پرتاب فضا پيماي شاتل

[omarekhayam]

یکی از مقام‌های آژانس فضایی آمریکا ، ناسا ، اعلام کرده است که پرتاب فضاپیمای شاتل دیسکاوری تا ماه ژوئیه انجام نخواهد شد. پایگاه اینترنتی "بی‌بی‌سی" ، روز شنبه با بیان این مطلب، می‌افزاید:

تاخیر پرتاب شاتل به این دلیل است که مدیران ناسا نتیجه گرفتند که مخزن سوخت شاتل که عامل فاجعه انهدام کلمبیا در سال ‪ ۲۰۰۳‬بود هنوز مورد اطمینان نیست. ناسا تاریخ پرتاب شاتل را ابتدا ‪ ۱۵‬ماه مه تعیین کرده بود، اما تاکنون آن را دو بار به تاخیر انداخته است. فضاپیمای شاتل پس از حادثه کلمبیا ، که با مرگ هفت خدمه آن همراه بود، زمین گیر شد و هنوز پرواز نکرده است. در این گزارش آمده است: ادامه نگرانی درباره احتمال انباشت توده‌های یخ بر جداره بیرونی مخزن خارجی سوخت شاتل از علل تصمیم ناسا برای موکول کردن پرتاب به ماه ژوئیه است.

بیم آن می‌رود که یخ تشکیل شده بر مخزن سوخت ، به هنگام پرتاب از آن جدا شده و به قطعات ظریف سپر حرارتی فضاپیما برخورد کند. علت تشکیل یخ اختلاف زیاد دما میان محیط بیرون و داخل مخزن سوخت است. هر چند شاتل در طول ‪ ۲۴‬سال ماموریت فضایی ، هزاران بار هدف اصابت قطعات کوچک زباله‌های فضایی قرار گرفته است، اما ناسا بیش از این نمی‌تواند چشمان خود را به روی خطرات احتمالی این گونه برخوردها ببندد. این گزارش درباره چگونگی انهدام کلمبیا ، توضیح می‌دهد: یک قطعه عایق سبک که هنگام پرتاب شاتل کلمبیا از مخزن سوخت آن جدا شد به بدنه فضاپیما برخورد کرد. این تکه عایق که بسیار سبکتر از یخ که حفره‌ای در بال فضاپیما ایجاد کرد و ‪ ۱۶‬روز بعد به هنگام بازگشت شاتل به جو زمین به متلاشی شدن فضاپیما منجر شد.

ناسا مخزن سوخت شاتل را از نو طراحی و نوع عایقی را که عامل آن حادثه بود جایگزین کرده است، با این حال هنوز مشکلاتی وجود دارد. مدیران برنامه شاتل هفته گذشته به خبرنگاران گفتند که مهندسان ، ‪۱۷۰‬ منبع رها شدن قطعات بالقوه خطرناک (مانند عایق مخزن سوخت) را ارزیابی و به جز چند عدد از آنها نسبت به ایمن بودن بقیه اطمینان حاصل کردند. بررسی مجدد این منابع بالقوه خطرناک روزهای سه‌شنبه و چهارشنبه در مرکز فضایی کندی در فلوریدا انجام شد اما مدیران این سازمان نتوانستند نگرانی های خود را برطرف کنند. یک لوله ‪ ۲۱‬متری انتقال سوخت، که بر جداره بیرونی مخزن سوخت تعبیه شده، یکی از منابع نگرانی است.

مخزن سوخت شاتل پیش از پرتاب با یک میلیون و ‪۹۰۰‬هزار لیتر اکسیژن مایع و هیدروژن مایع پر می‌شود و دمای هر دو ماده علیرغم آفتاب و رطوبت فلوریدا باید زیر صفر درجه سانتیگراد باقی بماند. این دو ماده ، سوخت موتورهای اصلی شاتل حین پرتاب را تامین می‌کنند. مهندسان نگران احتمال تشکیل برفک و یخ در نزدیکی سر این لوله و شکسته شدن آن هنگام پرتاب و آسیب دیدن بدنه شاتل هستند. ناسا ممکن است تا پیش از دادن اجازه پرتاب به دیسکاوری ، نصب یک حرارت دهنده الکتریکی در ناحیه مظنون را لازم تشخیص دهد. ناسا امیدوار بود تا پیش از پایان تابستان دو ماموریت نخست پس از حادثه کلمبیا را تکمیل کند تا مدیران این سازمان بتوانند محدودیت‌های اعمال شده بر برنامه پرواز را تسهیل کنند و شاتل را بار دیگر بطور کامل برای احداث ایستگاه بین‌المللی فضایی و جابجایی خدمه ‌ایستگاه بکار گیرند.