منطق فازی و قرآن!!!!

[ابررسانا]

ابتدا به چند تعریف زیر توجه کنید.
منطق کلاسیک: منطقی ست که در آن گزاره ها فقط ارزش راست یا دروغ دارند که آنرا منطق ۰ و ۱ می نامند.
منطق چند مقداره: منطقی که علاوه بر ۰ و ۱ چند مقدار دیگر را نیز اختیار می کند.
منطق بینهایت مقداره: در این منطق ارزش گزاره ها می تواند هر عدد حقیقی بین ۰ تا ۱ باشد.
منطق فازی: نوعی از منطق بینهایت مقداره و در حقیقت یک ابتکار برای بیان رفتار مطلوب سیستم ها با استفاده از زبان روزمره. در واقه منطق فازی یک منطق پیوسته است که از استدلال تقریبی بشر الگوبرداری کرده است.
جایگاه منطق در برداشت از قرآن کریم
منطق صحیح و مناسب به عنوان مبنا و زیربنای فکری در علوم و بویژه در علوم اسلامی نقش اساسی دارد. از این رو تفسیر برخی آیات قرآن بدلیل عدم استفاده از منطق مناسب امکان پذیر نیست. آیات بسیاری در قرآن از مخاطب برهان و دلیل تقاضا کرده است که نشان از حاکم بودن منطق در قرآن است. زیرا بدون منطق نمی توان برهان آورد و استدلال استنتاج نمود. برای نمونه می توانید به آیات ۱۱۱ بقره - ۱۰۴ و ۱۰۵ اعراف - ۲۴ انبیا - ۱۷۴ نسا و …. مراجعه کنید. پس تقریبا جایگاه منطق قرآن برایمان روشن است.
منطق قرآن نمی تواند دو ارزشی باشد. به مثال زیر توجه کنید:
در آیه ۴۵ سوره عنکبوت آمده است: … ان الصلوه تنهی عن الفحشا و المنکر … - یعنی همانا نماز است که اهل نماز را از هر کار زشت و منکر باز می دارد. اگر به صورت جمله منطقی این مطلب را بیان کنیم داریم: اگر فردی نماز بجای می آورد آنگاه آن فرد از هر کار زشت و منکر باز داشته می شود. حال سوال اینست که اغلب افراد نماز بجا می اورند ولی بعضی اعمال که خود فحشا و منکرند نیز مرتکب می شوند. توجیه این عمل چیست؟ پاسخ این است که نماز خواندن یک مفهوم بینهایت ارزشیست. یعنی ارزش نماز اغلب نمازگزاران بین صفر و یک است. از طرف دیگر دوری از فحشا و منکر نیز می تواند بینهایت ارزشی باشد. یعنی ممکن است یک فرد مرتکب فحشا کوچک و یا متوسط و یا بزرگ و یا خیلی بزرگ شود. به عبارت دیگر اعمال منکر یا فحشا درجات بسیار زیاد دارند. لذا براساس یک منطق فازی می توان نتیجه گرفت که اگر درجه قبولی نماز یک فرد فرضا ۵۰٪ باشد این فرد حداقل به اندازه ۵۰٪ از فحشا و منکر به دور است و هر چقدر درجه قبولی نماز افزایش یابد حداقل به همان اندازه از فحشا و منکر دور می شود. تا جاییکه اگر درجه قبولی ۱۰۰٪ باشد این فرد ۱۰۰٪ از فحشا و منکر به دور است.برای اثبات این حرف به زندگی امامان و معصومین توجه کنید.
برای مثال هایی دیگر از این دست می توان به آیه الا بذکر الله تطمئن القلوب نیز اشاره کرد. گزاره شرطی این آیه را می توان به صورت “اگر انسان خداوند را یاد کند آنگاه به آرامش می رسد” بیان کرد. از شما می خوام که تحلیلی فازی برای این آیه بیان کنید….


--------------------------------------------------------------------------------

دوستان خوبم. این مطلب خلاصه ای بود از مقاله شناسایی بخشی از منطق قرآن کریم تالیف دکتر علی وحیدیان کامیاد از اساتید دانشگاه فردوسی مشهد. با تشکر از این استاد محترم به خاطر دغدغه دینی-ریاضیاتی شان. ببخشید که این مطلب جالب ریاضی رو این همه خلاصه کردم.

[جیم قاف نون]

سلام
اولین بار است که وارد این سایت شده ام خوشحالم به آن و در ظمن نه به اینترنت واردم و نه میدانم چگونه با کامپیوتر باید کار کرد. منظورم این است که زیاد یه کامپیوتر وارد نیستم.
از این مطلب منطق فازی و قرآن هم خوشم آمد و دلم نیامدتشکرم را به این دوست بزرگوار که این مطلب را به سوال گزارده ابراز نکنم و چیز ی ننویسم. باشد که مورد قبول افتد.
و در مورد (اگر انسان خداوند را یاد کند آنگاه به آرامش میرسند) میخواستم بگویم. چون من با منطق و تحلیل زیاد آشنایی ندارم نخواهم توانست بصورت تحلیلی آنرابیان کنم. آنچه که مینویسم از دلم بیرون میایدو امیدوارم که بدل نشیند.
باری من نظرم اینست که باید دید آن انسانی که خداوند را یاد میکند تا چه اندازه خدا وند را به قلبش راه داده است. هرچقدر خدا در قلبش باشد به همان اندازه آرامش خواهد داشت و آرامشش نسبی خواهد بود. یعنی اگر این شخص درتحت تاثیر افکار ایسمهای ساخته شده ی دست بشر قرار گرفته باشد و قلب خودرا ازاین ایسم ها پرکرده باشدو امید به این ها بسته باشد معلوم است که جایی برای خداوند در قلبش باز نکرده تابه او آرامش بدهد. و از طرفی چون در این قسمت دیگر اختیار دست خودمان نیست وآن به فطرت انسان باز میگردد در قلب ما آن ایسمها چیز کوچکی میشوند محاط بر قدرتی که آن خدایی است که او قبول ندارد و در اینجا یک آرامش نسبی و کوتاه مدتی بدون اینکه بفهمد که آن خدا است که آرامش داده است به انسان دست داده است.و او این آرامش را بپای آن ایسمها میگذارد.
ویا اگر کسی نیمی از قلبش را از خداوند پر کرده باشد آرامشی که بدست میاورد چند برابر آن مقداری خواهد بود که او ایمان به خداوند دارد.
دیگر خوشا بحال آنکسی که %100 از قلبش را از خداوند پر کرده باشد. دیگر او چه آرامشی خواهد داشت؟ خدا داند.

[ابررسانا]

سلام
اولین بار است که وارد این سایت شده ام خوشحالم به آن و در ظمن نه به اینترنت واردم و نه میدانم چگونه با کامپیوتر باید کار کرد. منظورم این است که زیاد یه کامپیوتر وارد نیستم.
از این مطلب منطق فازی و قرآن هم خوشم آمد و دلم نیامدتشکرم را به این دوست بزرگوار که این مطلب را به سوال گزارده ابراز نکنم و چیز ی ننویسم. باشد که مورد قبول افتد.
و در مورد (اگر انسان خداوند را یاد کند آنگاه به آرامش میرسند) میخواستم بگویم. چون من با منطق و تحلیل زیاد آشنایی ندارم نخواهم توانست بصورت تحلیلی آنرابیان کنم. آنچه که مینویسم از دلم بیرون میایدو امیدوارم که بدل نشیند.
باری من نظرم اینست که باید دید آن انسانی که خداوند را یاد میکند تا چه اندازه خدا وند را به قلبش راه داده است. هرچقدر خدا در قلبش باشد به همان اندازه آرامش خواهد داشت و آرامشش نسبی خواهد بود. یعنی اگر این شخص درتحت تاثیر افکار ایسمهای ساخته شده ی دست بشر قرار گرفته باشد و قلب خودرا ازاین ایسم ها پرکرده باشدو امید به این ها بسته باشد معلوم است که جایی برای خداوند در قلبش باز نکرده تابه او آرامش بدهد. و از طرفی چون در این قسمت دیگر اختیار دست خودمان نیست وآن به فطرت انسان باز میگردد در قلب ما آن ایسمها چیز کوچکی میشوند محاط بر قدرتی که آن خدایی است که او قبول ندارد و در اینجا یک آرامش نسبی و کوتاه مدتی بدون اینکه بفهمد که آن خدا است که آرامش داده است به انسان دست داده است.و او این آرامش را بپای آن ایسمها میگذارد.
ویا اگر کسی نیمی از قلبش را از خداوند پر کرده باشد آرامشی که بدست میاورد چند برابر آن مقداری خواهد بود که او ایمان به خداوند دارد.
دیگر خوشا بحال آنکسی که %100 از قلبش را از خداوند پر کرده باشد. دیگر او چه آرامشی خواهد داشت؟ خدا داند.

بابا ايول!!

[samanta_ict]

ابررسانا, بسيار مطلب زيبايي بود مرسي