اولا این شکل به گونه‌ای طراحی شده است که کمترین سطح مسطح ممکن را داشته باشد تا به هوا اجازه می‌دهد به‌جای اینکه در اثر برخورد با سطح صاف مختل و متلاطم شود، در جلوی هواپیما به آرامی جریان یابد.
شما تو گلوبال هاوک نگاه کنید بدنه رو به جلو به شکل نهنگ، یک آنتن سهموی را برای پیوند داده با پهنای باند بالا پوشش می ده. اپراتورها می خواهند داده های شناسایی را به صورت انی دریافت کنند و با دادن بهترین مکان به آنتن در هواپیما، حتی زمانی که آنها درست بالای افق هستند، می توانند به ماهواره های ارتباطی متصل شوند.در گلوبال هاوک دم V برای نصب موتور در بالای بدنه برای محافظت بهتر IR از پایین انتخاب شد. دو سطح دم نیز بدون تأثیر منفی بر آیرودینامیک، از اگزوز از کناره محافظت می کنند.اگر متوجه بشین که چه تعداد از پهپادها دارای دم V هستند: این اجازه می دهد تا از اجزای کمتری (سطوح، اتصال دهنده ها، محرک ها) استفاده کنید و از آنجایی که همه با کنترل کامپیوتری جابجا می شوند، مشکل یک میکسر مکانیکی وجود ندارد. میرایی کمتر دم های V را نیز می توان به راحتی تحمل کرد، زیرا FCS نسبت به هر خلبان انسانی می تواند بسیار سریعتر و متناسب تر به اختلالات واکنش نشون بده. مانورپذیری کمتری که با V-tails امکان پذیر است نیز مشکلی ندارد در ضمن پهپادهای شناسایی عمدتاً مستقیم و همسطح پرواز می کنند.
بال های با نسبت تصویر بالا به افزایش برد و به ویژه زمان پرواز پهپادهای رصدی کمک می کنه. مشابه بال های گلایدر، بال بلند و باریک کمترین نیروی کشش را برای یک بالابر معین با سرعت مادون صوت ارائه می دهد.استفاده از V-tail تقریباً در همه آنها برای کاهش درگ است. هواپیما نباید به اندازه یک جنگنده سرنشین دار قابل مانور باشد، بنابراین یک دم دوقلو با بالابرهای متحرک مجزا اضافی است، و کشش کمتر زمان پرواز را برای برد بیشتر یا قابلیت مانورزدن افزایش می دهو .دم V معکوس دارای چندین مزیت در هواپیما به اندازه
مثل نمونه Predator و با پیچیدگی کل سیستم پرواز است:
یک سطح سکان که در زیر CG قرار می گیرد، مانند Predator، هواپیما را به سمت جهت انحراف می چرخاند، به جای دور شدن از آن، همانطور که یک سکان نصب شده در بالا این کار را انجام می دهد، که امکان چرخش های هماهنگ را تنها با استفاده از سکان فراهم می کند.
این رفتار «سکان غلتشی» نیز تقریباً تمام نیازهای drone از نظر کنترل رول است، بنابراین سطوح سکان می‌توانند تنها سطوح کنترلی در هواپیما باشند که به‌طور چشمگیری طرح‌بندی کنترل drone را ساده‌تر می‌کند. از نظر تئوری، فقدان بال‌ها اجازه می‌دهد تا بال‌ها به راحتی برداشته یا جمع شوند، اما خوب این پهپاد ها دارای دکل‌های تسلیحاتی با مدارهای شلیک هستند که این امر را پیچیده‌تر می‌کنه. پهپادهای بزرگتر با بالهای بلندتر، MOI بالاتری در محور رول دارند، بیشتر از آنچه سکان‌ها می‌توانند به تنهایی بر آن غلبه کنند بنابراین این طرح‌ها دارای هواکش‌هایی هستند (اعم از بالهای تاب‌دار یا لولایی)، که به دم V اجازه می‌دهد تا برای فاصله بهتر از سطح زمین عمودی باشد. فرود آمدن.
باد متقابل روی یک دم V معکوس باعث می‌شود هواپیما به‌جای اینکه به سمت پایین بپیچد و با دم V عمودی از آن دور شود، بالا بیاید و به سمت باد بغلتد. ، زیرا هواپیما معمولاً فضای زیادی در بالای آن برای پرواز دارد در حالی که خلبان متوجه اختلال می شود و به آن واکنش نشان می دهد، اما فقط می تواند برای مدت طولانی قبل از تمام شدن هواپیما به سمت پایین پرواز کند. هوا باز هم، هواپیماهای بزرگتر دارای MOI بالاتری هستند و بنابراین اختلالات جزئی تر هستند.
دم معکوس کمی از صدای موتور هواپیما در هنگام پرواز را از زوایای خاص رو به جلو می پوشاند. زیاد نیست، اما وقتی سعی می کنید پنهان بمانید، هر ذره کمک می کند.
چرا بال های رو به پایین کارآمدتر هستند؟در حالی که بیشتر هواپیماها دارای بالهای رو به بالا هستند در پهپادها یکی از جنبه‌های کارایی که نوک بالهای رو به پایین آن را بهبود می‌بخشد، افزایش بالابر پایین به دلیل افزایش فشرده‌سازی هوای زیر است. "درپوش های انتهایی"، مخازن سوخت نوک بال، بال های بدون هدرال، گوش های لیپیش، نوک بال های تاشو رو به پایین ، و بال های رو به پایین به همان اثر می رسند.hope I helped you understand the question. Roham Hesami, sixth semester of aerospace engineering
رهام حسامی ترم ششم مهندسی هوافضا