اگر بزرگی میدان مغناطیسی زمین یک دفع بیشتر بشه چی میشه

[Syed]

سلام
اگر اندازه میدان مغناطیسی زمین در تمام سطح کره زمین به اندازه ۱ یا ۲ تسلا افزایش پیدا کنه
چی میشه؟

[rohamavation]

گر میدان مغناطیسی زمین افزایش یابد چه اتفاقی می افته؟
افزایش ناگهانی میدان مغناطیسی زمین به 30000 گاوس می تواند تأثیرات ویرانگر تمدن داشته باشه. اول، تمام خطوط برق مسافت طولانی، احتمالاً بیشتر ژنراتورها و موتورهای الکتریکی از کار می‌افتند،نویز رادیویی اکثر فرکانس ها را مسدود می کند.جهان فرضی برای همه مقاصد زمین یا بسیار نزدیک به آن است. بنابراین، اگر میدان مغناطیسی از ابتدای سیاره قوی تر باشد یا اگر میدان مغناطیسی ناگهان در یک سیاره موجود بسیار قوی تر شود، چه تأثیراتی خواهد داشت.
من قبلاً می‌دانم که این سیاره تابش خورشیدی کمتری دریافت می‌کند (احتمالاً شفق‌های قطبی را از بین می‌برد)، اما به غیر از آن نمی‌دانم چه کار دیگری انجام می‌دهد، جز اینکه شاید حیوانات حساس به میدان مغناطیسی زمین را گیج کند.
من به دنبال پاسخی در مورد این هستم که چگونه این ممکن است بر تکامل زندگی و فناوری تأثیر بگذارد، و همچنین تأثیرات روی هر دوی آنها در صورتی که میدان مغناطیسی زمین به سرعت به قدرت برسد.
من می خواهم بدانم که یک تغییر چه تأثیری خواهد داشت از یک تغییر جزئی، تا تغییری که برای از بین بردن بشریت کافی است. من مطمئن نیستم که یک میدان مغناطیسی قدرتمند چه اثرات قابل توجهی می تواند داشته باشد، اما به نظر من هر نیرویی به مقدار کافی می تواند اثرات فاجعه باری داشته باشد.
من فکر نمی‌کنم سیاره‌ای با میدان مغناطیسی آنقدر قوی برای کشتن، به طور طبیعی قابل قبول باشد. شما در مورد مقدار زیادی انرژی برای تولید چنین میدانی صحبت می کنید، احتمالاً اگر این مقدار انرژی در داخل سیاره باشد، پوسته ذوب می شود.
تأثیرات اصلی، کمربندهای تشعشعی بسیار بزرگ و متراکم است که ذرات یونی را به دام می اندازد. اینها ممکن است از آنجایی که به اندازه کافی متراکم شده اند قابل مشاهده باشند و ممکن است تابش نور را کاهش دهند. در قطب ها، آنها می توانستند مقادیر خطرناک تشعشع را به زمین هدایت کنند.
، نویزهای رادیویی زیادی تولید می‌شود و تقریباً تمام فرکانس‌ها را دائماً ممکن می‌سازد. شفق قطبی بزرگ و ثابت خواهد بود و احتمالاً ستاره ها را به طور کامل محو می کند.
اما بسیاری از تشعشعات کیهانی که یکی از تولیدکنندگان اولیه جهش DNA است مسدود می شود، بنابراین تنوع کاهش می یابد و تکامل کند می شود.
پرتوهای کیهانی همچنین نقش کلیدی در تشکیل کریستال های یخ در ارتفاعات بالا بازی می کنند، بنابراین آب و هوا و آب و هوا تحت تأثیر قرار می گیرند، اما من نمی دانم.
چنین میدانی ممکن است شهاب‌سنگ‌های آهنی را به سمت قطب‌ها جذب کند تا زمانی که اتمسفر را گرم کنند، اما گرمای ورود مجدد آنها را از نقطه کوری خود عبور می‌دهد و جاذبه شهاب‌سنگ را به میدان‌های مغناطیسی می‌بندد. با این حال، هنگامی که آنها برخورد کردند و سرد شدند، یک میدان 30000 گاوس ممکن است کافی باشد
حیات حیوانات احتمالاً به طور گسترده ای از ناوبری مغناطیسی با استفاده از سنگ های لود در نورون های تخصصی مانند پرندگان مهاجر استفاده می کند. روی زمین، سنگ‌های سنگ‌نشین تنها در صورت سفر چند صد مایلی به شما کمک می‌کنند. در سیاره ابر میدان، اطلاعات را به طور مداوم ارائه می دهد. علاوه بر این، چنین میدانی می‌تواند نه تنها جهت شمال جنوب، بلکه عرض جغرافیایی را نیز با اندازه‌گیری انحراف از بالا به پایین به‌عنوان منحنی میدان فراهم کند. در اصل، می توان از آن برای اندازه گیری ارتفاع و همچنین باربری استفاده کرد.
حیوانات ممکن است دامنه بسیار گسترده تری داشته باشند زیرا طبیعتاً بهتر می توانند در خانه حرکت کنند. رایحه ممکن است نقش کمتری در قرار دادن نشانگرهای ناوبری داشته باشد.
من فکر می کنم، اما باید بررسی شود که حس الکتریکی، مانند آنچه که توسط کوسه ها استفاده می شود، قوی تر و برد بیشتری خواهد داشت. حیواناتی که جریان‌های الکتریکی قوی تولید می‌کنند، مانند مارماهی‌های الکتریکی، ممکن است وقتی می‌کوشند جریان را پخش کنند، در اطراف خود فرو رفته باشند. از سوی دیگر، ممکن است به جای آن از آن به عنوان وسیله ای برای پیشرانه ناگهانی استفاده کنند.
جریان های الکتریکی خود به خود در آب دریا یا زمین مرطوب بسیار قوی تر خواهد بود. این جریان زمانی ایجاد می شود که بارهای یونی مانند Na+ در آب در میان مزارع حرکت کنند. بر روی زمین پیش پا افتاده است اما در 30000 حدس می زنم بسیار کمتر. گیاهان ممکن است از این جریان ها برای انرژی استفاده کنند
از نظر فناوری، استفاده از ابزارهای آهنی دشوار است زیرا دائماً به سمت قطب ها کشیده می شوند. مس، برنج و برنز فلزات اولیه خواهند بود. اگر یک تیر آهنی یا فولادی پرتاب کنید، خیلی سریع به سمت نزدیکترین قطب بلند می شود.
با این حال، ساخت یک ژنراتور آسان خواهد بود. فقط یک حلقه سیم که عمود بر زمین چسبیده و توسط یک چرخ آب بچرخد، جریان قابل توجهی تولید می کند. برعکس، امپدانس محیطی (اصطکاک الکترومغناطیسی) بسیار زیاد است و قدرت را از هر سیم بلندی که برای انتقال نیرو استفاده می‌شود، تخلیه می‌کند.
برای یک موتور، مانند یک ژنراتور، شما فقط به روتور نیاز دارید و می توانید از میدان محیطی به عنوان آهنربا استفاده کنید. موتورها باید همیشه با میدان هماهنگ باشند و شما باید آنها را در یک گیمبال قرار دهید تا از آنها در یک وسیله نقلیه استفاده کنید.
با یک میدان 30000 گاوس، احتمالاً می‌توانید با استفاده از آهن‌رباهای الکترومغناطیسی برای کشیدن یا فشار دادن از قطب‌ها «قایق بادبانی» کنید. با تنظیم قدرت نسبی آهنرباهای شمالی/جنوبی و بردارهای نیرویی که آنها به وسیله نقلیه وارد می کنند، مطمئنم که می توانید هر بردار مورد نظرتان را در یک قوس 360 درجه به جز کاملا عمود بر خطوط میدان بدست آورید.
چنین کشتی ممکن است دارای یک آسیاب بادی عمودی با روتورهای ژنراتور در داخل آن باشد که جریان الکتریکی را به آهنربا تولید می کند. یا نه، زیرا ژنراتور اصطکاک زیادی در برابر میدان ایجاد می‌کند، احتمالاً بیشتر از آن چیزی که الکترومغناطیس‌ها می‌توانند بر آن غلبه کنند (بدون lucnh). کاملا خاموش
یک موج قوی زمینی در زمین وجود دارد که برای برخی از فرکانس های رادیویی استفاده می شود و به شدت تحت تأثیر طوفان های خورشیدی و در نتیجه میدان مغناطیسی قرار می گیرد. من جزئیات را نمی دانم، اما ممکن است بتوان موج زمین را برای قدرت فقط با چسباندن هادی ها در زمین جمع آوری کرد. من فکر می کنم تسلا روی آن کار کرد اما آن را رها کرد زیرا قدرت میدان بسیار کم بود
اگر می‌خواهید دنیایی با میدان مغناطیسی بسیار قدرتمند بسازید، پیشنهاد می‌کنم در مورد مگنتار تحقیق کنید. اینها ستارگان نوترونی هستند که به سرعت می چرخند، میدان مغناطیسی آنها بسیار قدرتمند است، به اندازه ای که اتم ها را به خطوط نازکی بکشاند.
با توجه به اینکه این روزها منظومه های ستاره ای نسبتاً ناپایدار به نظر می رسند، می توانید سیستمی را فرض کنید که از دو سیستم دیگر تشکیل شده است، یکی با یک مادراین سیستم ها با یک جهان زمینی برخورد می کنند و یک مگنتار را در مدار سیاره ای می گیرند. سپس یک جهان زمینی می تواند مانند ماه مگنتار جاروب شود. حتی در فواصل دور، میدان مغناطیسی روی سیاره تأثیر می گذارد. اگر قطب چرخش سیارات تا حد زیادی عمود بر میدان مگنتار در مدار سیارات بود، میدان‌ها با هم ادغام می‌شدند و به نظر می‌رسید که سیاره دارای یک میدان مغناطیسی فوق‌العاده قدرتمند است.
چنین میدانی انرژی زیادی را به هسته سیاره منتقل می کند که منجر به آتشفشانی بیشتر می شود. این سیاره تقریباً کاملاً از طوفان های ستاره ای و پرتوهای کیهانی مصون خواهد بود زیرا ستاره مغناطیسی همه آنها را به دام می اندازد. این سیاره باید در بالای کمربندهای تشعشعی ماگستارها یا بین آنها بچرخد.
در این صورت، ممکن است میدانی به اندازه کافی قوی برای پرواز داشته باشید. مطمئناً، در فضا، بادبان های مغناطیسی را به شکل جدی پیشرانه تبدیل می کند. اگر هیچ چیز دیگری نباشد، می توانید فضاپیمای محافظت شده از تشعشع را مستقیماً از روی یکی از قطب های مغناطیسی پرتاب کنید.
افزایش ناگهانی میدان مغناطیسی زمین به 30000 گاوس می تواند تأثیرات ویرانگر تمدن داشته باشد. اول، تمام خطوط برق مسافت طولانی، احتمالاً بیشتر ژنراتورها و موتورهای الکتریکی از کار می‌افتند، زیرا میدان زمین میدان‌های آهنربا را در هر دو باتلاق می‌کند. نویز رادیویی اکثر فرکانس ها را مسدود می کند. بیشتر وسایل الکترونیکی به دلیل افزایش امپدانس از کار می افتند.
گله های بزرگ ماشین های آشغال به سمت نزدیک ترین قطب حرکت می کردند. آسمان خراش ها با نیروهای جانبی روبرو می شوند که برای آنها طراحی نشده اند. چاقوها در هوا پرواز می‌کردند و اسلحه‌ها، برای اولین بار در تاریخ، بدون عامل انسانی می‌کشیدند، در حالی که از کابینت بیرون می‌آمدند و مردم را با شلیک گلوله می‌کشیدند.
قرار دادن چیزهایی که به دور زمین می چرخند سخت تر خواهد بود (جریان گردابی انگل تأثیر بسیار قوی تری خواهد داشت)
در عین حال، فضانوردان اطراف زمین تابش بسیار کمتری از فضا دریافت خواهند کرد
برخی فلزات به دلیل جاذبه ناشی از مغناطیس سنگین تر خواهند بود.
سومین نکته در حال حاضر تکامل تکنولوژی ما را مشکل ساز می کند زیرا حمل اجسام سنگین به تلاش بیشتری نیاز دارد و همچنین دشوارتر است که به این نتیجه برسیم که "جرم" و "وزن" چیزهای متفاوتی هستند (که پایه و اساس تمام فیزیک، سازه ها و ماشین های مدرن است. ساختمان).
من استدلال می کنم که چنین دنیایی به وجود آمدن شهرهای کوچک با راکتورهای الکتریکی خودپایدار (نمی توانند خطوط طولانی الکتریکی ایجاد کنند) را آسان می کند. ارتباط از راه دور سخت تر می شود.
در مورد تکامل زندگی چطور؟ یک گوشته مغناطیسی احتمالاً فلزات خاصی را جذب می کند، بنابراین به دلیل وزن های مختلف، ممکن است غلظت عناصر خاص در سطح زمین متفاوت باشد و زندگی کاملاً متفاوتی را تحمیل کند (به عنوان مثال، آهن برای خون وجود ندارد).
این در حال حاضر این واقعیت را در نظر نمی گیرد که برای اینکه هسته زمین تا این حد مغناطیسی باشد باید از نظر ترکیب با آنچه که واقعاً هست متفاوت باشد.
همچنین اثراتی وجود دارد که نمی‌توانیم به راحتی آن‌ها را پیش‌بینی کنیم (مثلاً پدیده‌هایی که هنوز نمی‌دانیم دقیقاً چگونه کار می‌کنند):
آیا طوفان ها هم همینطور خواهند بود؟
آیا جریان های گردابی باعث ذوب سطحی مناطق خاصی می شود؟
آیا زمین مغناطیسی باعث ایجاد طوفان های مختلف می شود؟
همچنین، از آنجایی که اشیا وزن‌های متفاوتی دارند، ممکن است که چگالی زمین تغییر کند و احتمالاً شعاع کمی کوتاه‌تر و در نتیجه گرانش کمی بیشتر شود که رسیدن به فضا را کمی سخت‌تر می‌کند.
این نوع زمین مطمئناً به انواع مختلف مواد معدنی اجازه رشد می دهد،
از آنجایی که میدان مغناطیسی کنونی (باور می‌رود) با حرکت فلز مذاب در زیر زمین ایجاد می‌شود، ممکن است چیزی که بتواند میدان مغناطیسی قوی‌تری ایجاد کند، مستلزم جریان فلزی سریع‌تر باشد که همچنین باعث زمین‌لرزه‌های قوی‌تر و مداوم می‌شود (و همچنین آن را از بین می‌برد. به سرعت انرژی می‌گیرد، به طوری که باعث می‌شود تصور کنم که یک میدان مغناطیسی قوی موقتی است و فیلم‌های فاجعه‌بار زیادی را می‌سازم که قابل قبول نیستند)
احتمالاً در موارد ناگهانی دستگاه های الکتریکی را با سرعت کافی بالا غیرفعال می کند. برای حالت اولیه قوی تر، اولین دستگاه های الکتریکی احتمالاً بسیاری از دانشمندان را گیج می کند، زیرا همان دستگاه به درستی در موقعیت های دیگر کار نمی کند. این امر باعث کاهش سرعت توسعه فناوری های تلفن همراه می شود، زیرا آنها حرکت زیادی دارند و یک میدان مغناطیسی قوی به معنای یک میدان الکتریکی قوی تر از حرکت نسبت به میدان قبلی است که این فناوری ها را مختل می کند.
یک میدان مغناطیسی ثابت دائمی روی سطح سیاره ای ظاهر می شود که به اندازه کافی بزرگ و قوی است تا اجرام فرومغناطیسی غیر مغناطیسی را تا فاصله 100 مایلی از منبع جذب کند، با نیروی کششی 10 نیوتن روی یک جسم آهنی 1 کیلوگرمی در آن فاصله (فرض کنید یک شمشیر آهنی کوچک اگر شکل آن واقعاً مهم باشد). علاوه بر اینکه در نهایت تمام این اشیاء را در یک توده بزرگ بزرگ می‌کشیم (و هر چیزی را که در مسیرشان باشد خرد می‌کنیم)، چه عوارض جانبی دیگری رخ می‌دهد؟
برای اهداف این سوال نادیده بگیرید که این میدان چگونه ایجاد می شود - در داستان با جادوی نادرست ایجاد می شود، اما پس از ایجاد می خواهم اثرات کم و بیش از علم صدا دنبال شود. اگر مهم است، فرض کنید توده ای از مواد با اجبار خارج از نمودار توسط یک منبع خارجی مغناطیسی شده است (به عنوان مثال، این یک آهنربای الکتریکی با منبع انرژی ثابت نیست که آن را حفظ می کند).
عوارض جانبی آشکاری که می توانم به آنها فکر کنم عبارتند از:
تداخل با قطب نماها، احتمالاً در سراسر جهان، و همچنین تداخل در توانایی پرندگان در جهت یابی.
فعالیت لرزه ای ناشی از کشیدن ذخایر سنگ آهن در زیر سطح، شاید تا حد تغییر شکل عمده چشم انداز.
فکر می کنم ابتدا باید یک قدم بردارید: مشخص کنید که میدان مغناطیسی واقعاً از نظر کمی چقدر قوی است. سپس می توانید در مورد تأثیرات آن صحبت کنید. در حال حاضر ممکن است
در آن شرایط:
شما نمی توانید بیشتر نزدیک شوید. در حالی که بسیار پایین تر از اثر فرومغناطیسی است، دافعه دیامغناطیسی نیز با همان سرعت افزایش می یابد، بنابراین شما می توانید "سربالایی" را طی کنید.
هیچ چیز حتی فرومغناطیسی از راه دور (و چندین نوع ماسه حاوی ترکیبات فرومغناطیسی است) نمی تواند ثابت بماند.
این شامل مواد معدنی آهن در پوسته است. کشش آن ها ممکن است چیزی را بی ثبات نکند و اثر لرزه ای ایجاد نکند... اما از طرف دیگر ممکن است. خوشبختانه، هر ماده ذوب شده ای بالاتر از نقطه کوری قرار می گیرد و نسبت به فرومغناطیس واکنش زیادی ندارد، بنابراین فواره های گدازه احتمالاً بیرون هستند.
هر ذره باردار، از جمله یون های موجود در یک موجود زنده، در معرض نیروی لورنتس قرار می گیرد که آنها را به صورت دایره ای حرکت می دهد. این باعث اختلال در برخی از فو های ظریف تر می شود
فقط چرخیدن به اطراف دشوار می شود، و انرژی اضافی صرف شده برای انجام این کار به الکتریسیته در داخل بدن شما تبدیل می شود (همانطور که هر رسانایی در یک میدان مغناطیسی ساکن انجام می دهد، شما اکنون اساساً یک دینام هستید).
حرکت در چنین میدانی نیز یک مانع خواهد بود. و اگر در هر نوع وسیله نقلیه رسانا بودید؟ این همان حرکت آهنربایی در داخل یک جسم رسانا است. نه چندان دیدنی، زیرا در آن فواصل، میدان به آرامی با فاصله تغییر می‌کند، بنابراین شار نیز به کندی تغییر می‌کند مگر اینکه جهت را تغییر دهید، بنابراین گلوله‌ای با سرعت بالا ذوب نمی‌شود و منفجر نمی‌شود. اما شما باید بیشتر در خطوط مستقیم حرکت کنید. اجسام رسانای بزرگ این را بیشتر احساس می کنند. در نزدیکی منبع، آنها به طور محسوسی مختل می شوند.
همه می میرند
اثرات، از اول، شدت ضعیف، تا آخرین، شدت قوی:
اولین اثر یک میدان مغناطیسی قوی، اختلال در ارتباطات است - از آنجایی که ماهواره‌ها و تلفن‌های ما و غیره از میدان‌های EM ارسالی دقیق استفاده می‌کنند، این امر مختل می‌شود و باعث اختلال در تمام ارتباطات داده می‌شود.
با تشدید میدان، دستگاه های حساس متکی به میدان های مغناطیسی پاک می شوند. (یعنی هاردهای مغناطیسی) و قطب نماها می چرخند.
با تقویت بیشتر، جریان در اکثر مدارهای مجتمع القا می شود و اکثر دستگاه های الکترونیکی محافظت نشده را می سوزانند یا سرخ می کنند.
با تشدید بیشتر، ممکن است شفق شدیدتری را در آسمان مشاهده کنید زیرا الکترون های مارپیچی بسته به جهت میدان گرفتار شده و نور ساطع می کنند.
جریان القا شده در فلز گرما و جرقه ایجاد می کند و شبکه های برق ملی را مختل می کند.
از آنجایی که بار در جو معمولاً با زمین متفاوت است، ممکن است سطوح رعد و برق افزایش یابد.
همانطور که جریان القا شده در فلز با افزایش میدان افزایش می یابد، ممکن است آنقدر داغ شوند که ممکن است شروع به ذوب شدن کنند و موادی را که در تماس هستند بسوزانند.
- به هر حال، ممکن است متوجه شوید که موارد بالا مانند یک بمب اتمی است که باعث ایجاد یک پالس بزرگ می شود، همانطور که ادامه می دهیم بیایید ببینیم چه اتفاقی می افتد -
با ذوب شدن جریان های القایی بیشتر در فلز، زمین اساساً با انرژی القایی کافی به گدازه تبدیل می شود.
میدان‌های مغناطیسی فوق‌العاده بزرگ این توانایی را دارند که الکترون‌ها را از هسته‌شان جدا کنند و اساساً یون‌های باردار ایجاد کرده و واکنش‌های انرژی بالاتری را ایجاد کنند. این واکنش ها از طریق ماده منتشر می شوند و تولید تشعشع را گسترش می دهند.
هر چه یون‌های باردار بیشتری ایجاد شوند، محیط بیشتر به پلاسمای گردابی، گردابی از یون‌ها، تبدیل می‌شود.
با قدرت میدان عظیم، ذرات باردار می‌توانند با سرعت‌های نسبیتی حرکت کنند، چیزی که انیشتین پیش‌بینی کرده بود و در شتاب‌دهنده‌های ذرات نشان داده شده بود، جایی که برخورد آنها می‌تواند به اندازه کافی تاثیر زیادی داشته باشد تا عناصر جدیدی را تشکیل دهد، مانند شتاب‌دهنده‌های ذرات. این میدان همچنین ممکن است ذرات باردار را به همان روشی که شتاب‌دهنده‌های ذره مسیر یک ذره را کنترل می‌کنند، به دام بیاندازد، که حاوی اثر در یک کره است.
-- در اینجا ما فرآیند شکل گیری ستاره ها را آغاز می کنیم --
با افزایش برخورد ذرات، یون‌های سطح پایین (مانند هیدروژن، هلیوم) با هم ادغام می‌شوند تا ذرات سطح بالاتر (مانند هلیوم و کربن) را تا عناصر آهن و نیکل تشکیل دهند. ما اساساً سیاره را به یک ستاره جوان کوچک تبدیل می‌کنیم و گیره‌ای که در بالا ذکر شد جای گرانش را می‌گیرد.
با افزایش بیشتر میدان، هلیوم شروع به ترکیب شدن به لیتیوم و در عین حال بیشتر خواهد کرد
واکنش های شدید rgy شبیه به ستارگان فوق متراکم که می توانند عناصر متراکم تری تولید کنند.
با افزایش بیشتر قدرت میدان، ممکن است به طور متناقضی سیاره با افزایش شعاع و انرژی ذرات کوچک شود و در نهایت سیاره را به اندازه یک نخود کاهش دهد.
در نهایت، چگالی نخود یک تکینگی ایجاد می‌کند و یک سیاه‌چاله بسیار غیرمعمول به‌طور مصنوعی ایجاد می‌کند. این البته با استفاده از یک میدان فوق العاده قوی است. زمین را خاموش کنید و چه کسی می داند چه اتفاقی می افتد.

[Syed]

گر میدان مغناطیسی زمین افزایش یابد چه اتفاقی می افته؟
افزایش ناگهانی میدان مغناطیسی زمین به 30000 گاوس می تواند تأثیرات ویرانگر تمدن داشته باشه. اول، تمام خطوط برق مسافت طولانی، احتمالاً بیشتر ژنراتورها و موتورهای الکتریکی از کار می‌افتند،نویز رادیویی اکثر فرکانس ها را مسدود می کند.جهان فرضی برای همه مقاصد زمین یا بسیار نزدیک به آن است. بنابراین، اگر میدان مغناطیسی از ابتدای سیاره قوی تر باشد یا اگر میدان مغناطیسی ناگهان در یک سیاره موجود بسیار قوی تر شود، چه تأثیراتی خواهد داشت.
من قبلاً می‌دانم که این سیاره تابش خورشیدی کمتری دریافت می‌کند (احتمالاً شفق‌های قطبی را از بین می‌برد)، اما به غیر از آن نمی‌دانم چه کار دیگری انجام می‌دهد، جز اینکه شاید حیوانات حساس به میدان مغناطیسی زمین را گیج کند.
من به دنبال پاسخی در مورد این هستم که چگونه این ممکن است بر تکامل زندگی و فناوری تأثیر بگذارد، و همچنین تأثیرات روی هر دوی آنها در صورتی که میدان مغناطیسی زمین به سرعت به قدرت برسد.
من می خواهم بدانم که یک تغییر چه تأثیری خواهد داشت از یک تغییر جزئی، تا تغییری که برای از بین بردن بشریت کافی است. من مطمئن نیستم که یک میدان مغناطیسی قدرتمند چه اثرات قابل توجهی می تواند داشته باشد، اما به نظر من هر نیرویی به مقدار کافی می تواند اثرات فاجعه باری داشته باشد.
من فکر نمی‌کنم سیاره‌ای با میدان مغناطیسی آنقدر قوی برای کشتن، به طور طبیعی قابل قبول باشد. شما در مورد مقدار زیادی انرژی برای تولید چنین میدانی صحبت می کنید، احتمالاً اگر این مقدار انرژی در داخل سیاره باشد، پوسته ذوب می شود.
تأثیرات اصلی، کمربندهای تشعشعی بسیار بزرگ و متراکم است که ذرات یونی را به دام می اندازد. اینها ممکن است از آنجایی که به اندازه کافی متراکم شده اند قابل مشاهده باشند و ممکن است تابش نور را کاهش دهند. در قطب ها، آنها می توانستند مقادیر خطرناک تشعشع را به زمین هدایت کنند.
، نویزهای رادیویی زیادی تولید می‌شود و تقریباً تمام فرکانس‌ها را دائماً ممکن می‌سازد. شفق قطبی بزرگ و ثابت خواهد بود و احتمالاً ستاره ها را به طور کامل محو می کند.
اما بسیاری از تشعشعات کیهانی که یکی از تولیدکنندگان اولیه جهش DNA است مسدود می شود، بنابراین تنوع کاهش می یابد و تکامل کند می شود.
پرتوهای کیهانی همچنین نقش کلیدی در تشکیل کریستال های یخ در ارتفاعات بالا بازی می کنند، بنابراین آب و هوا و آب و هوا تحت تأثیر قرار می گیرند، اما من نمی دانم.
چنین میدانی ممکن است شهاب‌سنگ‌های آهنی را به سمت قطب‌ها جذب کند تا زمانی که اتمسفر را گرم کنند، اما گرمای ورود مجدد آنها را از نقطه کوری خود عبور می‌دهد و جاذبه شهاب‌سنگ را به میدان‌های مغناطیسی می‌بندد. با این حال، هنگامی که آنها برخورد کردند و سرد شدند، یک میدان 30000 گاوس ممکن است کافی باشد
حیات حیوانات احتمالاً به طور گسترده ای از ناوبری مغناطیسی با استفاده از سنگ های لود در نورون های تخصصی مانند پرندگان مهاجر استفاده می کند. روی زمین، سنگ‌های سنگ‌نشین تنها در صورت سفر چند صد مایلی به شما کمک می‌کنند. در سیاره ابر میدان، اطلاعات را به طور مداوم ارائه می دهد. علاوه بر این، چنین میدانی می‌تواند نه تنها جهت شمال جنوب، بلکه عرض جغرافیایی را نیز با اندازه‌گیری انحراف از بالا به پایین به‌عنوان منحنی میدان فراهم کند. در اصل، می توان از آن برای اندازه گیری ارتفاع و همچنین باربری استفاده کرد.
حیوانات ممکن است دامنه بسیار گسترده تری داشته باشند زیرا طبیعتاً بهتر می توانند در خانه حرکت کنند. رایحه ممکن است نقش کمتری در قرار دادن نشانگرهای ناوبری داشته باشد.
من فکر می کنم، اما باید بررسی شود که حس الکتریکی، مانند آنچه که توسط کوسه ها استفاده می شود، قوی تر و برد بیشتری خواهد داشت. حیواناتی که جریان‌های الکتریکی قوی تولید می‌کنند، مانند مارماهی‌های الکتریکی، ممکن است وقتی می‌کوشند جریان را پخش کنند، در اطراف خود فرو رفته باشند. از سوی دیگر، ممکن است به جای آن از آن به عنوان وسیله ای برای پیشرانه ناگهانی استفاده کنند.
جریان های الکتریکی خود به خود در آب دریا یا زمین مرطوب بسیار قوی تر خواهد بود. این جریان زمانی ایجاد می شود که بارهای یونی مانند Na+ در آب در میان مزارع حرکت کنند. بر روی زمین پیش پا افتاده است اما در 30000 حدس می زنم بسیار کمتر. گیاهان ممکن است از این جریان ها برای انرژی استفاده کنند
از نظر فناوری، استفاده از ابزارهای آهنی دشوار است زیرا دائماً به سمت قطب ها کشیده می شوند. مس، برنج و برنز فلزات اولیه خواهند بود. اگر یک تیر آهنی یا فولادی پرتاب کنید، خیلی سریع به سمت نزدیکترین قطب بلند می شود.
با این حال، ساخت یک ژنراتور آسان خواهد بود. فقط یک حلقه سیم که عمود بر زمین چسبیده و توسط یک چرخ آب بچرخد، جریان قابل توجهی تولید می کند. برعکس، امپدانس محیطی (اصطکاک الکترومغناطیسی) بسیار زیاد است و قدرت را از هر سیم بلندی که برای انتقال نیرو استفاده می‌شود، تخلیه می‌کند.
برای یک موتور، مانند یک ژنراتور، شما فقط به روتور نیاز دارید و می توانید از میدان محیطی به عنوان آهنربا استفاده کنید. موتورها باید همیشه با میدان هماهنگ باشند و شما باید آنها را در یک گیمبال قرار دهید تا از آنها در یک وسیله نقلیه استفاده کنید.
با یک میدان 30000 گاوس، احتمالاً می‌توانید با استفاده از آهن‌رباهای الکترومغناطیسی برای کشیدن یا فشار دادن از قطب‌ها «قایق بادبانی» کنید. با تنظیم قدرت نسبی آهنرباهای شمالی/جنوبی و بردارهای نیرویی که آنها به وسیله نقلیه وارد می کنند، مطمئنم که می توانید هر بردار مورد نظرتان را در یک قوس 360 درجه به جز کاملا عمود بر خطوط میدان بدست آورید.
چنین کشتی ممکن است دارای یک آسیاب بادی عمودی با روتورهای ژنراتور در داخل آن باشد که جریان الکتریکی را به آهنربا تولید می کند. یا نه، زیرا ژنراتور اصطکاک زیادی در برابر میدان ایجاد می‌کند، احتمالاً بیشتر از آن چیزی که الکترومغناطیس‌ها می‌توانند بر آن غلبه کنند (بدون lucnh). کاملا خاموش
یک موج قوی زمینی در زمین وجود دارد که برای برخی از فرکانس های رادیویی استفاده می شود و به شدت تحت تأثیر طوفان های خورشیدی و در نتیجه میدان مغناطیسی قرار می گیرد. من جزئیات را نمی دانم، اما ممکن است بتوان موج زمین را برای قدرت فقط با چسباندن هادی ها در زمین جمع آوری کرد. من فکر می کنم تسلا روی آن کار کرد اما آن را رها کرد زیرا قدرت میدان بسیار کم بود
اگر می‌خواهید دنیایی با میدان مغناطیسی بسیار قدرتمند بسازید، پیشنهاد می‌کنم در مورد مگنتار تحقیق کنید. اینها ستارگان نوترونی هستند که به سرعت می چرخند، میدان مغناطیسی آنها بسیار قدرتمند است، به اندازه ای که اتم ها را به خطوط نازکی بکشاند.
با توجه به اینکه این روزها منظومه های ستاره ای نسبتاً ناپایدار به نظر می رسند، می توانید سیستمی را فرض کنید که از دو سیستم دیگر تشکیل شده است، یکی با یک مادراین سیستم ها با یک جهان زمینی برخورد می کنند و یک مگنتار را در مدار سیاره ای می گیرند. سپس یک جهان زمینی می تواند مانند ماه مگنتار جاروب شود. حتی در فواصل دور، میدان مغناطیسی روی سیاره تأثیر می گذارد. اگر قطب چرخش سیارات تا حد زیادی عمود بر میدان مگنتار در مدار سیارات بود، میدان‌ها با هم ادغام می‌شدند و به نظر می‌رسید که سیاره دارای یک میدان مغناطیسی فوق‌العاده قدرتمند است.
چنین میدانی انرژی زیادی را به هسته سیاره منتقل می کند که منجر به آتشفشانی بیشتر می شود. این سیاره تقریباً کاملاً از طوفان های ستاره ای و پرتوهای کیهانی مصون خواهد بود زیرا ستاره مغناطیسی همه آنها را به دام می اندازد. این سیاره باید در بالای کمربندهای تشعشعی ماگستارها یا بین آنها بچرخد.
در این صورت، ممکن است میدانی به اندازه کافی قوی برای پرواز داشته باشید. مطمئناً، در فضا، بادبان های مغناطیسی را به شکل جدی پیشرانه تبدیل می کند. اگر هیچ چیز دیگری نباشد، می توانید فضاپیمای محافظت شده از تشعشع را مستقیماً از روی یکی از قطب های مغناطیسی پرتاب کنید.
افزایش ناگهانی میدان مغناطیسی زمین به 30000 گاوس می تواند تأثیرات ویرانگر تمدن داشته باشد. اول، تمام خطوط برق مسافت طولانی، احتمالاً بیشتر ژنراتورها و موتورهای الکتریکی از کار می‌افتند، زیرا میدان زمین میدان‌های آهنربا را در هر دو باتلاق می‌کند. نویز رادیویی اکثر فرکانس ها را مسدود می کند. بیشتر وسایل الکترونیکی به دلیل افزایش امپدانس از کار می افتند.
گله های بزرگ ماشین های آشغال به سمت نزدیک ترین قطب حرکت می کردند. آسمان خراش ها با نیروهای جانبی روبرو می شوند که برای آنها طراحی نشده اند. چاقوها در هوا پرواز می‌کردند و اسلحه‌ها، برای اولین بار در تاریخ، بدون عامل انسانی می‌کشیدند، در حالی که از کابینت بیرون می‌آمدند و مردم را با شلیک گلوله می‌کشیدند.
قرار دادن چیزهایی که به دور زمین می چرخند سخت تر خواهد بود (جریان گردابی انگل تأثیر بسیار قوی تری خواهد داشت)
در عین حال، فضانوردان اطراف زمین تابش بسیار کمتری از فضا دریافت خواهند کرد
برخی فلزات به دلیل جاذبه ناشی از مغناطیس سنگین تر خواهند بود.
سومین نکته در حال حاضر تکامل تکنولوژی ما را مشکل ساز می کند زیرا حمل اجسام سنگین به تلاش بیشتری نیاز دارد و همچنین دشوارتر است که به این نتیجه برسیم که "جرم" و "وزن" چیزهای متفاوتی هستند (که پایه و اساس تمام فیزیک، سازه ها و ماشین های مدرن است. ساختمان).
من استدلال می کنم که چنین دنیایی به وجود آمدن شهرهای کوچک با راکتورهای الکتریکی خودپایدار (نمی توانند خطوط طولانی الکتریکی ایجاد کنند) را آسان می کند. ارتباط از راه دور سخت تر می شود.
در مورد تکامل زندگی چطور؟ یک گوشته مغناطیسی احتمالاً فلزات خاصی را جذب می کند، بنابراین به دلیل وزن های مختلف، ممکن است غلظت عناصر خاص در سطح زمین متفاوت باشد و زندگی کاملاً متفاوتی را تحمیل کند (به عنوان مثال، آهن برای خون وجود ندارد).
این در حال حاضر این واقعیت را در نظر نمی گیرد که برای اینکه هسته زمین تا این حد مغناطیسی باشد باید از نظر ترکیب با آنچه که واقعاً هست متفاوت باشد.
همچنین اثراتی وجود دارد که نمی‌توانیم به راحتی آن‌ها را پیش‌بینی کنیم (مثلاً پدیده‌هایی که هنوز نمی‌دانیم دقیقاً چگونه کار می‌کنند):
آیا طوفان ها هم همینطور خواهند بود؟
آیا جریان های گردابی باعث ذوب سطحی مناطق خاصی می شود؟
آیا زمین مغناطیسی باعث ایجاد طوفان های مختلف می شود؟
همچنین، از آنجایی که اشیا وزن‌های متفاوتی دارند، ممکن است که چگالی زمین تغییر کند و احتمالاً شعاع کمی کوتاه‌تر و در نتیجه گرانش کمی بیشتر شود که رسیدن به فضا را کمی سخت‌تر می‌کند.
این نوع زمین مطمئناً به انواع مختلف مواد معدنی اجازه رشد می دهد،
از آنجایی که میدان مغناطیسی کنونی (باور می‌رود) با حرکت فلز مذاب در زیر زمین ایجاد می‌شود، ممکن است چیزی که بتواند میدان مغناطیسی قوی‌تری ایجاد کند، مستلزم جریان فلزی سریع‌تر باشد که همچنین باعث زمین‌لرزه‌های قوی‌تر و مداوم می‌شود (و همچنین آن را از بین می‌برد. به سرعت انرژی می‌گیرد، به طوری که باعث می‌شود تصور کنم که یک میدان مغناطیسی قوی موقتی است و فیلم‌های فاجعه‌بار زیادی را می‌سازم که قابل قبول نیستند)
احتمالاً در موارد ناگهانی دستگاه های الکتریکی را با سرعت کافی بالا غیرفعال می کند. برای حالت اولیه قوی تر، اولین دستگاه های الکتریکی احتمالاً بسیاری از دانشمندان را گیج می کند، زیرا همان دستگاه به درستی در موقعیت های دیگر کار نمی کند. این امر باعث کاهش سرعت توسعه فناوری های تلفن همراه می شود، زیرا آنها حرکت زیادی دارند و یک میدان مغناطیسی قوی به معنای یک میدان الکتریکی قوی تر از حرکت نسبت به میدان قبلی است که این فناوری ها را مختل می کند.
یک میدان مغناطیسی ثابت دائمی روی سطح سیاره ای ظاهر می شود که به اندازه کافی بزرگ و قوی است تا اجرام فرومغناطیسی غیر مغناطیسی را تا فاصله 100 مایلی از منبع جذب کند، با نیروی کششی 10 نیوتن روی یک جسم آهنی 1 کیلوگرمی در آن فاصله (فرض کنید یک شمشیر آهنی کوچک اگر شکل آن واقعاً مهم باشد). علاوه بر اینکه در نهایت تمام این اشیاء را در یک توده بزرگ بزرگ می‌کشیم (و هر چیزی را که در مسیرشان باشد خرد می‌کنیم)، چه عوارض جانبی دیگری رخ می‌دهد؟
برای اهداف این سوال نادیده بگیرید که این میدان چگونه ایجاد می شود - در داستان با جادوی نادرست ایجاد می شود، اما پس از ایجاد می خواهم اثرات کم و بیش از علم صدا دنبال شود. اگر مهم است، فرض کنید توده ای از مواد با اجبار خارج از نمودار توسط یک منبع خارجی مغناطیسی شده است (به عنوان مثال، این یک آهنربای الکتریکی با منبع انرژی ثابت نیست که آن را حفظ می کند).
عوارض جانبی آشکاری که می توانم به آنها فکر کنم عبارتند از:
تداخل با قطب نماها، احتمالاً در سراسر جهان، و همچنین تداخل در توانایی پرندگان در جهت یابی.
فعالیت لرزه ای ناشی از کشیدن ذخایر سنگ آهن در زیر سطح، شاید تا حد تغییر شکل عمده چشم انداز.
فکر می کنم ابتدا باید یک قدم بردارید: مشخص کنید که میدان مغناطیسی واقعاً از نظر کمی چقدر قوی است. سپس می توانید در مورد تأثیرات آن صحبت کنید. در حال حاضر ممکن است
در آن شرایط:
شما نمی توانید بیشتر نزدیک شوید. در حالی که بسیار پایین تر از اثر فرومغناطیسی است، دافعه دیامغناطیسی نیز با همان سرعت افزایش می یابد، بنابراین شما می توانید "سربالایی" را طی کنید.
هیچ چیز حتی فرومغناطیسی از راه دور (و چندین نوع ماسه حاوی ترکیبات فرومغناطیسی است) نمی تواند ثابت بماند.
این شامل مواد معدنی آهن در پوسته است. کشش آن ها ممکن است چیزی را بی ثبات نکند و اثر لرزه ای ایجاد نکند... اما از طرف دیگر ممکن است. خوشبختانه، هر ماده ذوب شده ای بالاتر از نقطه کوری قرار می گیرد و نسبت به فرومغناطیس واکنش زیادی ندارد، بنابراین فواره های گدازه احتمالاً بیرون هستند.
هر ذره باردار، از جمله یون های موجود در یک موجود زنده، در معرض نیروی لورنتس قرار می گیرد که آنها را به صورت دایره ای حرکت می دهد. این باعث اختلال در برخی از فو های ظریف تر می شود
فقط چرخیدن به اطراف دشوار می شود، و انرژی اضافی صرف شده برای انجام این کار به الکتریسیته در داخل بدن شما تبدیل می شود (همانطور که هر رسانایی در یک میدان مغناطیسی ساکن انجام می دهد، شما اکنون اساساً یک دینام هستید).
حرکت در چنین میدانی نیز یک مانع خواهد بود. و اگر در هر نوع وسیله نقلیه رسانا بودید؟ این همان حرکت آهنربایی در داخل یک جسم رسانا است. نه چندان دیدنی، زیرا در آن فواصل، میدان به آرامی با فاصله تغییر می‌کند، بنابراین شار نیز به کندی تغییر می‌کند مگر اینکه جهت را تغییر دهید، بنابراین گلوله‌ای با سرعت بالا ذوب نمی‌شود و منفجر نمی‌شود. اما شما باید بیشتر در خطوط مستقیم حرکت کنید. اجسام رسانای بزرگ این را بیشتر احساس می کنند. در نزدیکی منبع، آنها به طور محسوسی مختل می شوند.
همه می میرند
اثرات، از اول، شدت ضعیف، تا آخرین، شدت قوی:
اولین اثر یک میدان مغناطیسی قوی، اختلال در ارتباطات است - از آنجایی که ماهواره‌ها و تلفن‌های ما و غیره از میدان‌های EM ارسالی دقیق استفاده می‌کنند، این امر مختل می‌شود و باعث اختلال در تمام ارتباطات داده می‌شود.
با تشدید میدان، دستگاه های حساس متکی به میدان های مغناطیسی پاک می شوند. (یعنی هاردهای مغناطیسی) و قطب نماها می چرخند.
با تقویت بیشتر، جریان در اکثر مدارهای مجتمع القا می شود و اکثر دستگاه های الکترونیکی محافظت نشده را می سوزانند یا سرخ می کنند.
با تشدید بیشتر، ممکن است شفق شدیدتری را در آسمان مشاهده کنید زیرا الکترون های مارپیچی بسته به جهت میدان گرفتار شده و نور ساطع می کنند.
جریان القا شده در فلز گرما و جرقه ایجاد می کند و شبکه های برق ملی را مختل می کند.
از آنجایی که بار در جو معمولاً با زمین متفاوت است، ممکن است سطوح رعد و برق افزایش یابد.
همانطور که جریان القا شده در فلز با افزایش میدان افزایش می یابد، ممکن است آنقدر داغ شوند که ممکن است شروع به ذوب شدن کنند و موادی را که در تماس هستند بسوزانند.
- به هر حال، ممکن است متوجه شوید که موارد بالا مانند یک بمب اتمی است که باعث ایجاد یک پالس بزرگ می شود، همانطور که ادامه می دهیم بیایید ببینیم چه اتفاقی می افتد -
با ذوب شدن جریان های القایی بیشتر در فلز، زمین اساساً با انرژی القایی کافی به گدازه تبدیل می شود.
میدان‌های مغناطیسی فوق‌العاده بزرگ این توانایی را دارند که الکترون‌ها را از هسته‌شان جدا کنند و اساساً یون‌های باردار ایجاد کرده و واکنش‌های انرژی بالاتری را ایجاد کنند. این واکنش ها از طریق ماده منتشر می شوند و تولید تشعشع را گسترش می دهند.
هر چه یون‌های باردار بیشتری ایجاد شوند، محیط بیشتر به پلاسمای گردابی، گردابی از یون‌ها، تبدیل می‌شود.
با قدرت میدان عظیم، ذرات باردار می‌توانند با سرعت‌های نسبیتی حرکت کنند، چیزی که انیشتین پیش‌بینی کرده بود و در شتاب‌دهنده‌های ذرات نشان داده شده بود، جایی که برخورد آنها می‌تواند به اندازه کافی تاثیر زیادی داشته باشد تا عناصر جدیدی را تشکیل دهد، مانند شتاب‌دهنده‌های ذرات. این میدان همچنین ممکن است ذرات باردار را به همان روشی که شتاب‌دهنده‌های ذره مسیر یک ذره را کنترل می‌کنند، به دام بیاندازد، که حاوی اثر در یک کره است.
-- در اینجا ما فرآیند شکل گیری ستاره ها را آغاز می کنیم --
با افزایش برخورد ذرات، یون‌های سطح پایین (مانند هیدروژن، هلیوم) با هم ادغام می‌شوند تا ذرات سطح بالاتر (مانند هلیوم و کربن) را تا عناصر آهن و نیکل تشکیل دهند. ما اساساً سیاره را به یک ستاره جوان کوچک تبدیل می‌کنیم و گیره‌ای که در بالا ذکر شد جای گرانش را می‌گیرد.
با افزایش بیشتر میدان، هلیوم شروع به ترکیب شدن به لیتیوم و در عین حال بیشتر خواهد کرد
واکنش های شدید rgy شبیه به ستارگان فوق متراکم که می توانند عناصر متراکم تری تولید کنند.
با افزایش بیشتر قدرت میدان، ممکن است به طور متناقضی سیاره با افزایش شعاع و انرژی ذرات کوچک شود و در نهایت سیاره را به اندازه یک نخود کاهش دهد.
در نهایت، چگالی نخود یک تکینگی ایجاد می‌کند و یک سیاه‌چاله بسیار غیرمعمول به‌طور مصنوعی ایجاد می‌کند. این البته با استفاده از یک میدان فوق العاده قوی است. زمین را خاموش کنید و چه کسی می داند چه اتفاقی می افتد.

خب اگر همچین میدانی بسازیم که در فاصله مثلا ۱۰۰۰ کیلومتری میدانی در حدود ۱ تسلا داشته باشه بازم این آثار رو میتونه داشته باشه؟

[rohamavation]

خیر قدرت میدان مغناطیسی با فاصله مکعب کاهش مییابه از آنجا که هیچ بار مغناطیسی وجود نداره ساده ترین سیستمی که می تواند میدان مغناطیسی ایجاد کنی یک دوقطبیه. میدان یک دوقطبی (مغناطیسی یا الکتریکی) به صورت $1/r^3$هست به جای $1/r^2$طبق قانون Biot-Savart، میدان مغناطیسی در یک نقطه بر جریان به طول dl
از رابطه که میگم${\displaystyle \mathbf {B} (\mathbf {r} )={\frac {\mu _{0}}{4\pi }}\int _{C}{\frac {I\,d{\boldsymbol {\ell }}\times \mathbf {r'} }{|\mathbf {r'} |^{3}}}}$ بنابراین شدت میدان با فاصله سریعتر از میدان الکتریکی از بار نقطه ای کاهش مییابه.خوب اینم بگم.میدان های مغناطیسی ساکن میدان های مغناطیسی هستن که با زمان تغییر نمیکنندبین از یک سیم حامل جریان $B=\frac{\mu_{0}\ I}{2\pi\ r}\quad \mu_{0}=4\pi\times 10^{-7}\ (\frac{Tms}{C})$من میدونم که میدان مغناطیسی تولید شده توسط یک سیم پیچ هلمهولتز تقریباً برابره ا
$B=N\frac{\mu_0IR^2}{2(R^2+x^2)^{3/2}}$
جایی که x فاصله از مرکز سیم پیچ تا نقطه مورد نظر در امتداد محور مرکزی سیم پیچو R شعاع سیم پیچ وN تعداد چرخش در سیم پیچ، I جریان در سیم پیچ و μ0 نفوذپذیری فضای آزاد (در خلاء) هست
ببین قانون Biot-Savart[  برای محاسبه میدان مغناطیسی حاصل B در موقعیت r در فضای سه بعدی تولید شده توسط جریان رشته ای I (مثلاً به دلیل یک سیم) استفاده میشه. جریان ثابت (یا ثابت) جریان مداومی از بارها است که با گذشت زمان تغییر نمیکنه و بار در هیچ نقطه‌ای جمع نمیشه و یا تخلیه نمیشه. قانون یک انتگرال خطیه که در مسیر C که جریان های الکتریکی در آن جریان داره (به عنوان مثال سیم) ارزیابی میشه .${\displaystyle \mathbf {B} (\mathbf {r} )={\frac {\mu _{0}}{4\pi }}\int _{C}{\frac {I\,d{\boldsymbol {\ell }}\times \mathbf {r'} }{|\mathbf {r'} |^{3}}}}$
وx در امتداد خط مرکزی حلقه بردار میدان مغناطیسی در آن نقطیه:${\displaystyle \mathbf {B} (x{\hat {\mathbf {x} }})={\frac {\mu _{0}IR^{2}}{2(x^{2}+R^{2})^{3/2}}}{\hat {\mathbf {x} }},}$
برای میدان مغناطیسی تولید شده از سیمی که در آن جریان جریان دارد هم $\vec B(\vec r)=\frac{\mu_0}{4\pi}I\int_C \frac{d\vec r'\times(\vec r - \vec r')}{|\vec r- \vec r'|^3}$
به طور کلی برای چگالی جریان مداوم یا برای میدان مغناطیسی که توسط یک جسم دلخواه که جریان در آن جریان دارد ایجاد میشه $\vec B(\vec r)=\frac{\mu_0}{4\pi}\int_V \frac{\vec j(\vec r')\times(\vec r - \vec r')}{|\vec r- \vec r'|^3}dV'$
ببین$d\vec{B}~=~\frac{\mu_0}{4\pi}\frac{I d\vec{\ell}\times \vec{r}}{r^3}.$
اگر $d\vec{\ell}\times \vec{r}$ را تغییر دهم
با $d\vec{\ell}.R$
r sin(Ө) =$d\vec{\ell}\times$ ×
R برای یافتن مقدار یعنی که میدان مغناطیسی به عنوان مکعب معکوس فاصله کاهش میاد یا سقوط میکنه نه مربع معکوس، حتی کتاب های فیزیک دانشگاهم آن را به عنوان قانون مربع معکوس مینویسن .$d\vec{B}~=~\frac{\mu_0}{4\pi}\frac{I d\vec{\ell}.R}{r^3}.$فاصله در R یا $r$ به طور موثر $r^3$ را لغو می کند
در پایین برای دادن یک $r^{-2}$ کلی
عامل، یعنی مربع معکوس. اغلب عباراتی مانند این را در EM پیدا میکنید با مواردی مثل
${\vec r \over r} = \hat{r}$ به طوریکه ${\vec r \over r^3} = {\hat{r} \over r^2}$ برای همین گیج نشی اره تواون فاصله عملا میدانت خیلی ضعیفه