آشنائی با مکاتب علم شناسی: ابطالگرایی

[MA102]

ماجرایی که اینجا ترسیم کردم باید برای نشان دادن اینکه انقلاب کپرنیکی با افتادن یکی دو کلاه از برج کج پیزا رخ نداد، کافی باشد. همچنین باید روشن شده باشد که نه استقراءگرایان و نه ابطالگرایان، هیچ کدام، تبیینی از علم که با آن سازگار باشد ارائه نمی دهند. مفاهیم جدید نیرو و ماند در نتیجه ی آزمایشها و مشاهدات دقیق به دست نیامدند. از ابطال حدسهای متهورانه و از جایگزین کردن مستمر یک حدس متهورانه به جای دیگری نیز حاصل نشدند. صورتبندیهای اولیه نظریه ی جدید، در بردارنده ی تلقیهای بدیعی بودند که، بیان ناقصی یافته و با وجود ابطال شدن واضح آنها، بیشتر مورد بررسی قرار گرفتند و توسعه یافتند. نظریه ی جدید نجوم تنها پس از طراحی دستگاه فیزیک جدید بود که توانست به طور گسترده با نتایج آزمایشها و مشاهدات به طور رضایتبخشی مطابقت پیدا کند، فیزیک جدیدی که محصول تلاش فکری چند قرن بسیاری از دانشمندان بود. هیچ تبیینی از علم نمی توان حتی به طور تقریبی، مقبول و مستحسن دانست، مگر اینکه بتواند چنین عواملی را در نظر بگیرد.

[MA102]

در این مقاله(جدای از پارازیتهای انداخته شده توسط متحجرینی که تحمل نشر عقاید مخالف خودشان را ندارن) ابطالگرائی، اولین نظریه کاملا حرفه ای در فلسفه علم معرفی و تعدادی از فرایض آن نقد شد، که نتایج این نقد اهمیت بسیار زیادی در فلسفه علم دارند.
اهمیت ابطالگرائی در این است که تعدادی از عقاید استقراء گرائی را که به بتی در علم و علم شناسی بدل شده بود را رها کرد، اولین نظریه جامع مطابق با تقدم نظریه بر مشاهده را بنیان نهاد، عدم نیاز علم به «استدلال استقرائی» را عملا نشان داد و دروازه ای شد برای ارائه نظریه های نوین در فلسفه علم توسط کوهن، لاکاتوش ، کواین و فایرابند.
در واقع از این دستاورد بزرگ فلسفی سِر کارل رایموند پاپر(1902 - 1994)، هر چه بگوئیم کم گفته ایم.

ابطالگرایان این نتایج حاصل از تحلیل فلسفی «استقراء گرائی سطحی» را هوشمندانه پذیرفتند:
1. تقدم نظریه بر مشاهده و آزمایش؛
2. مشاهده و آزمایش توسط نظریه هدایت می شوند؛
3. مشاهدات و نتایج آزمایشها همواره آلوده به نظریه هستند(گران باری مشاهدات از نظریه ها)؛
4. با مشاهده و آزمایش نمی توان صدق و یا صدق احتمالی نظریه ای را تایید کرد؛
5. استدلال استقرائی جایگاهی طلائی در بدست آورد نظریه های علمی ندارد؛

و نظریه علم شناسی خود را بر فرایض:
1. امکان رد نظریه ها در پرتو شواهد تجربی؛
2. ابطالپذیر بودن نظریه های علمی؛
3. طرد کامل نظریه های ابطال ناپذیر و نظریه های ابطال شده؛
4. برتر بودن نظریه ابطال پذیرتر و واضح تر؛
بنا کردند.

اما در نقدی که در پی معرفی این نظریه مهم فلسفه علم، بر مبنای:
1. اتکای مشاهدات بر نظریه و خطاپذیری ابطالها؛
2. پیچیدگی وضعیتهای واقعی آزمونها؛
3. ناتوانی ابطالگرایی به دلایل تاریخی؛
داشتیم به نتایج مهم دیگری در فلسفه علم میرسیم.

این نتایج به قرار زیرند:
1. عدم ابطال نظریه توسط آزمایش و مشاهده؛
2. امکان خطا بودن مشاهده و آزمایش، و عدم تقدم دائم پذیرش مشاهدات و آزمایشات بر پذیرش نظریه ها؛
3. جلب توجه فلاسفه علم به ساختار متفاوت نظریه ها و گزاره ها؛
4. نظریه های علمی در ابتدا واضح نبوده، و هیچگاه تمام جنبه های یک نظریه علمی از ابهام زدوده نمی شوند؛

[MA102]

با در کنار هم قرار دادن نتایج حاصل از نقد فلسفی ابطالگرائی و استقراء گرائی داریم:
1. تقدم نظریه بر مشاهده و آزمایش.
2. مشاهده و آزمایش توسط نظریه هدایت می شوند.
3. مشاهدات و نتایج آزمایشها همواره آلوده به نظریه هستند(گران باری مشاهدات از نظریه ها)
4. با مشاهده و آزمایش نمی توان صدق و یا صدق احتمالی نظریه ای را تایید، و یا نظریه ای را ابطال کرد.
5. بدلیل توجیه ناپذیری اصل استقراء، هر مکتب فلسفی که بر پایه اصل استقراء بنا شده باشد، بطور حتم مکتبی نسبی گرایانه است، و دیگر نمی توان نام مکتب اثبات گرائی بر آن نهاد.
6. این ادعاهای مطرح شده "عمل مشاهده و آزمایش باید با ذهنی خالی از پیش داوری انجام پذیرد." و "نظریه های علمی برخلاف نظریه های غیر علمی دارای دقت و وضوح کامل بوده و عاری از هرگونه ابهام است." تنها ایده آل هائی دست نیافتنی می شوند.
7. این ادعای تجربه گرایان که "همهٔ معرفت‌های بشری مستقیم یا غیرمستقیم برآمده از تجربه است." با توجه به عدم امکان تایید صدق و یا صدق احتمالی یک نظریه و یا حتی ابطال آن توسط مشاهده و آزمایش، اعتبار خود را از دست میدهد.


نتیجه بند 7 مبنی بر عدم اعتبار ادعای تجربه گرایان، برای تمام شاخه های فلسفه، از اهمیت به سزائی برخوردار است.
با شکست استقراءگرایی و ابطالگرائی و به تبع آن تجربه گرائی، عصر جدیدی در فلسفه علم آغاز می شود.

[هرمز پگاه]

ابطالگرائی توسط فیلسوف بزرگ و معروف کارل پوپر، معرفی شد.
در این نظریه فلسفه علم، با ارائه معیاری برای جداسازی علم از شبه علم، پاپر دومین مکتب بزرگ تجربه گرائی را به جهانیان معرفی می کند.


ِِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِِِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِِِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ
تا اینجا ابطالگرائی را معرفی کردم.
بعد از این نقدش را انجام می دهم.

پوپر که ایدئولوگ سرمایه داری و و بهره کشان بود، این کار را
بویژه برای نبرد با مارکسیسم/ماتریالیسم و داروینیسم انجام داد
که گویا هردو آموزه هایی پوچی ناپذیرند، چرا که به انگیزه ی
دیرنده بودن و "تاریخی" بودن و "پیچیده" بودن شان، همه
فاکتور ها در همه رهگذر ها در دست نبوده اند.
خوشبختانه در هر دو هم شکست خود و برای نمونه، داروینیسم
با پیشرفت ژنتیک و .. از پس این "فیلتر" پوچی پذیری نیز برآمدند.
(عدو شود سبب خیر!)
•

[هرمز پگاه]

با در کنار هم قرار دادن نتایج حاصل از نقد فلسفی ابطالگرائی و استقراء گرائی داریم:
1. تقدم نظریه بر مشاهده و آزمایش.
2. مشاهده و آزمایش توسط نظریه هدایت می شوند.
3. مشاهدات و نتایج آزمایشها همواره آلوده به نظریه هستند(گران باری مشاهدات از نظریه ها)
4. با مشاهده و آزمایش نمی توان صدق و یا صدق احتمالی نظریه ای را تایید، و یا نظریه ای را ابطال کرد.
5. بدلیل توجیه ناپذیری اصل استقراء، هر مکتب فلسفی که بر پایه اصل استقراء بنا شده باشد، بطور حتم مکتبی نسبی گرایانه است، و دیگر نمی توان نام مکتب اثبات گرائی بر آن نهاد.
6. این ادعاهای مطرح شده "عمل مشاهده و آزمایش باید با ذهنی خالی از پیش داوری انجام پذیرد." و "نظریه های علمی برخلاف نظریه های غیر علمی دارای دقت و وضوح کامل بوده و عاری از هرگونه ابهام است." تنها ایده آل هائی دست نیافتنی می شوند.
7. این ادعای تجربه گرایان که "همهٔ معرفت‌های بشری مستقیم یا غیرمستقیم برآمده از تجربه است." با توجه به عدم امکان تایید صدق و یا صدق احتمالی یک نظریه و یا حتی ابطال آن توسط مشاهده و آزمایش، اعتبار خود را از دست میدهد.


نتیجه بند 7 مبنی بر عدم اعتبار ادعای تجربه گرایان، برای تمام شاخه های فلسفه، از اهمیت به سزائی برخوردار است.
با شکست استقراءگرایی و ابطالگرائی و به تبع آن تجربه گرائی، عصر جدیدی در فلسفه علم آغاز می شود.

2. مشاهده و آزمایش توسط نظریه هدایت می شوند.
3. مشاهدات و نتایج آزمایشها همواره آلوده به نظریه هستند(گران باری مشاهدات از نظریه ها)
4. با مشاهده و آزمایش نمی توان صدق و یا صدق احتمالی نظریه ای را تایید، و یا نظریه ای را ابطال کرد.->
پس شما از روی گفته ی خودتان چیزی را نتوانستید پایور کنید!

---
شکست آروین گرایی تنها در مغز شماست و هیچ راه دیگری جز آروین
برای شناخت در دست نبوده و نمی باشد و شما هم از نشان دادن
یک جایگزین به جای آروین (تجربه) ناتوان هستید.
خود خرد هم در درازای میلیونها سال آروین فرگشتی در پی فرگشت
(تکامل) مغز پدید آمده است و فراورده ای آروینی می باشد.
•

[MA102]

پوپر که ایدئولوگ سرمایه داری و و بهره کشان بود، این کار را
بویژه برای نبرد با مارکسیسم/ماتریالیسم و داروینیسم انجام داد

مغالطه انگیزه و انگیخته[E06]

خوشبختانه در هر دو هم شکست خورد و برای نمونه، داروینیسم
با پیشرفت ژنتیک و .. از پس این "فیلتر" پوچی پذیری نیز برآمدند.

این شکست، شکست بزرگتر استقراءگرایان را بدل به پیروزی نمیکند، و آخرین سنگر تجربه گرایان را بر باد میدهد.

پس شما از روی گفته ی خودتان چیزی را نتوانستید پایور کنید!

مغالطه بهانه[E15]

شکست آروین گرایی تنها در مغز شماست و هیچ راه دگیری جز آروین
برای شناخت در دست نبوده و نمی باشد و شما هم از نشان دادن
یک جایگزین به جای آروین (تجربه) ناتوان هستید.

مغالطه جزمی‌گرایی[D21]
عدم آگاهی از مباحث فلسفی و در کنار آن ادعاهای بزرگت، بسیار تعجب برانگیز است

[هرمز پگاه]

پوپر که ایدئولوگ سرمایه داری و و بهره کشان بود، این کار را
بویژه برای نبرد با مارکسیسم/ماتریالیسم و داروینیسم انجام داد

مغالطه انگیزه و انگیخته[E06]

خوشبختانه در هر دو هم شکست خورد و برای نمونه، داروینیسم
با پیشرفت ژنتیک و .. از پس این "فیلتر" پوچی پذیری نیز برآمدند.

این شکست، شکست بزرگتر استقراءگرایان را بدل به پیروزی نمیکند، و آخرین سنگر تجربه گرایان را بر باد میدهد.

پس شما از روی گفته ی خودتان چیزی را نتوانستید پایور کنید!

مغالطه بهانه[E15]

شکست آروین گرایی تنها در مغز شماست و هیچ راه دگیری جز آروین
برای شناخت در دست نبوده و نمی باشد و شما هم از نشان دادن
یک جایگزین به جای آروین (تجربه) ناتوان هستید.

مغالطه جزمی‌گرایی[D21]
عدم آگاهی از مباحث فلسفی و در کنار آن ادعاهای بزرگت، بسیار تعجب برانگیز است

بیجاست بیسواد!
ما انگیزه ی کار پوپر را که بجای فرنود درستی و نادرستی کارش بکار نبردیم
که سفسته باشد. شما هنوز مصداق سفسته را یاد نگرفته اید!
---
ما گفتیم پوپر در پس زدن دااروینیسم و مارکسیسم و ماتریالیسم
شکست خورد نه اینکه نگره اش شکست خورده باشد! کودن!
--
نگفتید چرا بهانه است= سفسته ی شعار!
ما از روی دستاورد های خودتان گفتیم که چیزی را نمیتوانید پایور کنید!
(شکست تلخی برای شماست!)

---
سفسته ی انگ نادانی و بازگشت به اتوریته !
بیجاست، یک آلترناتیو بجای آروین (تجربه) برای شناخت بدست بدهید
تا ببینم چند مرده حلاجید.

•

[MA102]

ما انگیزه ی کار پوپر را که بجای فرنود درستی و نادرستی کارش بکار نبردیم
که سفسته باشد.

هر گونه دخالت دادن انگیزه افراد در قبل از اتمام بحث مغالطه انگیزه و انگیخته است.
حالا خوبه اینجا توضیح داده ام.

ما گفتیم پوپر در پس زدن دااروینیسم و مارکسیسم و ماتریالیسم
شکست خورد نه اینکه نگره اش شکست خورده باشد! کودن!

در نظریه خود پیروز بود، در حالی که نظریه اش با موفقیت آن نظریه ها را طرد میکرد، در طرد آنها شکست خورد!
عجب استدلال دندان شکنی


نگفته ام بهانه است گفتم مغالطه بهانه است، فرقشان را نمیدانی افاضات نکن سوفیست!

سفسته ی انگ نادانی و بازگشت به اتوریته !
بیجاست، یک آلترناتیو بجای آروین (تجربه) برای شناخت بدست بدهید
تا ببینم چند مرده حلاجید.

مسلم است برای یک سوفیست، آن مغالطات استدلالهای معتبری هستند، و تذکر دادنشان عین مغالطه

در پنجاه سال گذشته چهار نظریه ارائه شدند، که بسیار موفق تر از استقراءگرائیه خام و سطحی شما بودند، تعجبی ندارد کسی که از منطق جدید که حدود یک قرن است ارائه شده اطلاعی ندارد و به مبدعش میگوید غلط کرده، نباید هم از این پیشرفتهای چشم گیر اطلاعی داشته باشد

[هرمز پگاه]

ما انگیزه ی کار پوپر را که بجای فرنود درستی و نادرستی کارش بکار نبردیم
که سفسته باشد.

هر گونه دخالت دادن انگیزه افراد در قبل از اتمام بحث مغالطه انگیزه و انگیخته است.
حالا خوبه اینجا توضیح داده ام.

ما گفتیم پوپر در پس زدن دااروینیسم و مارکسیسم و ماتریالیسم
شکست خورد نه اینکه نگره اش شکست خورده باشد! کودن!

در نظریه خود پیروز بود، در حالی که نظریه اش با موفقیت آن نظریه ها را طرد میکرد، در طرد آنها شکست خورد!
عجب استدلال دندان شکنی


نگفته ام بهانه است گفتم مغالطه بهانه است، فرقشان را نمیدانی افاضات نکن سوفیست!

سفسته ی انگ نادانی و بازگشت به اتوریته !
بیجاست، یک آلترناتیو بجای آروین (تجربه) برای شناخت بدست بدهید
تا ببینم چند مرده حلاجید.

مسلم است برای یک سوفیست، آن مغالطات استدلالهای معتبری هستند، و تذکر دادنشان عین مغالطه

در پنجاه سال گذشته چهار نظریه ارائه شدند، که بسیار موفق تر از استقراءگرائیه خام و سطحی شما بودند، تعجبی ندارد کسی که از منطق جدید که حدود یک قرن است ارائه شده اطلاعی ندارد و به مبدعش میگوید غلط کرده، نباید هم از این پیشرفتهای چشم گیر اطلاعی داشته باشد

بیجاست بیسواد!
گزاره ای که برای فرجام یابی بکار نمیرود، نمیتواند سفسته باشد!
--
داستان پوپر را هم که هوش نکردید که در چه چیزی شکست خورده!، گناه ما نیست.
--
سفسته یبهانه هم با بهانه سروکار دارد! کودن!
--
مانده ی یاوه هایتان هم سفسته ی انگ و دیگر ترفند های اسلامیستی است
و ارزش فرنودین ندارد. در این "فلسفه ی علم" شما هم هیچ چیزی پایور نشده
و همه تنها گفتگو و دیدگاه است که شما دانش ستیزان با ان به جایی نرسیده و
نمیرسید!

برای همین هم از آوردن یک ابزار جایگزین برای شناخت بجای "آروین" (تجربه) ، ناتوان هستید!
•

[MA102]

گزاره ای که برای فرجام یابی بکار نمیرود، نمیتواند سفسته باشد!

1. چنین گزاره هائی وجود دارند، و این مغالطات در دسته تبیینهای مغالطی قرار می گیرند.
2. اگر برای بدست آورد نتیجه نیاوردید، پس مرض داشتید که حرفی را همین طور زده باشید
3. مغالطه انگیزه و انگیخته، از نوعیست که هر نوع دخالتش در جریان مباحثه، باعث مغالطی شدن استدلالات خواهد شد.سوفیست!
این اراجیف را تحویل کسی بدهید که با دانش مغالطه شناسی، آشنائی نداشته باشد، سوفیست!

داستان پوپر را هم که هوش نکردید که در چه چیزی شکست خورده!، گناه ما نیست.

در این شکست خورد که ایده های تجربه گرایانه، هرچند خفیف در آن بود.

مانده ی یاوه هایتان هم سفسته ی انگ و دیگر ترفند های اسلامیستی است
و ارزش فرنودین ندارد. در این "فلسفه ی علم" شما هم هیچ چیزی پایور نشده
و همه تنها گفتگو و دیدگاه است که شما دانش ستیزان با ان به جایی نرسیده و
نمیرسید!

و قتی به نفعتان نباشد، انواع استدلالات و مثالهای نقض برای ادعاهایتان، اصلا اثبات به حساب نمی آید، از کسی که هنوز در منطق ارسطوئی گیر کرده بیشتر از این انتظار نمیره

سفسته یبهانه هم با بهانه سروکار دارد! کودن!

مغالطه بهانه با بهانه تفاوت دارد، سوفیست بیسواد!
بخاطر همین هم اسمش مغالطه بهانه است، نه بهانه.

برای همین هم از آوردن یک ابزار جایگزین برای شناخت بجای "آروین" (تجربه) ، ناتوان هستید!

مغالطه جزمی‌گرایی[D21] + چشم بستن مغرضانه بر روی حقیقت + مغالطه بهانه[E15]
مشخص است برای یک مغرض ابطالگرائی پاپر، پارادایمهای کوهن، برنامه های پژوهشی لاکاتوش و ... اصلا به حساب نمی آیند

[هرمز پگاه]

گزاره ای که برای فرجام یابی بکار نمیرود، نمیتواند سفسته باشد!

1. چنین گزاره هائی وجود دارند، و این مغالطات در دسته تبیینهای مغالطی قرار می گیرند.
2. اگر برای بدست آورد نتیجه نیاوردید، پس مرض داشتید که حرفی را همین طور زده باشید
3. مغالطه انگیزه و انگیخته، از نوعیست که هر نوع دخالتش در جریان مباحثه، باعث مغالطی شدن استدلالات خواهد شد.سوفیست!
این اراجیف را تحویل کسی بدهید که با دانش مغالطه شناسی، آشنائی نداشته باشد، سوفیست!

داستان پوپر را هم که هوش نکردید که در چه چیزی شکست خورده!، گناه ما نیست.

در این شکست خورد که ایده های تجربه گرایانه، هرچند خفیف در آن بود.

مانده ی یاوه هایتان هم سفسته ی انگ و دیگر ترفند های اسلامیستی است
و ارزش فرنودین ندارد. در این "فلسفه ی علم" شما هم هیچ چیزی پایور نشده
و همه تنها گفتگو و دیدگاه است که شما دانش ستیزان با ان به جایی نرسیده و
نمیرسید!

و قتی به نفعتان نباشد، انواع استدلالات و مثالهای نقض برای ادعاهایتان، اصلا اثبات به حساب نمی آید، از کسی که هنوز در منطق ارسطوئی گیر کرده بیشتر از این انتظار نمیره

سفسته یبهانه هم با بهانه سروکار دارد! کودن!

مغالطه بهانه با بهانه تفاوت دارد، سوفیست بیسواد!
بخاطر همین هم اسمش مغالطه بهانه است، نه بهانه.

برای همین هم از آوردن یک ابزار جایگزین برای شناخت بجای "آروین" (تجربه) ، ناتوان هستید!

مغالطه جزمی‌گرایی[D21] + چشم بستن مغرضانه بر روی حقیقت + مغالطه بهانه[E15]
مشخص است برای یک مغرض ابطالگرائی پاپر، پارادایمهای کوهن، برنامه های پژوهشی لاکاتوش و ... اصلا به حساب نمی آیند

بیجاست بیسواد!
ما انگیزه های پوپر را برای آگاهی بیشتر خوانندگان اورده و از ان
برای فرجام گیری در فرنود خود، سود نبردیم، پس نمیشود سفسته!
شما رفتید یک رشته گزاره هارا از بر کردید بی اینکه به ژرفای
داستان پی برده باشید. برای همین هم یک اسلامیست نوکر آخوند
و عمله ی خودکامگان و بهره کشان شده اید!
---
هنوز هم هوش نکردید که پوپر در چه کامیاب و درچه شکست خورد.تنها
کلاف خود را میبافید . برای خوانندگان روشن سده و همان بس است!
---
این پاراگراف تان هم بی ارزش است، بینگارید که همین پاراگراف را من
به خودتان بگویم! زمانی که فرنود و گواهی پشتش نباشد، میشود یاوه!!
ـ> و قتی به نفعتان نباشد، انواع استدلالات و مثالهای نقض برای ادعاهایتان، اصلا اثبات به حساب نمی آید، از کسی که هنوز در فهم منطق ارسطوئی گیر کرده بیشتر از این انتظار نمیره

ما هم نگفتیم که اینها یکی هستند، گفتیم "سر وکار دارد"
(سفسته ی پهلوان پنبه) و فردید (منظور) ما این بود که بجای
نام بردن بیهوده ی این "سفسته" ها، مشخصا ً بگویید
چرا و چرا مصداق این سفسته است! وگرنه من هم
میتوانم چند تا سفسته پشت هم ردیف کنم:
E56F45A34H65U34B42.....

---
پاراگراف پایانی تان هم بیسوادی خودتان را می رساند!
این ها که نام بردید، از کجا به نگره های خود رسیدند؟
جز از آروین ؟ چیزی آموختند (= آروین گذشتگان) و
چیزی خود آروین کردند و سپس خرد خود را که آنهم
فراورده ی آروین ژنتیک میلیونها سال فرگشت است،
بکار انداخته نگره هایی دادند !

پس انیجا هم پوچ شدید چون هیچ از دانش نوین نمیدانید
و در مفاتیح الجنون گیر کرده اید هنوز!!

•

[MA102]

ما انگیزه های پوپر را برای آگاهی بیشتر خوانندگان اورده و از ان
برای فرجام گیری در فرنود خود، سود نبردیم، پس نمیشود سفسته!

اینکه قصد شما چه بوده است در اینجا اصلا مهم نیست، نحوه آوردنش مهم است، که مغالطی بود.
بیخود دست و پا نزن، که ... رو که زدی جمع بکنی
البته این سوفیست پیر با خیال راحت هر مغلطه ای را که می خواهد انجام میدهد، چون دندان هوپائیان را شمرده و میداند که مغالطه ها را نمیشناسند. برای اینکه تیر این سوفیستهای نوکر یهودیان به سنگ بخورد، بهتر است دوستان بر این دانش مسلط شوند.
بهترین منبع هم کتاب مغالطات نوشته علی اصغر خندان است.

شما رفتید یک رشته گزاره هارا از بر کردید بی اینکه به ژرفای
داستان پی برده باشید.

شما به ژرفای دانش پی برده اید که حتی نمیدانید، جملات سوالی دارای ارزش منطقی نبوده، و وقتی هم که خطایتان را گوش زد میکنیم، عین بچه ها لجاجت میورزید

هنوز هم هوش نکردید که پوپر در چه کامیاب و درچه شکست خورد.تنها
کلاف خود را میبافید . برای خوانندگان روشن سده و همان بس است!

هنوز هم هوش نکردید که پوپر در چه کامیاب و درچه شکست خورد.تنها
کلاف خود را میبافید . برای خوانندگان روشن سده و همان بس است!

این پاراگراف تان هم بی ارزش است، بینگارید که همین پاراگراف را من
به خودتان بگویم! زمانی که فرنود و گواهی پشتش نباشد، میشود یاوه!!

اینها تنها ادعاهای بدون استدلال است.
ما برای غلط بودن این ادعا، برهانهای خود را در اینجا آوردیم.
در حالی که شما لجوجانه یک گزاره را به دهن گرفته و میجوید و هیچ استدلالی برای ادعاهای خود رو نمیکنید



و اما از آنجائی مغالطه جزمی گرائیست که بدون استدلال یک ادعا را مدام تکرار می کنید، و در مقابل استدلالهائی که بر علیه تان می شود چشمهایتان را بسته مدام می گوئید:

از آوردن یک ابزار جایگزین برای شناخت بجای "آروین" (تجربه) ، ناتوان هستید!

و اما از آنجائی مغالطه بهانه است، که چه اهمیتی دارد ما این براهین و بدیلها را آوردیم، یا غربیها.
مهم این است که پوچی ادعایتان را نشان داده اند

البته انتظار نمیره که دوستانی که به دانش مغالطه شناسی آشنا نیستند، دقیقا متوجه نوع فساد استدلالات این پیر سوفیست شوند، به خاطر همین هم مدام عین آب خوردن سفسطه کرده و فکر میکند که علامه دهر است.

[هرمز پگاه]

ما انگیزه های پوپر را برای آگاهی بیشتر خوانندگان اورده و از ان
برای فرجام گیری در فرنود خود، سود نبردیم، پس نمیشود سفسته!

اینکه قصد شما چه بوده است در اینجا اصلا مهم نیست، نحوه آوردنش مهم است، که مغالطی بود.
بیخود دست و پا نزن، که ... رو که زدی جمع بکنی
البته این سوفیست پیر با خیال راحت هر مغلطه ای را که می خواهد انجام میدهد، چون دندان هوپائیان را شمرده و میداند که مغالطه ها را نمیشناسند. برای اینکه تیر این سوفیستهای نوکر یهودیان به سنگ بخورد، بهتر است دوستان بر این دانش مسلط شوند.
بهترین منبع هم کتاب مغالطات نوشته علی اصغر خندان است.

شما رفتید یک رشته گزاره هارا از بر کردید بی اینکه به ژرفای
داستان پی برده باشید.

شما به ژرفای دانش پی برده اید که حتی نمیدانید، جملات سوالی دارای ارزش منطقی نبوده، و وقتی هم که خطایتان را گوش زد میکنیم، عین بچه ها لجاجت میورزید

هنوز هم هوش نکردید که پوپر در چه کامیاب و درچه شکست خورد.تنها
کلاف خود را میبافید . برای خوانندگان روشن سده و همان بس است!

هنوز هم هوش نکردید که پوپر در چه کامیاب و درچه شکست خورد.تنها
کلاف خود را میبافید . برای خوانندگان روشن سده و همان بس است!

این پاراگراف تان هم بی ارزش است، بینگارید که همین پاراگراف را من
به خودتان بگویم! زمانی که فرنود و گواهی پشتش نباشد، میشود یاوه!!

اینها تنها ادعاهای بدون استدلال است.
ما برای غلط بودن این ادعا، برهانهای خود را در اینجا آوردیم.
در حالی که شما لجوجانه یک گزاره را به دهن گرفته و میجوید و هیچ استدلالی برای ادعاهای خود رو نمیکنید



و اما از آنجائی مغالطه جزمی گرائیست که بدون استدلال یک ادعا را مدام تکرار می کنید، و در مقابل استدلالهائی که بر علیه تان می شود چشمهایتان را بسته مدام می گوئید:

از آوردن یک ابزار جایگزین برای شناخت بجای "آروین" (تجربه) ، ناتوان هستید!

و اما از آنجائی مغالطه بهانه است، که چه اهمیتی دارد ما این براهین و بدیلها را آوردیم، یا غربیها.
مهم این است که پوچی ادعایتان را نشان داده اند

البته انتظار نمیره که دوستانی که به دانش مغالطه شناسی آشنا نیستند، دقیقا متوجه نوع فساد استدلالات این پیر سوفیست شوند، به خاطر همین هم مدام عین آب خوردن سفسطه کرده و فکر میکند که علامه دهر است.

کل کل بیجاست و جز انگ و یاوه های بی ارزش که دیدگاه خود شماست
و هیچکدام هم پایور نمیشود، چیزی ندارید. جز کپی پیست هم از خود چیزی
ندارید و تا پرسشی پرسیدیم که خودتان باید اندیشه کرده و پاسخ میدادید
دست بدامان غربیها!! شدید. کار نوکران دیکتاتوری آخوندی هم همواره
همین است که در کپی پیست چیره دستند ولی در جایگاه پاسخگویی که
باید از خود چیزی بیندیشند، میزایند و به لودگی و پشتک زدن روی آور!
•

[MA102]

کل کل بیجاست و جز انگ و یاوه های بی ارزش که دیدگاه خود شماست
و هیچکدام هم پایور نمیشود،

تمام آنهائی که در متن مقاله آمده اند اثباتند، برای تو و امثال تو که سوفیستید اثبات نیستند.

[هرمز پگاه]

کل کل بیجاست و جز انگ و یاوه های بی ارزش که دیدگاه خود شماست
و هیچکدام هم پایور نمیشود،

تمام آنهائی که در متن مقاله آمده اند اثباتند، برای تو و امثال تو که سوفیستید اثبات نیستند.

هیچکدام پایوری نیستند.ادعای یکسویه ی پایوری دارند. برای شما و همانند های شما که دانش ستیزند. پایوری اند!