ماهیت متناقض زمان

[ali karimi]

چند وقتیه یک سوال در مورد زمان ،نسبیت وحرکت ذهنمو به خودش مشفول کرده و هر طور که سوال رو برسی می کنم به نظرم یه جای کار اشکال داره. اون سوال اینه:
در فیزیک میزان حرکت اجسام (سرعت)رو با زمان می سنجیم حال ان که زمان خودش متحرکه یعنی داریم یه چیز متحرک رو با یک چیز متحرک دیگه می سنجیم اگه زمان رو اون جور که نیوتن تعریف کرده در نظر بگیریم(یعنی بگیم زمان در سراسر کاینات با یه سرعت ثابت میگذره ) مشکلی پیش نمیاد چون داریم سرعت اجسام رو به یک چیزی که همیشه سرعت ثابتی داره اندازه می گیریم ولی همه می دانیم که بر طبق نسبیت زمان اهنگ گذر ثابتی نداره و میزان ان بستگی به سر عت جسم داره در واقع اهنگ گذر اجسام (سرعت ) رو با زمان و اهنگ گذر زمان رو با سر عت مشخص می کنیم و این مثل یک سگی می مونه که دنبال دم خودش می دوه یعنی در اندازه گیری ما هیچ چیز ثابتی وجود نداره که همه چیز رو با اون اندازه گیری( البته با توجه به این که سرعت نور نسبت به هر متحرکی ثابته شاید بتونه کمکی به این مسعله بکنه/b]ه) ای سوال و این نتیجه گیری هم ممکنه درست یا غلط باشه به هر حال خوش حال میشم نظر شما را هم در این باره بدانم. با تشکر e

[jhvh]

فضازمان بافت طبیعته
این طوری کر کن

[mahshid.m]

راستش یه چیزی هم من رو کلافه میکنه و اون اینکه مگر زمان ی چیز قرار دادی نیست که خودمون وضع کردیم چه جوریه که تو نسبیت تو قضیه دو قلو ها واسه یکی کنده واسه یکی نه؟

[منتظر موعود]

راستش یه چیزی هم من رو کلافه میکنه و اون اینکه مگر زمان ی چیز قرار دادی نیست که خودمون وضع کردیم چه جوریه که تو نسبیت تو قضیه دو قلو ها واسه یکی کنده واسه یکی نه؟

درسته که قراردادیه،ولی قرار نیست همه جا یک رفتار رو از خودش نشون بده!!!

[Archimedes]

زمان پس از انقلاب انشتین دیگه مطلق نیست و در همه جا بکسان نیست بلکه هر مکانی معبار زمانی خودشو داره یعنی زمان بیشتر به تجربه شخصی هر فرد بدل شده
در پارادوکس دوقولوها هم یکی سریعتر حرکت میکنه که زمان اون شخص سریعتر کندتر میشه در نتیجه جوون تر می مونه.

[mahshid.m]

راستش یه چیزی هم من رو کلافه میکنه و اون اینکه مگر زمان ی چیز قرار دادی نیست که خودمون وضع کردیم چه جوریه که تو نسبیت تو قضیه دو قلو ها واسه یکی کنده واسه یکی نه؟

درسته که قراردادیه،ولی قرار نیست همه جا یک رفتار رو از خودش نشون بده!!!

میشه بیشتر توضیح بدید لطفا؟
مثلا چطور ممکنه در کنار اجسام سنگین کند تر سپری بشه؟

[m89]

راستش یه چیزی هم من رو کلافه میکنه و اون اینکه مگر زمان ی چیز قرار دادی نیست که خودمون وضع کردیم چه جوریه که تو نسبیت تو قضیه دو قلو ها واسه یکی کنده واسه یکی نه؟

درسته که قراردادیه،ولی قرار نیست همه جا یک رفتار رو از خودش نشون بده!!!

میشه بیشتر توضیح بدید لطفا؟
مثلا چطور ممکنه در کنار اجسام سنگین کند تر سپری بشه؟

بطور بسیار مختصر : بر اساس معادلات اینشتین {نسبیت عام} اجسام بدلیل جرمی که دارن انحنا ایجاد میکنن در فضا و زمان و این سفر کردن ما در این انحناس که تصور این رو به ما میده که زمان کندتر میگذره.

[Archimedes]

به نظر من زمان ربطی به تصور نداره و کند شدنش بصورتی ملموس قابل درکه.

[mahshid.m]

اینجاست که مهشید مغز درد میگیره
در گیر اینم که زمان یعنی چی؟
میدونم این ساعت و دقیقه و اینها قرار دادی هیت که خودمون وضع کردیم
ولی راستی راستی اون چیزی که داره به اسم زمان میگذره مگه ممکنه تند تر یا کند تر بگذره؟؟؟!!!
برا خودش داره میگذره دیگه
خوب چرا ما 60 قسمتی هامون با تند و کند شدنش کوچیک بزرگ نمیشه؟

[Archimedes]

انسان ها قادر به درک زمان هستند ولی نه به گونه ای که ابعاد دیگر رو درک می کنند.
برای درک زمان و دیدن کند یا تند شدن سرعت سپری شدن آن ما تغییرات ماده رو معیار تغییر در سرعت زمان می دونیم.
که این می تونه همون بوجود آمدن تفاوت سنی فاحش در پارادوکس دوقلوها باشه
با این حال مثال خود انیشتین در مورد نسبیت که اون رو همردیف با گذشت تندتر زمان در صحبت با معشوقت میشه زمان رو به نظر من بصورت تصور ذهنی نشون میده!

[mahshid.m]

انسان ها قادر به درک زمان هستند ولی نه به گونه ای که ابعاد دیگر رو درک می کنند.
برای درک زمان و دیدن کند یا تند شدن سرعت سپری شدن آن ما تغییرات ماده رو معیار تغییر در سرعت زمان می دونیم.
که این می تونه همون بوجود آمدن تفاوت سنی فاحش در پارادوکس دوقلوها باشه
با این حال مثال خود انیشتین در مورد نسبیت کا اون رو همردیف با گذشت تندتر زمان در صحبت با معشوقت میشه زمان رو به نظر من ذهنی نشون میده!

مرسی الان من یک چیزهایی دستگیرم شد
این تغییر بیولوژیکی دوقلوها برای من خیلیییییییییی عجیب بود که الان تقریبا متوجه شدم.

[Archimedes]

به نظر من زمان بزرگترین راز هستیه.
بهتره تحقیقاتتون رو در مورد زمان ادامه بدید تا جاییکه توان دارید که به نظر من موضوع بسیار خوبیه .
خودم تا الان چندین کتاب در باب زمان خوندم هنوز به نتونستم کاملا درکش کنم ولی لذت بخشه.

[mahshid.m]

من به طور جدی در این رابطه تحقیق نمیکردم فقط به طور تفریحی گاهگاهی فیزیک میخونم
اما چنین مسایلی برام شیرینه و دوست دارم بهشون فکر کنم
اگه میشه لطفا کتابهایی که خوندید معرفی کنید تا من و دوستان دیگر استفاده کنیم.

[Archimedes]

چیستی زمان (سید مسعود موسوی کریمی) بصورت pdf
زمان(کریگ کلندر - رالف ادنی - ترجمه :گلیرگ برزین)این کتاب بهترینه در مبحث زمان
چگونه مفاهیم نسبیت را مجسم کنیم (جهانشاه میرزابیگی)
فیزیک ناممکن ها(میچو کاکو)
و بصورت جسته و گریخته در کتاب های(البرت انشتین و فضاههای بادکنکی - تاریخچه ی زمان - هزارتو های بورخس و پس از نخستین سه دقیقه)

و همین طور مجموعه مستند های علمی کرمچاله ها که من از سایت های اینترنتی خریدم که واقعا معرکه بود. هر چی در مورد زمان بخوای رو توضیح میده.

[mrfane]

در فیزیک میزان حرکت اجسام (سرعت)رو با زمان می سنجیم حال ان که زمان خودش متحرکه یعنی داریم یه چیز متحرک رو با یک چیز متحرک دیگه می سنجیم اگه زمان رو اون جور که نیوتن تعریف کرده در نظر بگیریم(یعنی بگیم زمان در سراسر کاینات با یه سرعت ثابت میگذره ) مشکلی پیش نمیاد چون داریم سرعت اجسام رو به یک چیزی که همیشه سرعت ثابتی داره اندازه می گیریم ولی همه می دانیم که بر طبق نسبیت زمان اهنگ گذر ثابتی نداره و میزان ان بستگی به سر عت جسم داره در واقع اهنگ گذر اجسام (سرعت ) رو با زمان و اهنگ گذر زمان رو با سر عت مشخص می کنیم و این مثل یک سگی می مونه که دنبال دم خودش می دوه یعنی در اندازه گیری ما هیچ چیز ثابتی وجود نداره که همه چیز رو با اون اندازه گیری( البته با توجه به این که سرعت نور نسبت به هر متحرکی ثابته شاید بتونه کمکی به این مسعله بکنه

اجازه بدید از بحث های فلسفی فاصله بگیرم .به سؤال اصلی برگردم.
دوست خوبم، واقعیت خارجی، یک چیز ثابته. بالاخره یک اتفاقی یا افتاده یا نه! کمیت هایی که دو ناظر مختلف برای سرعت، گذشت زمان، فاصله و غیره اندازه گیری می کنند ممکن است متفاوت باشد. اما هر کسی هر جوری که دوست داره می تونه اندازه گیری کنه یا محاسبه کنه؛ مهم اینه که واقعیت خارجی رو بتونه درست پیش بینی کنه.
مثال کاملا کلاسیک: مثلا ما در نظر می گیریم که قوانین نیوتن کاملا درست هستند، اما کسی داخل یک آسانسور هست که کابلش پاره شده و داره سقوط می کنه، هر قدر آزمایش کنه می بینه قوانین دیگه ای حاکم اند. مهم اینه که اون هم بالاخره قوانین خودش رو داره که می تونه اونها رو کشف کنه و باهاش واقعیت ها رو درست پیش بینی کنه.
قضیه اتساع زمان و انقباض طول و چیزهای دیگر هم دقیقا همین طور هستند.

پی نوشت: فیزیکدان ها این جور آدمایی هستند. توی آسانسور در حال سقوط هم ول نمی کنند. عجب گیری کردیما!