مشاعره

[Archimedes]

ما دل به غم تو بسته داریم ای دوست
درد تو بجان خسته داریم ای دوست
گفتی که به دلشکستگان نزدیکم
ما نیز دل شکسته داریم ای دوست

[armin57ghazal]

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست
دل سودازده از غصه دو نیم افتادست

[Archimedes]

تا کی زجهان پر گزند اندیشه
تا چند زجان مستمند اندیشه
آن کز تو توان ستد همین کالبدست
یک مزبله گو مباش چند اندیشه

[عطر یاس]

هر روز مرا عشق نگاري به سر آيد
در باز کند ناگه و گستاخ درآيد

ور در به دو سه قفل گرانسنگ ببندم
ره جويد و چون مورچه از خاک برآيد

[fatemeh_yal]

در دیاری كه در او نیست كسی یار كسی ----- كاش یارب كه نیفتد به كسی كار كسی

هـر كس آزار منِ زار پسندیـد ولی ----- نپسندیــد دلِ زار مـن آزارِ كسـی

آخـرش محنت جانكاه به چاه اندازد ----- هركه چون ماه برافروخت شبِ تارِكسی

سودش این بس كه به هیچش بفروشند چو من ----- هر كه باقیمت جان بود خریدار كسـی
شهریار

[Archimedes]

یادت کنم ار شاد و اگر غمگینم
نامت برم ار خیزم اگر بنشینم
با یاد تو خو کرده‌ام ای دوست چنانک
در هرچه نظر کنم ترا می‌بینم

[fatemeh_yal]

مــن غلام قمــرم ، غيـــر قمـــر هيــــچ مگو
پيش مـــن جــز سخن شمع و شكــر هيچ مگو
سخن رنج مگو ،جز سخن گنج مگو
ور از اين بي خبري رنج مبر ، هيچ مگو

[Archimedes]

وا فریادا ز عشق وا فریادا
کارم بیکی طرفه نگار افتادا
گر داد من شکسته دادا دادا
ور نه من و عشق هر چه بادا بادا

[fatemeh_yal]

از منزل کفر تا به دین یک قدم است
وز عالم شک تا یقین یک نفس است
این یک نفس عزیز را خوش میدار
کز حاصل عمر ما همین یک نفس است

[Archimedes]

تا پای تو رنجه گشت و با درد بساخت
مسکین دل رنجور من از درد گداخت
گویا که ز روز گار دردی دارد
این درد که در پای تو خود را انداخت

[fatemeh_yal]

تا نگذری از جمع به فردی نرسی
تا نگذری از خویش به مردی نرسی
تا در ره دوست بی سر و پا نشوی
بی درد بمانی و به دردی نرسی

[خروش]

یک جهان راز در آمیخته داری به نگاه
در دو چشم تو فرو خُفته مگر راز جهان؟!
چو به سویم نگری لرزم و با خود گویم
که جهانی است پر از راز به سویم نگران
دكتر رعدی آذرخشی ١٢۸۸- ١۳۷۸ خورشیدی

[fatemeh_yal]

نادان همه جا با همه کس آمیزد
چون غرقه به هر چه دید دست آویزد
با مردم زشت نام همراه مباش
کز صحبت دیگدان سیاهی خیزد
سعدی

[mahshid.m]

دوک نخ ریسی بیاور یوسف مصری ببر
شهر از بازار یوسف های ارزان پر شده ست

[fatemeh_yal]

تو که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد
حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد
نیست دیگر بخرابات خرابی چون من
باز خواهی که مرا سیل دمادم ببرد
عماد خراسانی