مشاعره

[mahshid.m]

تـا چـشم دل به طلعت آن ماه منظر است
طـالـع مـگو که چشمه خورشید خاورست

[خروش]

تو از هر در که بازآیی بدین خوبی و زیبایی
دری باشد که از رحمت به روی خلق بگشایی
...
به زیورها بیارایند وقتی خوبرویان را
تو سیمین تن چنان خوبی که زیورها بیارایی

[mahshid.m]

یاران موافق همه از دست شدند
در پای اجل یکان یکان پست شدند
خوردیم ز یک شراب در مجلس عمر
دوری دو سه پیشتر ز ما مست شدند

[خروش]

دل هر که صید کردی نکشد سر از کمندت
نه دگر امید دارد که رها شود ز بندت

[mahshid.m]

تو غزالم نشدی رام که شعر خوشت آرم
غزلم قصه ی دردست که پرورده ی دردم

[خروش]

من از آن روز که دربند توام آزادم
پادشاهم که به دست تو اسیر افتادم

[mahshid.m]

من كه درتنگ براي تو تماشا دارم
با چه رويي بنويسم غم دريا دارم

[خروش]

ما را سریست با تو که گر خلق روزگار
دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم

[mahshid.m]

معشوقه به سامان شد تا باد چنین بادا / کفرش همه ایمان شد تا باد چنین بادا

[خروش]

آن مهر ِ درخشان، که به هر صبح دهد تاب،
از روزن ِ این خانه به کاشانه تویی تو
حبیب خراسانی

[mahshid.m]

وقت بهارست خيز، تا به تماشا رويم
تكيه بر ايام نيست، تا دگر آيد بهار

بلبل دستان بخوان، مرغ خوش الحان بدان
طوطى شكرفشان، نقل به مجلس بيار

[خروش]

روزی به پیر میکده گفتم که "عمر چیست؟"
چشمی به روی هم زد و گفتا که : "هان گذشت"
گفتم که: "عشق چیست؟" تهی کرد جام و گفت:
"بر هر کسی به شیوه‌ای این داستان گذاشت."
نصرت رحمانی

[mahshid.m]

تـــارو پـــودم در اهـــتـــزاز آرد
ســـیـــم ســاز تــرانــه پــردازت

[خروش]

تنور لاله چنان بر فروخت باد بهار
كه غنچه غرق عرق گشت و گل بجوش آمد

[آرشام]

ديگر درونم يخ نمي‌بندی
بهمن‌ترين ماه زمستانم
رفتی که من يخچال قطبی را
در آتش دوزخ برقصانم