Litmus نوشته شده:آقا محمد عزیز سپاس بیکران هیچ کاری به غیر از اشتراک این غزل زیبا از خودتون نمی تونست منو انقد خوشحال کنه آقا واقعا زیبا بود و دلنشین تمام ابیات قوی بود از همه شون لذت بردم.
اون بیتی هم که توضیح دادید خیال خیلی قوی ای توش بود. شعر داغ و تازه ای هم بود زبان تون تغییری نکرده اما حس شعرتون با قبلی ها کمی فرق داشت.به نظرم حزن این شعرتون بیشتر از قبلی ها بود
امیدوارم همیشه چشمه ذوق و قریحه ی زیباتون جوشان و پویا بمونه درود بر شما
بی تو چگونه سر کنم، این شبِ غم سحر کنم؟............. بی تو چگونه... خنده بر... جانِ شَجَر... ثمر کنم؟ گر همه شب به گریه ام.. بر دلِ خون و مویه ام ............ بی تو چگونه... در نهان... سِرِّ تو را... نظر.. کنم؟ زیورِ.. معنوی.. فزون.. گشته.. به کامم.. اندرون ............ بی تو چگونه.. این دهان.. خُمچه ی دُرّ و زر کنم؟ روحِ.. مسیح... آمدی، نطقِ .. صریحِ ... احمدی ............. بی تو چگونه... چون دوا... بر دلِ... خَلق اثر کنم؟ نفْس.. چو سر کشی کند.. تیر.. به قلبم افکند ............. بی تو چگونه... عشق را... سوی بدی سِپَر کنم؟ کرده جهان از آن زمان، .. رزمگهی .. میانِ جان ............. بی تو چگونه... خشم با... دیو.. به وقتِ جَر کنم؟ هست... به هر قدم روا، کژدُم و مار و صد.. بلا ............. بی تو چگونه... من.. گذر.. زین.. رهِ پُر خطر کنم؟ بی تو چگونه ... نورِ رُخ .. بر رُخِ بَدْرِ مه.. کِشم .............. بی تو چگونه خار و خس هم خور و هم قمر کنم؟
جانان! .......... خبری... ز یارِ جانی،... دانید اگر به ما بگویید ............ ردّی.. اثری.. ز وی.. نهانی... دانید اگر به ما بگویید رعناست و عشوه ریز و یاغی، لیکن.. به خدایتان... سراغی ............ از.. قامت و قدّی.. آنچنانی... دانید اگر به ما بگویید گردانده چو آب.. سنگِ آهن، بِفْشرده برش.. گلویِ.. دشمن ............ از فتنه یِ... ساغرینْ میانی.. دانید اگر به ما بگویید سبزینه بُوَد.. دو چشم نازش، در غنچه ی لب.. نهفته رازش ............ بر وصفِ چنین صنم، نشانی، دانید اگر به ما بگویید بُگْریخت و بس.. فِسُرد قلبم، بر.. جگّرِ خونِ.. من.. ز.. مرهم ............ تریاکی.. و چاره.. یا.. امانی.. دانید اگر به ما بگویید هجرش شرری فکند در جان، سرگشته شدم به کوهساران ............ بر خسته ی قلبم... آشیانی، دانید اگر به ما بگویید دیشب.. چو که.. زار بِغْنَویدم، یاری.. به همان صفات... دیدم ............ این دعویِ .. صدق را معانی.. دانید اگر به ما بگویید
زمستان ۹۰
به خدایتان=شما را به خدایتان قسم گردانده چو آب سنگِ آهن، بفشرده برش گلوی دشمن=از باریکی و فشردگیِ کمرِ یار، گلوی دشمن فشرده شد (دشمن، رشک ورزید) و سنگ سختِ آهن چون آب روان شد ساغرینْ میان=کمر باریک بغْنَویدم=بغُنودم=بخوابیدم
البته متأسفانه چند سالی هست که طبع شاعریم فروکش کرده و نمی تونم شعر بگم 