. بخشی از جرم کهکشان مربوط به ماده تاریک است که نامرئی است و مستقیما قابل

اندازه‌گیری نیست.برای دور زدن این مشکل، اخترشناسان عموما جرم کهکشان را بر اساس ترسیم نحوه حرکت ستارگان آن نسبت به

یکدیگر تخمین می‌زنند. آنها میزان جرم مرئی را با جرم کلی مقایسه می‌کنند، و فرض می‌کنند که باقی جرم کهکشان باید از ماده تاریک

تشکیل شده باشد. اگرچه این روش استاندارد اخترشناسان است، اما اکنون مشخص شده که این روش مشکل بزرگی دارد. میشل

کاپلاری، اخترشناسان دانشگاه آکسفورد می‌گوید: «برای تخمین دقیق جرم کهکشان‌ها، ما همیشه از یک ضریب تبدیل استفاده میکنیم

تا نور را به جرم تبدیل کنیم. اما تبدیلی که ما ده‌ها سال بود استفاده میکردیم غلط است.»

کاپلاری کشف کرد که رابطه بین نور مرئی و جرم ستاره‌ای برای تمام کهکشان‌ها یکسان نیست، این رابطه از یک نوع کهکشانی به نوع

دیگر تغییر میکند. این عدم تطابق برای دورترین کهکشان‌ها بدتر است، و میزان ستارگان این کهکشان‌ها سه برابر چیزی است که انتظار

می‌رود. در این کهکشان‌ های دوردست، اخترشناسان ستارگان بی‌فروغ و کم‌نور –همانند ستارگان قرمز تصویر بالا- را در محاسبات خود

در نظر نمی‌گرفتند.این موضوع معمای کیهانی جدید را مطرح کرده است: زمانی‌که ما به کهکشان‌های دوردست نگاه می‌کنیم، آنها را به

شکلی مشاهده می‌کنیم که مربوط به دوران جوانی آنها است؛ اما چطور این کهکشان‌های پرستاره در اوایل دوران زندگی خود تا این

اندازه بزرگ شده‌اند؟ کاپلاری می‌گوید: «آنها بایستی از آنچه که مردم تصور می‌کردند سریع‌تر رشد کرده باشند.»


منبع : http://www.nasaworld.blogfa.com

نمایه کاربر
نوآور

محل اقامت: اصفهان

عضویت : سه‌شنبه ۱۳۹۱/۸/۱۶ - ۱۹:۱۵


پست: 948

سپاس: 1323

جنسیت:

Re: کهکشان ها

پست توسط نوآور »

اماتور نوشته شده:
تلسکوپ های ناسا به یافتن یک کهکشان نادر در آغاز زمان کمک کردند.


این تصویر نشانگر یکی از دورترین کهکشان های شناخته شده است که GN 108036 نامیده می شود [/i]

ببخشید، «تصویر» را نتوانستم ببینم!

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: کهکشان ها

پست توسط اماتور »

نوآور نوشته شده:
اماتور نوشته شده:
تلسکوپ های ناسا به یافتن یک کهکشان نادر در آغاز زمان کمک کردند.


این تصویر نشانگر یکی از دورترین کهکشان های شناخته شده است که GN 108036 نامیده می شود [/i]

ببخشید، «تصویر» را نتوانستم ببینم!
خدمت شما

http://www.sactehran.com/Default.aspx?t ... icleId=122

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: کهکشان ها

پست توسط اماتور »

مطالعه روی 200 هزار کهکشان/ وجود انرژی تاریک تایید شد



انرژی تاریک بیش از 74 درصد از جهان را در بر گرفته است و وجود آن می تواند توضیحی بر پدیده گسترش پر شتاب جهان هستی باشد.

یافته جدید که بر اساس آن موجودیت این انرژی به تایید رسیده است طی مطالعه بر روی 200 هزار کهکشان انجام گرفته است.

دانشمندان با استفاده از دو شیوه مطالعاتی متفاوت و مجزا نتایج پیشینی که از مطالعه بر روی انرژی تاریک به دست آمده بود را مورد

بررسی قرار دادند. این دو مطالعه مجزا توسط دو تیم بین المللی از محققان انجام گرفته است. یکی از رصدهای به کار گرفته شده توسط

اخترشناسان به محاسبه الگوی توزیع کهکشانها در فضا پرداخته که به "نوسان صوتی باریون" شناخته میشود.

نوع دوم مطالعه بر روی محاسبه سرعت شکل گیری خوشه های کهکشانی طی زمان متمرکز شده است که هر دو این شیوه های

مطالعاتی توانستند وجود انرژی تاریک و شتاب بالای گسترش جهان هستی را به تایید برسانند. ایده ابتدایی وجود انرژی تاریک برای

اولین بار در دهه 1990 و طی مطالعه بر روی درخشندگی ابرنواخترهای دور افتاده یا همان ستاره های در حال انفجار مطرح شد.

برای توضیح دلیل وسعت گرفتن جهان هستی با چنین شتاب بالایی، اخترشناسان باید نظریه گرانش انیشتین را بازنویسی میکردند

و یا می پذیرفتند که جهان مملو از نوعی جدید و ناشناخته از انرژی است و اکنون این مطالعات جدید وجود انرژی تاریک را باری دیگر به

تایید رسانده است.

یافته های جدید از پروژه بررسی کهکشانی به نام پروژه WiggleZ به دست آمده که از سال 2006 آغاز شده و سال 2011 به پایان

رسیده است. در این پروژه از تلسکوپهای Galex ناسا و تلسکوپ آنگلو-استرالیایی استفاده شده است. طی این پروژه میزان توزیع

کهکشانها در وسعت لایتناهی جهان هستی نقشه برداری شده و ساختار جهان در هشت میلیارد سال پیش مورد بررسی قرار گرفته

است.بر اساس گزارش بی بی سی، در حالی که انرژی تاریک در حدود 74 درصد از جهان را تشکیل داده است، ماده تاریک که هیچ نوری

را بازتاب نداده و یا نوری از خود ساطع نمی کند 22 درصد دیگر از جهان را در بر گرفته است. ماده معمولی، گازها، تمامی ستاره ها و

سیاره ها که انسان تنها قدرت مشاهده تعداد جزئی از آنها را داشته است و کهکشانها تنها چهار درصد از جهان هستی را تشکیل

داده اند.


منبع : http://khabarnekar.blogfa.com

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: کهکشان ها

پست توسط اماتور »

ثبت تصویر کهکشان پس از 13 میلیارد سال!



خبرگزاری مهر: ناسا تصویرهای یک کهکشان دورافتاده و تنها را ثبت کرده که اشعه نور 13.2 میلیارد سفر کرده تا این تصویر ثبت شده

است.به علت ویژگیهای نور در سرتاسر کیهان، ما می توانیم کهکشانی را با قدمتی بسیار طولانی و فاصله ای بسیار دور مشاهده

کنیم، درحالی که نور این کهکشان زمانی به بیرون تابیده است که سن آن تنها 500 میلیون سال بوده است، اما امروز در تاریکی فرورفته

است.این کهکشان از پشت یک خوشه بزرگ عبور کرده و این خوشه مثل یک لنز بسیار بزرگ عمل کرده و این نور را 15 برابر کرده است و

برای ما یک نگاه اجمالی از نخستین روزهای کیهان فراهم کرده است.
تصویر
دورترین جسم کیهانی که تاکنون مشاهده شده است: هابل با نگاه به تاریکی اشعه های تقویت شده

کهکشان MACS J1149+2223 را ثبت کرده است
در این تصویر بزرگ در سمت چپ کهکشانهای بسیاری از خوشه بزرگ MACS J1149+2223 تمام تصویر را به خود اختصاص داده اند.

همگرایی گرانشی توسط خوشه بزرگ نور کهکشان تازه کشف شده را 15 برابر کرده است.

در تصویر بالا بزرگنمایی جزئی نشان دهنده جزئیات کهکشان MACS 1149-JD و بزرگنمایی عمیق در تصویر سمت راست پایین به

چشم می خورد.این کهکشان بسیار دور در یک دوره زمانی مهم وجود داشته است، وقتی که کیهان از دوره ای که به اصطلاح قرون تاریک

نامیده می شود عبور کرده است.در طول این دوره کیهان از دوره تاریک و بی ستاره به دوره ای پر از کهکشان حرکت کرده است. کشف

این کهکشان کوچک و کم نور دریچه ای را به عمیق ترین و دوردست ترین دوره های تاریخ کیهانی باز می کند. وی ژنگ محقق اصلی

دپارتمان فیزیک و نجوم دانشگاه جان هاپکینز در بالتیمور اظهار داشت: این کهکشان دورترین جسمی است که ما تاکنون با قطعیت بالا

مشاهده کرده ایم. مطالعات آینده روی این کهکشان و کهکشانهای مشابهی که امیدواریم کشف کنیم به ما این امکان را می دهد که

نخستین اجسام کیهانی و چگونگی خاتمه قرون تاریک کیهان را مورد بررسی قرار دهیم. نورهای این کهکشان باستانی 13.2 میلیار

سال سفر کرده تا به تلسکوپ ناسا برسد. به عبارت دیگر نور ستاره که به تلسکوپ هابل و اسپیتزر رسیده در زمانی صورت گرفته که

کیهان تنها 3.6 درصد از عمر کنونی خود را داشته است. از نظر فنی سرخگرایی این کهکشان به ۹٫۶ می رسد. انتقال به سرخ یا سرخ

گَرایی (Redshift)، پدیده ‌ای است که در آن نور گسیل شده از یک جرم (امواج مرئی، فرابنفش، اشعه ایکس، اشعه گاما ) به

سمت طول موج قرمز در انتهای طیف میرود. یعنی نوری که توسط طیف ‌سنج ثبت می ‌شود طول موجی بلن دتر و بسامدی کمتر از نور

گسیل‌ شده از منبع دارد. به طور مثال این پدیده هنگامی رخ می‌دهد که منبع تولید نور در حال دور شدن از بیننده باشد.اجسام در فاصله

های بسیار دور فراتر از حساسیت آشکار سازی تلسکوپهای امروزی هستند و ستاره شناسان برای گرفتن نوری از این اجسام قدیمی

صرفا بر همگرایی گرانشی اتکا میکنند. همگرایی گرانشی هنگامی روی می‌دهد که نور یک چشمه درخشان بسیار دور (مانند یک

اختروش) در مسیرش تا رصدگر، از کنار جسم پرجرم دیگری (مانند یک خوشهٔ کهکشانی) بگذرد و مسیرش خمیده شود. جسم میانی

عدسی گرانشی نامیده می‌شود. این پدیده یکی از پیش‌بینی‌های نظریه نسبیت عام انیشتین است.براساس مشاهدات هابل و

اسپیتزر، ستاره شناسان دریافتند که این کهکشان کوچک و فشرده بوده و جرم آن حدود 1 درصد از جرم کهکشان راه شیری است.

تلسکوپ فضایی اسپیتزر یک تلسکوپ فضایی در طول موج مادون قرمز است. این چهارمین پروژه از آخرین پروژه بزرگ ناسا است. در حال

حاضر تیم نجومی این تلسکوپ تحت سرپرستی دکتر رابرت گوترموث از مرکز فیزیک نجومی هاروارد-اسمیت‌سونیان اداره می‌شود.

تلسکوپ فضایی هابل در آوریل سال 1990 میلادی به فضا پرتاب شد. هابل در طول این سال‌ها با نمایان کردن جلوه‌های شگفت‌انگیزی از

کیهان پاسخگوی سوالات متعدد ستاره شناسان بوده است.


منبع ثبت میگردد

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: کهکشان ها

پست توسط اماتور »

کهکشان NGC 1672

تصویر
به گزارش ایمنا در تصویر زیر نمونه ی بارز کهکشان مارپیچ میله‌ای، NGC 1672 با جزئیات خارق العاده‌ای در یکی از عکس‌های گرفته

شده توسط تلسکوپ فضایی هابل به تصویر کشیده شده است. در این تصویر همه چیز قابل مشاهده است: خطوط رشته‌ای غباری

تیره، خوشه‌های جوان ستارگان آبی درخشان، سحابی‌های نشری قرمز از گاز هیدروژن درخشان، نوار نورانی بلندی از ستاره در طول

مرکز و هسته فعال درخشنده‌ای که احتمالا خانه سیاه چاله ابرغول پیکری می‌باشد. NGC 1672 مساحتی با طول تقریبی 75000 سال

نوری را در برگرفته و در حدود 60 میلیون سال طول می کشد تا نور آن به ما برسد. کهکشان NGC 1672 در سمت صورت فلکی ماهی

زرین مشاهده می‌شود. دانشمندان در حال مطالعه بر روی این کهکشان هستند تا دریابند که نقش یک میله مارپیچ در شکل گیری

ستارگان در ناحیه مرکزی یک کهکشان چگونه است.

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: کهکشان ها

پست توسط اماتور »

اولین وب کیهانی کشف شد




این وب که از مواد تاریک نامرئی ساخته شده است برای اولین بار به عنوان یک موضوع عظیم کیهانی معرفی شد.

به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران؛ اولین سیم از وب کیهانی از مواد تاریک ساخته شده است، 2 قسمت یک خوشه

فوق العاده از کهکشان برای اولین بار به یک موضوع عظیم کیهانی مبدل شده است.این رشته از دو بخش اصلی خوشه فوق العاده

کهکشان A bell 222/223 برای اولین بار به عنوان یک موضوع عظیم کیهانی شناخته شده است.
تصویر
براساس این وب کیهانی که مدل کیهان شناختی در داخل خوشه های کیهانی قرار دارد. باید در تقاطع ها از ماده تاریک، یعنی همان

ماده مرموز که 25% از جهان از آن ساخته شده است به 5 برابر فراوانی از مواد مرئی رسیده است.این رشته که ماده تاریک را تشکیل

میدهند، باید بیش از نیمی از ماده موجود را داشته باشد اما تاکنون تمام تلاش ها برای شناسایی آن به شکست منجر شده است.

گروه دیتریش قادر به تائید وجود این سیم بویژه که به دو مولفه اصلی خوشه فوق العاده A bell 222/223 می پیوندند. این با

استفاده از اصطلاح همگرایی گرایشی با امواج نور ناشی از میدان گرانشی از ماده تاریک کهکشان انجام شده است.

ارسال پست