مشکلات آموزشی---> حرف دل های چاره ساز
مشکلات آموزشی---> حرف دل های چاره ساز
سلام دوستان
همین الان یه مقاله ای رو که erfan.s توی یکی از پست ها گداشته بود خوندم و به نظرم رسید که خیلی مفیده که یه پست با این عنوان ایجاد کنم.
به قول یکی از استادامون تفاوت اینجا با هاروارد و MIT و ... دیواراش و پنجره هاشو و ... نیست .تفاوت دانشجوهاش اند. البته قبول دارم که بسیاری(خیلی بسیاری) از مشکلات هست که دست ما دانشجوها نیست ولی خیلی مسائل هم هست که ما خودمون میتونیم حل کنیم.
از وقتی اومدم دانشگاه متوجه شدم که مشکلاتی که از نظر درسی برای دانشجوها پیش میاد مثل یه فیلم تکراریه که برای هر دانشجو هر بار تکرار میشه به خاطر همین فکر کردم شاید اگه بیایم و اینجا مشکلاتمون رو بنویسم و ببینیم که دیگران هم مشکلی شبیه مال ما دارند بتونیم حلش کنیم.
پیشنهاد میکنم قبل از نوشتن نظراتتون این مقاله رو بخونید:
مقاله
شاید با حل یه مشکل کوچیک بهبود زیادی توی وضع درسی دانشکده هامون(منظورم بین دانشجوهاست،نه کارهای علمی هیات علمی ها) بوجود بیاد.
خودم شروع میکنم امیدوارم بقیه هم نظراتشونو بگن چون بیان مشکل قسمتی از مسیر حل او مشکله
مثلا یکی از مشکلات ما سوال پرسیدن سر کلاسه.توی یه کلاس همیشه افرادی برای فخر فروشی سعی میکنن سوالاتی با کلمات قلنبه سلنبه(بیشتر وقتا غلط غولوط) بپرسن اون وقت بقیه که یه بخشی شون هم درس جلسه پیش رو نخوندن دیگه رغبت نمیکنن سوالشون رو بپرسند درحالی که ممکنه سوال به ظاهر ساده شون بسیار مفید تر از اون سوالای قلنبه باشه.ولی فکر میکنن توی این شرایط سوالشون مسخره به نظر میاد.بعضی ها هم که خیلی ادعای فهم و کمال میکنن به نظرشون این مشکل بزرگی نیست ولی اگه همه به خودشون اجازه ی سوال کردن بدن سر کلاس بارش مغزی ای بوجود میاد که به فهم درس خیلی کمک میکنه
همین الان یه مقاله ای رو که erfan.s توی یکی از پست ها گداشته بود خوندم و به نظرم رسید که خیلی مفیده که یه پست با این عنوان ایجاد کنم.
به قول یکی از استادامون تفاوت اینجا با هاروارد و MIT و ... دیواراش و پنجره هاشو و ... نیست .تفاوت دانشجوهاش اند. البته قبول دارم که بسیاری(خیلی بسیاری) از مشکلات هست که دست ما دانشجوها نیست ولی خیلی مسائل هم هست که ما خودمون میتونیم حل کنیم.
از وقتی اومدم دانشگاه متوجه شدم که مشکلاتی که از نظر درسی برای دانشجوها پیش میاد مثل یه فیلم تکراریه که برای هر دانشجو هر بار تکرار میشه به خاطر همین فکر کردم شاید اگه بیایم و اینجا مشکلاتمون رو بنویسم و ببینیم که دیگران هم مشکلی شبیه مال ما دارند بتونیم حلش کنیم.
پیشنهاد میکنم قبل از نوشتن نظراتتون این مقاله رو بخونید:
مقاله
شاید با حل یه مشکل کوچیک بهبود زیادی توی وضع درسی دانشکده هامون(منظورم بین دانشجوهاست،نه کارهای علمی هیات علمی ها) بوجود بیاد.
خودم شروع میکنم امیدوارم بقیه هم نظراتشونو بگن چون بیان مشکل قسمتی از مسیر حل او مشکله
مثلا یکی از مشکلات ما سوال پرسیدن سر کلاسه.توی یه کلاس همیشه افرادی برای فخر فروشی سعی میکنن سوالاتی با کلمات قلنبه سلنبه(بیشتر وقتا غلط غولوط) بپرسن اون وقت بقیه که یه بخشی شون هم درس جلسه پیش رو نخوندن دیگه رغبت نمیکنن سوالشون رو بپرسند درحالی که ممکنه سوال به ظاهر ساده شون بسیار مفید تر از اون سوالای قلنبه باشه.ولی فکر میکنن توی این شرایط سوالشون مسخره به نظر میاد.بعضی ها هم که خیلی ادعای فهم و کمال میکنن به نظرشون این مشکل بزرگی نیست ولی اگه همه به خودشون اجازه ی سوال کردن بدن سر کلاس بارش مغزی ای بوجود میاد که به فهم درس خیلی کمک میکنه
آخرین ویرایش توسط DARKENERGY پنجشنبه ۱۳۹۲/۱۰/۲۶ - ۱۵:۱۷, ویرایش شده کلا 2 بار
دلیل: لینک مقاله
دلیل: لینک مقاله
فرقی نمی کند گودال کوچک آبی باشی یا دریایی بیکران
زلال که باشی
آسمان در توست!
Re: مشکلات آموزشی---> حرف دل های چاره ساز
(تا این لحظه 17 نفر این پست رو خوندن ولی هیچکس نظری نداشته)
ترجمه:
17 نفر وجود دارند که در ایران هیچ مشکل آمورشی ای احساس نمیکنند!!!!
ترجمه:
17 نفر وجود دارند که در ایران هیچ مشکل آمورشی ای احساس نمیکنند!!!!
فرقی نمی کند گودال کوچک آبی باشی یا دریایی بیکران
زلال که باشی
آسمان در توست!
Re: مشکلات آموزشی---> حرف دل های چاره ساز
خوشحال می شوم وقتی می بینم بعضی از جوانهای کشور ما، به مشکلات کلان کشور حساسیت نشان می دهند.
البته همه ما معضلات را تشخیص می دهیم ولی مهم، ارائه راه حل و وجود اراده در مسئولان برای تغییر است.
در مورد مسائل کلان سیستم دانشگاهی کشور؛ به نظرم برای ارتقاء سریع نظام آموزش عالی کشور، باید:
_ درس کارآفرینی، در تمام رشته های دانشگاهی ما، به صورت اجباری، گنجانده شود. (چون خروجی های فعلی
دانشگاههای کشور، تئوری محور تربیت شده اند و عملا، توان واقعی کارآفرینی و تولید محصولات نوین را ندارند).
همچنین درس « مهارتهای زندگی » با موضوعاتی مانند سبک برتر زندگی، اصول کارآفرینی و تفکر خلاق، مهارتهای ارتباطی و رفتاری،
فرهنگ زندگی مدرن، الزامات زیست محیطی و اصول مدیریت مالی زندگی و نحوه افزایش بهره وری درآمدهای معیشتی و ...
جزو دروس مهم مدارس ما قرار گیرد. چون اینها بیشتر از گزاره های عادی علوم تخصصی، مورد نیاز جوانان ما، در آینده
واقع خواهند شد.
_ تنوع عناوین رشته های تحصیلی دانشگاهی در کشورهای پیشرفته، بسیار بیشتر از سیستم آموزش عالی در کشور ماست. این
قطعا یک تهدید برای آینده کشور ماست.
_ متاسفانه به دلایل فرهنگی، ترافیک نخبگان در دانشگاههای ما، منحصر به چند رشته خاص - دارای چشم انداز مالی خوب -
است. این مسئله هم تهدیدی برای پیشرفت صنعتی و علمی، در آینده کشور ماست.(اگر خوب فکر کنیم)
_ باید نظام ارزیابی اساتید دانشگاهی ما، به ویژه در رشته های علوم پایه، و فنی مهندسی، «پتنت محور» باشد و نه «مقاله محور»
_ باید دانشگاههائی که کرسیهای غیر تکراری و بدیع دانشی و فنی را ایجاد می کنند، مورد حمایت ویژه قرار گیرند.
_ باید به مجلات تخصصی علمی کشور ، یارانه کاغذ اختصاص یابد.
_ باید تهیه کنندگان آثار مستند فاخر دانش محور، مورد حمایت و تشویق ویژه قرار گیرند.
_ دانشگاهها به جای تئوری محور و نمره محور بودن، باید دانش را به صورت پژوهش محور ، کاربرد محور و عملگرا بیاموزانند.
به نظرم اگر سیستم آموزش عالی، بر اساس درستی بنیاد نهاده شود، نحوه نگرش دانشجویان ما به علم نیز اصلاح می شود.
البته همه ما معضلات را تشخیص می دهیم ولی مهم، ارائه راه حل و وجود اراده در مسئولان برای تغییر است.
در مورد مسائل کلان سیستم دانشگاهی کشور؛ به نظرم برای ارتقاء سریع نظام آموزش عالی کشور، باید:
_ درس کارآفرینی، در تمام رشته های دانشگاهی ما، به صورت اجباری، گنجانده شود. (چون خروجی های فعلی
دانشگاههای کشور، تئوری محور تربیت شده اند و عملا، توان واقعی کارآفرینی و تولید محصولات نوین را ندارند).
همچنین درس « مهارتهای زندگی » با موضوعاتی مانند سبک برتر زندگی، اصول کارآفرینی و تفکر خلاق، مهارتهای ارتباطی و رفتاری،
فرهنگ زندگی مدرن، الزامات زیست محیطی و اصول مدیریت مالی زندگی و نحوه افزایش بهره وری درآمدهای معیشتی و ...
جزو دروس مهم مدارس ما قرار گیرد. چون اینها بیشتر از گزاره های عادی علوم تخصصی، مورد نیاز جوانان ما، در آینده
واقع خواهند شد.
_ تنوع عناوین رشته های تحصیلی دانشگاهی در کشورهای پیشرفته، بسیار بیشتر از سیستم آموزش عالی در کشور ماست. این
قطعا یک تهدید برای آینده کشور ماست.
_ متاسفانه به دلایل فرهنگی، ترافیک نخبگان در دانشگاههای ما، منحصر به چند رشته خاص - دارای چشم انداز مالی خوب -
است. این مسئله هم تهدیدی برای پیشرفت صنعتی و علمی، در آینده کشور ماست.(اگر خوب فکر کنیم)
_ باید نظام ارزیابی اساتید دانشگاهی ما، به ویژه در رشته های علوم پایه، و فنی مهندسی، «پتنت محور» باشد و نه «مقاله محور»
_ باید دانشگاههائی که کرسیهای غیر تکراری و بدیع دانشی و فنی را ایجاد می کنند، مورد حمایت ویژه قرار گیرند.
_ باید به مجلات تخصصی علمی کشور ، یارانه کاغذ اختصاص یابد.
_ باید تهیه کنندگان آثار مستند فاخر دانش محور، مورد حمایت و تشویق ویژه قرار گیرند.
_ دانشگاهها به جای تئوری محور و نمره محور بودن، باید دانش را به صورت پژوهش محور ، کاربرد محور و عملگرا بیاموزانند.
به نظرم اگر سیستم آموزش عالی، بر اساس درستی بنیاد نهاده شود، نحوه نگرش دانشجویان ما به علم نیز اصلاح می شود.
آخرین ویرایش توسط نوآور پنجشنبه ۱۳۹۲/۱۰/۲۶ - ۱۷:۳۶, ویرایش شده کلا 7 بار
ایران تبدیل شده به واحه ای دانشگاهی در میان یک برهوت صنعتی
-
نام: سعید
محل اقامت: تهران
عضویت : چهارشنبه ۱۳۸۷/۱۱/۲۳ - ۱۵:۲۰
پست: 100-
سپاس: 153
- جنسیت:
تماس:
Re: مشکلات آموزشی---> حرف دل های چاره ساز
سلام خانم محترم، نسرین آذری
اینجانب چندین سال است که در حوزه فیزیک کار می کنم. در دانشگاه بین دانشجوها نشسته ام. تدریس اساتید را با گوش شنیده ام و هزاران افسوس خورده ام. من دانشجوی سال اول فیزیک بودم که احساس کردم بیهوده گوش میدهم، بیهوده یادداشت برمیدارم! از سال بعد دیگر ننوشتم و سر کلاس ها حضور نداشتم!
تصمیم گرفتم خودم فیزیک را درک کنم، من به واقع از شیوه تدریس اساتید بیزار بودم، من سر کلاس های چندین دانشگاه کشور نشسته ام- نام نمیبرم_ فقط بگویم همه تقریبا در یک سطح هستند، نه فقط از نظر نظام آموزشی بلکه شیوه تدریس بیشتر مد نظر من بود. به خاطر دارم که استاد به من میگفت چرا هرچه می گویم نمی نویسی؟!
به آن استاد نگفتم که آموزش و علم یعنی چه، به او نگفتم یادگیری یعنی چه! گذشتم...
ولی از آن روز هدفی را انتخاب کردم: هدف این بود و هست: می خواهم شیوه تدریس صحیح را در ایران پایه گذاری کنم، می گویم میخواهم چون واقعا می توانم.
به یاد دارم اساتید در کلاس فیزیک جدید می گفتند: اگر جسمی با سرعت نزدیک به سرعت نور حرکت کند جرم آن افزایش میابد، طول آن از دید مشاهده گر لخت کوتاهتر میشود. من تعاریف را نمی خواستم، می خواستم بدانم اگر واقعا اینگونه هست دلیلش چیست؟؟ و هزاران تعریف بی پایه دیگر که فقط صرفا تعریف بودند. در رابطه با نسبیت 3 سال تحقیق کردم و مقاله ای تحت عنوان " نقد و بررسی اصول فیزیکی نسبیت" نوشتم. با انتقادی منطقی از اصول نسبیت خاص. حال بگذریم که از بین 30 استادی که مقاله را نشانشان دادم 29 نفر آنها توجهی نکردند.. ولی می خواهم بگویم من سعی دارم تعاریف را با واقعیات به دانش آموزان و دانشجویان منتقل کنم. به امید آینده ای روشن...
با تشکر
سعید حدادی
اینجانب چندین سال است که در حوزه فیزیک کار می کنم. در دانشگاه بین دانشجوها نشسته ام. تدریس اساتید را با گوش شنیده ام و هزاران افسوس خورده ام. من دانشجوی سال اول فیزیک بودم که احساس کردم بیهوده گوش میدهم، بیهوده یادداشت برمیدارم! از سال بعد دیگر ننوشتم و سر کلاس ها حضور نداشتم!
تصمیم گرفتم خودم فیزیک را درک کنم، من به واقع از شیوه تدریس اساتید بیزار بودم، من سر کلاس های چندین دانشگاه کشور نشسته ام- نام نمیبرم_ فقط بگویم همه تقریبا در یک سطح هستند، نه فقط از نظر نظام آموزشی بلکه شیوه تدریس بیشتر مد نظر من بود. به خاطر دارم که استاد به من میگفت چرا هرچه می گویم نمی نویسی؟!
به آن استاد نگفتم که آموزش و علم یعنی چه، به او نگفتم یادگیری یعنی چه! گذشتم...
ولی از آن روز هدفی را انتخاب کردم: هدف این بود و هست: می خواهم شیوه تدریس صحیح را در ایران پایه گذاری کنم، می گویم میخواهم چون واقعا می توانم.
به یاد دارم اساتید در کلاس فیزیک جدید می گفتند: اگر جسمی با سرعت نزدیک به سرعت نور حرکت کند جرم آن افزایش میابد، طول آن از دید مشاهده گر لخت کوتاهتر میشود. من تعاریف را نمی خواستم، می خواستم بدانم اگر واقعا اینگونه هست دلیلش چیست؟؟ و هزاران تعریف بی پایه دیگر که فقط صرفا تعریف بودند. در رابطه با نسبیت 3 سال تحقیق کردم و مقاله ای تحت عنوان " نقد و بررسی اصول فیزیکی نسبیت" نوشتم. با انتقادی منطقی از اصول نسبیت خاص. حال بگذریم که از بین 30 استادی که مقاله را نشانشان دادم 29 نفر آنها توجهی نکردند.. ولی می خواهم بگویم من سعی دارم تعاریف را با واقعیات به دانش آموزان و دانشجویان منتقل کنم. به امید آینده ای روشن...
با تشکر
سعید حدادی
آموزش و پرورش ما، استعدادها را میمیراند..
- javad123javad
نام: Javad
محل اقامت: NoWhere
عضویت : پنجشنبه ۱۳۸۷/۳/۲ - ۱۱:۱۷
پست: 912-
سپاس: 211
- جنسیت:
Re: مشکلات آموزشی---> حرف دل های چاره ساز
نظام آموزشی ما یک چرخه بسته است. فردی وارد این محیط می شود--> مقدار درس پاس می کند---> بعد از مدتی همان دروس را به سایرین آموزش می دهد.
همه ما به این موضوع آگاه هستیم. ولی چاره کار کجاست؟
گفته می شود عرضه و تقاضا رابطه ایی مستقیم باهم دارند. زمانی که تقاضا برای کالایی زیاد باشد، سود جویان به هر صورت ممکن سعی در برآورده سازی این نیازها دارند.
خوب زمانی که تمام خانواده های ایرانی می خواهند از جوان ترگل ورگل خودشان یه آقای مهندس و خانم دکتر بسازند بلطبع موسسات آموزش عالی که وظیفه تبدیل ذهن های خلاق به گچ سمنان را دارند به صورت باکتری وار شروع به رشد کرده تا عقده حقارت این خانواده ها و ناکامی هایی را در طی سال ها به دُم عدم ادامه تحصیل خودشان گرده زده اند را به نحوی ارضاء نمایند.
دختر و پسری که به خاطر سال ها متمادی تحصیل به صورت مجزا ناگهان در یک محیط در کنار یکدیگر شروع به تحصیل می کنند به هر چیزی فکر می کنند جز به فهمیدن آن چیزی که در حال خواندن آن هستند. که البته تقصیر آنها نبوده و تقصیر دوپامین معروف هست.
آیا اساتیدی که کاری جز بالا آوردن همان مزخرفاتی که در طی سال های متمادی سایر اساتید به خوردشان داده اند، بر سر دانشجویان را بلد نیستند، می توانند جوانی تربیت کنند که در آینده بتواند ایده پردازی نموده و نقشی در پیشرفت علم داشته باشد؟
آیا بهتر نیست نگاهی به نحوه ارزشیابی فعلی در محیط های آکادمیک بیندازید؟ نظام منسوخ شده درس دادن و امتحان گرفتن آیا جایی برای ایجاد خلاقیت و ارائه راهکار های جدیدتر باقی می گذارد؟ آیا فردی که در سراسر دوران تحصیل خود همواره دغدغه و استرس قبولی در درس و گذارن آنها را دارد می تواند افکار خود را به آرامش به سایر کار ها متمرکز کند؟
آیا نیاز است که فردی که برای مثال در یک رشته مهندسی در حال تحصیل است، ۱۴۰ واحد درس بگذراند در حالی که شاید ۲۰ واحد هم کاربرد عملی نداشته باشد؟
آیا بهتر نیست که تنها عده ایی هوش ذهنی بالاتری دارند به ادامه تحصیل در مقاطع عالی بپردازند و سایرین هم با افتخار در کارخانه جات و سایر کارهای خدماتی و فنی به صورت کاملا عملی فعال باشند.؟
همه ما به این موضوع آگاه هستیم. ولی چاره کار کجاست؟
گفته می شود عرضه و تقاضا رابطه ایی مستقیم باهم دارند. زمانی که تقاضا برای کالایی زیاد باشد، سود جویان به هر صورت ممکن سعی در برآورده سازی این نیازها دارند.
خوب زمانی که تمام خانواده های ایرانی می خواهند از جوان ترگل ورگل خودشان یه آقای مهندس و خانم دکتر بسازند بلطبع موسسات آموزش عالی که وظیفه تبدیل ذهن های خلاق به گچ سمنان را دارند به صورت باکتری وار شروع به رشد کرده تا عقده حقارت این خانواده ها و ناکامی هایی را در طی سال ها به دُم عدم ادامه تحصیل خودشان گرده زده اند را به نحوی ارضاء نمایند.
دختر و پسری که به خاطر سال ها متمادی تحصیل به صورت مجزا ناگهان در یک محیط در کنار یکدیگر شروع به تحصیل می کنند به هر چیزی فکر می کنند جز به فهمیدن آن چیزی که در حال خواندن آن هستند. که البته تقصیر آنها نبوده و تقصیر دوپامین معروف هست.
آیا اساتیدی که کاری جز بالا آوردن همان مزخرفاتی که در طی سال های متمادی سایر اساتید به خوردشان داده اند، بر سر دانشجویان را بلد نیستند، می توانند جوانی تربیت کنند که در آینده بتواند ایده پردازی نموده و نقشی در پیشرفت علم داشته باشد؟
آیا بهتر نیست نگاهی به نحوه ارزشیابی فعلی در محیط های آکادمیک بیندازید؟ نظام منسوخ شده درس دادن و امتحان گرفتن آیا جایی برای ایجاد خلاقیت و ارائه راهکار های جدیدتر باقی می گذارد؟ آیا فردی که در سراسر دوران تحصیل خود همواره دغدغه و استرس قبولی در درس و گذارن آنها را دارد می تواند افکار خود را به آرامش به سایر کار ها متمرکز کند؟
آیا نیاز است که فردی که برای مثال در یک رشته مهندسی در حال تحصیل است، ۱۴۰ واحد درس بگذراند در حالی که شاید ۲۰ واحد هم کاربرد عملی نداشته باشد؟
آیا بهتر نیست که تنها عده ایی هوش ذهنی بالاتری دارند به ادامه تحصیل در مقاطع عالی بپردازند و سایرین هم با افتخار در کارخانه جات و سایر کارهای خدماتی و فنی به صورت کاملا عملی فعال باشند.؟
Re: مشکلات آموزشی---> حرف دل های چاره ساز
javad123javad نوشته شده:نظام آموزشی ما یک چرخه بسته است. فردی وارد این محیط می شود--> مقدار درس پاس می کند---> بعد از مدتی همان دروس را به سایرین آموزش می دهد.
همه ما به این موضوع آگاه هستیم. ولی چاره کار کجاست؟
گفته می شود عرضه و تقاضا رابطه ایی مستقیم باهم دارند. زمانی که تقاضا برای کالایی زیاد باشد، سود جویان به هر صورت ممکن سعی در برآورده سازی این نیازها دارند.
خوب زمانی که تمام خانواده های ایرانی می خواهند از جوان ترگل ورگل خودشان یه آقای مهندس و خانم دکتر بسازند بلطبع موسسات آموزش عالی که وظیفه تبدیل ذهن های خلاق به گچ سمنان را دارند به صورت باکتری وار شروع به رشد کرده تا عقده حقارت این خانواده ها و ناکامی هایی را در طی سال ها به دُم عدم ادامه تحصیل خودشان گرده زده اند را به نحوی ارضاء نمایند.
دختر و پسری که به خاطر سال ها متمادی تحصیل به صورت مجزا ناگهان در یک محیط در کنار یکدیگر شروع به تحصیل می کنند به هر چیزی فکر می کنند جز به فهمیدن آن چیزی که در حال خواندن آن هستند. که البته تقصیر آنها نبوده و تقصیر دوپامین معروف هست.
آیا اساتیدی که کاری جز بالا آوردن همان مزخرفاتی که در طی سال های متمادی سایر اساتید به خوردشان داده اند، بر سر دانشجویان را بلد نیستند، می توانند جوانی تربیت کنند که در آینده بتواند ایده پردازی نموده و نقشی در پیشرفت علم داشته باشد؟
آیا بهتر نیست نگاهی به نحوه ارزشیابی فعلی در محیط های آکادمیک بیندازید؟ نظام منسوخ شده درس دادن و امتحان گرفتن آیا جایی برای ایجاد خلاقیت و ارائه راهکار های جدیدتر باقی می گذارد؟ آیا فردی که در سراسر دوران تحصیل خود همواره دغدغه و استرس قبولی در درس و گذارن آنها را دارد می تواند افکار خود را به آرامش به سایر کار ها متمرکز کند؟
آیا نیاز است که فردی که برای مثال در یک رشته مهندسی در حال تحصیل است، ۱۴۰ واحد درس بگذراند در حالی که شاید ۲۰ واحد هم کاربرد عملی نداشته باشد؟
آیا بهتر نیست که تنها عده ایی هوش ذهنی بالاتری دارند به ادامه تحصیل در مقاطع عالی بپردازند و سایرین هم با افتخار در کارخانه جات و سایر کارهای خدماتی و فنی به صورت کاملا عملی فعال باشند.؟
ایران تبدیل شده به واحه ای دانشگاهی در میان یک برهوت صنعتی
- محمد فاينمن
نام: محمد
محل اقامت: تبريز
عضویت : چهارشنبه ۱۳۹۲/۴/۱۹ - ۱۲:۴۷
پست: 43-
سپاس: 7
- جنسیت:
Re: مشکلات آموزشی---> حرف دل های چاره ساز
از همتون به خاطر دغدغه هايي كه دارين تشكر ميكنم....من يك پشت كنكوريم و هنوز وارد محيط دانشگاه نشدم ولي همون دغدغه ها و افكار شمارو دارم به همين خاطر تمام تلاشم رو ميكنم تابا بهترين رتبه وارد رشته فيزيك بشم و همكلاسياي خودم رو عاشق اين رشته بكنم
السلام علی الحسین
و علی علی ابن الحسین
وعلی اولاد الحسین
وعلی اصحاب الحسین
سـلام مـن بـه مـحـرم بـه قــد و قـا مـت اکـبـر
بـه کـام خـشک اذان گـوی زیـر نـیزه و خنجر
و علی علی ابن الحسین
وعلی اولاد الحسین
وعلی اصحاب الحسین
سـلام مـن بـه مـحـرم بـه قــد و قـا مـت اکـبـر
بـه کـام خـشک اذان گـوی زیـر نـیزه و خنجر
Re: مشکلات آموزشی---> حرف دل های چاره ساز
ممنون به خاطر نظرات ارزشمند شما،مشخص است که دغدغه مندانه به این موضوع فکر کردید.
البته منظور من از ایجاد این پست بیان جزئی تر مشکلات است.مشکلاتی که ما به عنوان دانشجو قادر به حل آنها هستم و حتی مشکلاتی که خودمان باعث ایجاد شدن انها بوده ایم.
مثلا یکی از اساتیدمان میگفت در یکی از دانشگاه های معتبر(فکر کنم MIT) دانشجو ها شب ها توی کیسه خواب دم سالن مطالعه میخوابند!
یا توی عکسی دیدم دانش آموزان چینی توی سالن مطالعه به خودشون سرم وصل کرده بودند و درس میخواندند.خوب با بیان مسائل اینچنینی و آنالیز رفتار های خودمون شاید در رفتار آینده ی خودمون تجدید نظر کنیم.
البته منظور من از ایجاد این پست بیان جزئی تر مشکلات است.مشکلاتی که ما به عنوان دانشجو قادر به حل آنها هستم و حتی مشکلاتی که خودمان باعث ایجاد شدن انها بوده ایم.
مثلا یکی از اساتیدمان میگفت در یکی از دانشگاه های معتبر(فکر کنم MIT) دانشجو ها شب ها توی کیسه خواب دم سالن مطالعه میخوابند!
یا توی عکسی دیدم دانش آموزان چینی توی سالن مطالعه به خودشون سرم وصل کرده بودند و درس میخواندند.خوب با بیان مسائل اینچنینی و آنالیز رفتار های خودمون شاید در رفتار آینده ی خودمون تجدید نظر کنیم.
تبریک میگم.حتما به تلاشتون ادامه بدیدsaeedhaddadi نوشته شده: هدفی را انتخاب کردم: هدف این بود و هست: می خواهم شیوه تدریس صحیح را در ایران پایه گذاری کنم، می گویم میخواهم چون واقعا می توانم.
فرقی نمی کند گودال کوچک آبی باشی یا دریایی بیکران
زلال که باشی
آسمان در توست!
Re: مشکلات آموزشی---> حرف دل های چاره ساز
این که سیستم آموزشی ما بروز نیست و مشکل داره درست، ولی مشکل اصلی دانشگاه و دانشجوها نیست خانواده ها هم نیستن(حداقل به نظر من)
زمانی که فرصت شغلی مناسب در کشور وجود نداره، زمانی که شغل های به اصتلاح رده پایین از امنیت و اعتبار و درآمد مناسبی برخوردار نیستن. طبیعیه که جوان و خانوادش مایل به ادامه تحصیله، حتی اگه تحصیل رو دوست نداشته باشه.
این وسط مشکلات فرهنگی هم وجود داره که اون هم تا حد زیادی ناشی از همین نبود فرصت شغلیه.
---
مشکل سیستم اقتصادی ماست که رابطه اون با دانشگاه بدرستی تعریف نشده.
اصلا خود اقتصاد در ایران تعریف مشخصی نداره.
زمانی که فرصت شغلی مناسب در کشور وجود نداره، زمانی که شغل های به اصتلاح رده پایین از امنیت و اعتبار و درآمد مناسبی برخوردار نیستن. طبیعیه که جوان و خانوادش مایل به ادامه تحصیله، حتی اگه تحصیل رو دوست نداشته باشه.
این وسط مشکلات فرهنگی هم وجود داره که اون هم تا حد زیادی ناشی از همین نبود فرصت شغلیه.
---
مشکل سیستم اقتصادی ماست که رابطه اون با دانشگاه بدرستی تعریف نشده.
اصلا خود اقتصاد در ایران تعریف مشخصی نداره.
Re: مشکلات آموزشی---> حرف دل های چاره ساز
یکی از مسایلی که در بعضی از کلاسهای آموزش عالی همیشه مرا آزار میداد
دیکته کردن درس به دانشجوست و بعد پس گرفتن است
(گرچه در سالهای اخیر اساتیدی هم بودند که کلاسهای بسیار پر باری داشتند )
دیکته کردن درس به دانشجوست و بعد پس گرفتن است
(گرچه در سالهای اخیر اساتیدی هم بودند که کلاسهای بسیار پر باری داشتند )
هر انسانی یا مشهور است یا گمنام کننده ی یک مشهور
عظیم بودن یا یک عظمت را کشتن
جفای انسان به خود یعنی کشتن یک عظمت!!!
عظیم بودن یا یک عظمت را کشتن
جفای انسان به خود یعنی کشتن یک عظمت!!!
Re: مشکلات آموزشی---> حرف دل های چاره ساز
دو نکته در مورد سیستم علمی و دانشگاهی در کشورهای توسعه یافته نا گفته ماند که آنها را گوشزد می کنم.
_ اولا موتور پیشرفت صنعتی، اقتصادی و علمی کشورهای پیشرفته، نوآوری و پژوهش است.
_ دوم باید در نظر داشت که پژوهش در کشورهای پیشرفته، پدیده ای مختص دانشگاهها نیست. در واقع در دانشگاهها، علم محض و بنیادی در جریان است. اما پژوهشهای تکنولوژیک، در بخشهای R & D صنعت و مراکز تحقیقاتی ملی صورت می پذیرد.
در واقع همیشه، نتایج پیشرو ترین پژوهشهائی که در لبه های فن آوری جا دارند، در گاوصندوقهای حفاظت شده بخشهای پژوهشی صنایع دانش بنیان نگهداری می شوند.
مثلا در دنیا، چه دانشگاهی دانش فنی ساخت یک پردازنده 4 هسته ای CPU را دارد؟ دانشگاهها؟ یا شرکتهای اینتل و AMD؟
چه دانشگاهی می تواند، یک هواپیمای مسافربری در حد A380 را کاملا طراحی کند و بسازد؟
همچنین تکنولوژی پرتاب و هدایت از راه دور یک سفینه فضائی از زمین تا اورانوس را دانشگاه در اختیار دارد؟ یا سازمان ملی هوا-فضای آمریکا ناسا؟
ولی البته دانشگاهها، فقط خوراک اصلی این مراکز پژوهشهای پیشرفته را تامین می کنند. یا تحقیقات غیر سودآور را سامان می دهند. مثلا چگونگی زندگی گوریلها !
_ سوم مثلا در دانشگاه پیشرفته ای مثل آکسفورد، یک دانشجوی فیزیک، پس از طی مراحل ورود، فقط سه سال را برای اخذ مدرک لیسانس طی می کند. آن هم فقط دروس تخصصی مرتبط (مثل کشور ما نیست که دانشجو مجبور باشد کلی وقت و پول و اعصاب خود را، برای دروسی عمومی و معمولا بی خاصیت تلف کند).
البته کلاسهای عملی و آزمایشگاهی و پروژه ها و کنفرانسهای دانشجوئی خیلی جدی وجود دارد ولی امتحانات تئوری، بعد از اتمام دوره سه ساله تحصیل، به صورت یک امتحان جامع برگزار می شود(اینها را از زندگینامه استفان هاوکینگ متوجه شدم) و دانشجویان در چهار رده A,B,C و D قرار می گیرند.
بنابراین، آرامش دانشجو در طی دوره تحصیل، به خاطر امتحانات تئوری متعدد میان ترم و پایان ترم حفظ شده و قوای ذهنی اش، بی دلیل تحلیل نمی رود.
همچنین مسائلی مثل دنبال نمونه سوال استاد از دانشجویان ترمهای قبلی بودن؛ وای اگر معدلم، این ترم هم کم شد کارم تمام است؛ وای اگر استاد از جداول و پاورقیها و مقدمه سوال بیرون کشید، چه کار کنیم؟ ؛ وای تو این برف به امتحان نمی رسم؛ خاک بر سرشون، کلید سوالات تستی اشتباه است (مثل سیستم گلستان پیام نور)؛ جزوه ات را بده تا کپی کنم؛ وای سر درس این استاد 5 تا غایب دارم و ... خود بخود خذف می شود.
_ چهارم هر کدام از اساتید فنی - مهندسی، بیش از هر چیز، بر اساس تعداد پتنتها و کتب منتشر شده شان ارزشیابی می شوند و حقوق دریافت می کنند.(در ایران بر اساس تعداد مقالات منتشر شده و سنوات تدریس)
_ اولا موتور پیشرفت صنعتی، اقتصادی و علمی کشورهای پیشرفته، نوآوری و پژوهش است.
_ دوم باید در نظر داشت که پژوهش در کشورهای پیشرفته، پدیده ای مختص دانشگاهها نیست. در واقع در دانشگاهها، علم محض و بنیادی در جریان است. اما پژوهشهای تکنولوژیک، در بخشهای R & D صنعت و مراکز تحقیقاتی ملی صورت می پذیرد.
در واقع همیشه، نتایج پیشرو ترین پژوهشهائی که در لبه های فن آوری جا دارند، در گاوصندوقهای حفاظت شده بخشهای پژوهشی صنایع دانش بنیان نگهداری می شوند.
مثلا در دنیا، چه دانشگاهی دانش فنی ساخت یک پردازنده 4 هسته ای CPU را دارد؟ دانشگاهها؟ یا شرکتهای اینتل و AMD؟
چه دانشگاهی می تواند، یک هواپیمای مسافربری در حد A380 را کاملا طراحی کند و بسازد؟
همچنین تکنولوژی پرتاب و هدایت از راه دور یک سفینه فضائی از زمین تا اورانوس را دانشگاه در اختیار دارد؟ یا سازمان ملی هوا-فضای آمریکا ناسا؟
ولی البته دانشگاهها، فقط خوراک اصلی این مراکز پژوهشهای پیشرفته را تامین می کنند. یا تحقیقات غیر سودآور را سامان می دهند. مثلا چگونگی زندگی گوریلها !
_ سوم مثلا در دانشگاه پیشرفته ای مثل آکسفورد، یک دانشجوی فیزیک، پس از طی مراحل ورود، فقط سه سال را برای اخذ مدرک لیسانس طی می کند. آن هم فقط دروس تخصصی مرتبط (مثل کشور ما نیست که دانشجو مجبور باشد کلی وقت و پول و اعصاب خود را، برای دروسی عمومی و معمولا بی خاصیت تلف کند).
البته کلاسهای عملی و آزمایشگاهی و پروژه ها و کنفرانسهای دانشجوئی خیلی جدی وجود دارد ولی امتحانات تئوری، بعد از اتمام دوره سه ساله تحصیل، به صورت یک امتحان جامع برگزار می شود(اینها را از زندگینامه استفان هاوکینگ متوجه شدم) و دانشجویان در چهار رده A,B,C و D قرار می گیرند.
بنابراین، آرامش دانشجو در طی دوره تحصیل، به خاطر امتحانات تئوری متعدد میان ترم و پایان ترم حفظ شده و قوای ذهنی اش، بی دلیل تحلیل نمی رود.
همچنین مسائلی مثل دنبال نمونه سوال استاد از دانشجویان ترمهای قبلی بودن؛ وای اگر معدلم، این ترم هم کم شد کارم تمام است؛ وای اگر استاد از جداول و پاورقیها و مقدمه سوال بیرون کشید، چه کار کنیم؟ ؛ وای تو این برف به امتحان نمی رسم؛ خاک بر سرشون، کلید سوالات تستی اشتباه است (مثل سیستم گلستان پیام نور)؛ جزوه ات را بده تا کپی کنم؛ وای سر درس این استاد 5 تا غایب دارم و ... خود بخود خذف می شود.
_ چهارم هر کدام از اساتید فنی - مهندسی، بیش از هر چیز، بر اساس تعداد پتنتها و کتب منتشر شده شان ارزشیابی می شوند و حقوق دریافت می کنند.(در ایران بر اساس تعداد مقالات منتشر شده و سنوات تدریس)
ایران تبدیل شده به واحه ای دانشگاهی در میان یک برهوت صنعتی
- m!sS Nah!D
محل اقامت: soMewHere in thE wOrlD
عضویت : سهشنبه ۱۳۹۲/۷/۲ - ۰۱:۵۱
پست: 289-
سپاس: 162
تماس:
Re: مشکلات آموزشی---> حرف دل های چاره ساز
از بهترین اساتید کنکور فیزیک مشهد یه توصیه خیلی جالب به ما داشت اینکه فقط به دنبال پاس کردن واحداتون در دانشگاه باشید اگه وقتتون و روی پژوهش و تحقیق بزارید کل وقتتون رو هدر دادید خودشون یه دستگاه برش الماس ساخته بودن که گویا مورد استقبال قرار نگرفته بود
تازه با نظر یکی از پزشکان حتی توصیه شده که هیچ وقت رشته هایی که جنبه پژوهشی دارن و انتخاب نکنین که گویا ایشون هم یه دستگاه کیت ساخته بودن و به سفارش پروفسور دانشکده شون اینکه میتونن از نمونه های خارجی کمک بگیرن خیلی خودشون و تو زحمت نندازن کل انرژیشون و برای ادامه کار ازشون گرفت حالا با این تفاسیر ؟؟؟
تازه با نظر یکی از پزشکان حتی توصیه شده که هیچ وقت رشته هایی که جنبه پژوهشی دارن و انتخاب نکنین که گویا ایشون هم یه دستگاه کیت ساخته بودن و به سفارش پروفسور دانشکده شون اینکه میتونن از نمونه های خارجی کمک بگیرن خیلی خودشون و تو زحمت نندازن کل انرژیشون و برای ادامه کار ازشون گرفت حالا با این تفاسیر ؟؟؟
Talk slowly but think quickly
Spend some time alone
When you realize you've made a mistake, take immediate steps to correct it
BEGIN while others are procrastinating
COMMEND while others are criticizing
PREPARE while others are daydreaming
To handle yourself, use your head; to handle others use your heart.
<3 http://music.naij.com/artist-2035-celine-dion <3
<3 http://www.newhealthguide.org/Calming-Foods.html <3
Re: مشکلات آموزشی---> حرف دل های چاره ساز
با سلام نظرات دوستان رو خوندم و باید اعتراف کنم که بیشترشونو دیدم و تجربه کردم.
ولی فکر نمیکنید مشکل خیلی عمیق تر از این حرفا باشه؟
ببینید ما تو دوران حاضر تو هیچ جای دنیا و توی هیچ رشته ای یه غول واقعی نداریم!مثلا اوایل قرن پیش ما ریاضیدانانی مثل هیلبرت و جورج کانتور و یا هانری پوانکاره داشتیم که در رشته ی ریاضی از بهترینان و این وضعیت در فیزیکدان ها هم مشهوده و یا فلاسفه که از همه بدترن!!!
خب با مقایسه یه چیزایی میشه فهمید باید مشکلو پیدا کنیم قحطی نابغه که نیومده!خب میشه نتیجه گرفت که یه جای کار میلنگه.
مشکل از سیستم فعلی مدارس که تو همه جای دنیا هم هست این سیستم یه استعداد کش واقعیه این سیستم انتظار داره که شما تو همه چی نابغه باشین یا جون بکنین!خیلی از دانشمندان نامی تاریخ دانش آموزان متوسط یا حتی ضعیفی بودند و همتون با آدمایی مثل لویی پاستور و یا چارلز داروین آشنا هستین که هر دو در مدرسه محصلای ضعیفی بودن و یا سرینیواسا رامانوجان نابغه ی هندی که در تمامی درس ها بجز ریاضی مردود شد در کالج!این ناشی از کم هوشی و یا بی استعدادی نیست دلایل دیگه داره.بنابراین الآن این مشکل پیش اومده که دانشمندای ریاضی و فیزیک که شدن ماشین حل مسایل و فقط مثل ماشین حساب سوال حل میکنن ولی اندیشه ورزی رو ندارن و برای همین در حد اندازه های دانشمندای عالی تاریخ نیستن.ینو میشه قشنگ تو فلسفه دید چون رشته ای مرتبط با اندیشه ورزی محض هست کاملا متوقف شده و هیچ ایده فلسفی جدیدی به وجود نمیاد و فلاسفه شدن بانک اطلاعاتی فلسفه بدون اینکه از خودشون چیزی داشته باشن.
خواهشا خوب به حرفام فکر کنین
با تشکر از دوستان عزیز.
ولی فکر نمیکنید مشکل خیلی عمیق تر از این حرفا باشه؟
ببینید ما تو دوران حاضر تو هیچ جای دنیا و توی هیچ رشته ای یه غول واقعی نداریم!مثلا اوایل قرن پیش ما ریاضیدانانی مثل هیلبرت و جورج کانتور و یا هانری پوانکاره داشتیم که در رشته ی ریاضی از بهترینان و این وضعیت در فیزیکدان ها هم مشهوده و یا فلاسفه که از همه بدترن!!!
خب با مقایسه یه چیزایی میشه فهمید باید مشکلو پیدا کنیم قحطی نابغه که نیومده!خب میشه نتیجه گرفت که یه جای کار میلنگه.
مشکل از سیستم فعلی مدارس که تو همه جای دنیا هم هست این سیستم یه استعداد کش واقعیه این سیستم انتظار داره که شما تو همه چی نابغه باشین یا جون بکنین!خیلی از دانشمندان نامی تاریخ دانش آموزان متوسط یا حتی ضعیفی بودند و همتون با آدمایی مثل لویی پاستور و یا چارلز داروین آشنا هستین که هر دو در مدرسه محصلای ضعیفی بودن و یا سرینیواسا رامانوجان نابغه ی هندی که در تمامی درس ها بجز ریاضی مردود شد در کالج!این ناشی از کم هوشی و یا بی استعدادی نیست دلایل دیگه داره.بنابراین الآن این مشکل پیش اومده که دانشمندای ریاضی و فیزیک که شدن ماشین حل مسایل و فقط مثل ماشین حساب سوال حل میکنن ولی اندیشه ورزی رو ندارن و برای همین در حد اندازه های دانشمندای عالی تاریخ نیستن.ینو میشه قشنگ تو فلسفه دید چون رشته ای مرتبط با اندیشه ورزی محض هست کاملا متوقف شده و هیچ ایده فلسفی جدیدی به وجود نمیاد و فلاسفه شدن بانک اطلاعاتی فلسفه بدون اینکه از خودشون چیزی داشته باشن.
خواهشا خوب به حرفام فکر کنین
با تشکر از دوستان عزیز.
ایده ها در بیرون زمان واقع هستند و در نتیجه ابدی اند.
آرتور شوپنهاور.
-
عضویت : شنبه ۱۳۹۲/۱۰/۲۸ - ۱۴:۴۵
پست: 0-
Re: مشکلات آموزشی---> حرف دل های چاره ساز
سلام ..میخوام برم سر اصل مطلب...توی دبیرستان ما کسی به ایده های ما دامش آموزا اهمیت نمیده چون فک میکنن مقصود خودمونیم کعبه و بت خانه بهانه ست....اما واقعا اینطور نیست...دست رو دست نذاشتیم اما اصلا وضیت تحصیلی خوبی نداریم..........به نظر شما چه کار کنیم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
Re: مشکلات آموزشی---> حرف دل های چاره ساز
سلام دوستان
متاسفانه این تاپیک اصلا اون طوری که من قصد داشتم پیش نرفت.
متاسفانه خیلی از ما ها فکر میکنیم با زدن حرفهای قلنبه مشکلی حل میشه ولی بهتره بدونیم با این کار فقط میخوایم خودمونو مطرح کنیم
من منتظر موندم تا دوستان بیان به دور از فلسفه بافی و این حرفا که «مملکت داغونه، ما بیچاره ایم، تقصیر همه هست غیر از خودمون و...» با زبان بسیار ساده مشکلاتی رو بیان کنن که خودمون میتونیم حلش کنیم و بعد بیایم و ایده برای حلش بدیم ولی انگار همه مشتاقن بگن «از اونجایی که ما خیلی عالم هستیم میدونیم که همه ی مشکلات از بالاست و ما هیچ کاری نمیتونیم بکنیم»
ما در مورد خودمون و فضای علمی ای که خودمون در دانشگاه ایجاد میکنیم میتونیم تغییرات کوچیک کوچیکی ایجاد کنیم که نتیجه ی این تغییرات میتونه اتفاقات زیبای بزرگی رو بوجود بیاره ولی ظاهرا اینجا هیچکس با من همفکر نیست
متاسفم
با محدود کردن ذهنمون به مشکلات غیر قابل حل هیچوقت نمیتونیم مشکلات حل شدنی رو حل کنیم
متاسفانه این تاپیک اصلا اون طوری که من قصد داشتم پیش نرفت.
متاسفانه خیلی از ما ها فکر میکنیم با زدن حرفهای قلنبه مشکلی حل میشه ولی بهتره بدونیم با این کار فقط میخوایم خودمونو مطرح کنیم
من منتظر موندم تا دوستان بیان به دور از فلسفه بافی و این حرفا که «مملکت داغونه، ما بیچاره ایم، تقصیر همه هست غیر از خودمون و...» با زبان بسیار ساده مشکلاتی رو بیان کنن که خودمون میتونیم حلش کنیم و بعد بیایم و ایده برای حلش بدیم ولی انگار همه مشتاقن بگن «از اونجایی که ما خیلی عالم هستیم میدونیم که همه ی مشکلات از بالاست و ما هیچ کاری نمیتونیم بکنیم»
ما در مورد خودمون و فضای علمی ای که خودمون در دانشگاه ایجاد میکنیم میتونیم تغییرات کوچیک کوچیکی ایجاد کنیم که نتیجه ی این تغییرات میتونه اتفاقات زیبای بزرگی رو بوجود بیاره ولی ظاهرا اینجا هیچکس با من همفکر نیست
متاسفم
با محدود کردن ذهنمون به مشکلات غیر قابل حل هیچوقت نمیتونیم مشکلات حل شدنی رو حل کنیم
فرقی نمی کند گودال کوچک آبی باشی یا دریایی بیکران
زلال که باشی
آسمان در توست!